Co to jest psychodeliczny:
Psychodeliczny lub psychodeliczny to forma manifestacji umysłu. Termin ten powstał w latach pięćdziesiątych, kiedy popularne stały się narkotyki halucynogenne, takie jak LSD i meskalina, zmieniające postrzeganie rzeczywistości.
Psychedelic jest terminem zaadaptowanym z angielskiego psychedelic i pochodzenia greckiego, utworzonym z greckich słów ψυχή, co oznacza „dusza” i δήλομαι, co oznacza „objawić się”.
Termin „psychedelik” jest ściśle powiązany z ruchami kontrkulturowymi lub pod ziemią. Możesz zobaczyć manifestacje artystyczne, muzyczne, literackie i naukowe, które starają się odtworzyć i/lub wzmocnić zmianę wrażliwości, którą wytwarzają leki halucynogenne, aby przełamać narzucone granice świadomości i rzeczywistości tak, jak ją widzimy i przeżywamy.
Piscodelico w nauce
W 1957 roku brytyjski psychiatra Humphry Osmond (1917-2004) wprowadził termin psychedelik lub psychedelia, aby opisać efekty substancji, których używał w swoich badaniach, i opisał je jako „to, co odsłania umysł” lub „to, co manifestuje umysł. dusza ”.
Psychedelik to stan psychiczny osoby, która jest pod wpływem wpływ halucynogenu. Substancje te sprawiają, że jednostka ma percepcję nieznanych dotąd aspektów umysłu. Jedną z jego konsekwencji jest zmiana świadomości, przynosząca doznania podobne do snu, psychozy i mistyczno-religijnej ekstazy.
W obszarze naukowym istnieje psychoterapia psychedeliczna polegająca na wykorzystaniu zmiany świadomości w celu poszerzenia własnej wiedzy iw konsekwencji świata. Do najbardziej uznanych przedstawicieli w dziedzinie naukowej psychodelików należą:
- Albert Hofmann (1906-2008)
- Terence McKenna (1946-2000)
- Graham Hancock
- Rupert sheldrake
Sztuka psychodeliczna
IRIS, Kelsey Brookes, 2012
Sztuka psychodeliczna lub sztuka lizergiczna jest inspirowana lub ewokowana indukowanym doświadczeniem leków halucynogennych, zwłaszcza LSD i meskaliny, substancji syntetyzowanych w badaniach nad leczeniem pacjentów ze schizofrenią.
Szczyt miał w latach 50. XX wieku i przejawia się na różne sposoby: w literaturze pojawił się w 1932 roku Szczęśliwy świat na przykład przez Aldousa Huxleya (1864-1963); Psychodeliczny rock pojawia się w muzyce, cyfrowe reprezentacje zaczynają się w sztukach wizualnych, a w sztukach performatywnych pogłębiają się multidyscyplinarne techniki.
Sztuka psychodeliczna jest inspirowana doznaniami pod wpływem psychodelicznych efektów. Popularyzacja jego wykorzystania w celach rekreacyjnych charakteryzuje grupy kontrkulturowe czy miejskie tibusy uważane za artystów psychodelicznego nurtu sztuki współczesnej.
Niektórymi przedstawicielami sztuki psychodelicznej są Amerykanie Kelsey Brookes i Dennis Konstantin, który ukuł termin „realizm kwantowy”.
Rock psychodeliczny
Psychodeliczny rock to gatunek muzyczny, który stara się wyrażać psychodeliczne uczucia. Muzyka psychodeliczna narodziła się w połowie lat 60. wraz z folk rock Tak bluesowy rock angielski i północnoamerykański.
Odszedł na imprezy typu bredzić (oznacza delirium w języku angielskim) lub trans gdzie sama dekoracja otoczenia składa się z obiektów psychodelicznych, które „przyciągają” umysł, takich jak światła o różnych jasnych kolorach, które odbijają się w ubraniach, psychodeliczne spirale, plakaty, murale itp.
