Czym jest paradygmat poznawczy:
Paradygmat poznawczy jest zdefiniowany jako a zbiór zasad teoretycznych i programów badawczych związanych z funkcjonowaniem umysłu w ogóle, a w szczególności zdobywaniem wiedzy.
Paradygmat poznawczy wyłania się jako krytyka paradygmatu behawiorystycznego, biorąc pod uwagę historyczne przemiany okresu powojennego w odniesieniu do zmian, jakie w obszarze komunikacji i w konsekwencji w zakresie wiedzy generuje wejście technologii informacyjnych. proces.
Znany również jako integralna część nauk kognitywnych, obejmuje zestaw teorii, które mają na celu zbadanie mentalnej reprezentacji procesów wiedzy w odniesieniu do uczenia się i ludzkich zachowań w celu rozwiązywania problemów.
Jest to ujęte w racjonalizmie uwzględniającym rozum jako źródło wszelkiej wiedzy.
Kognitywizm rozwijał się od początku XX wieku i skupia się przede wszystkim na edukacji i uczeniu się w sposób sensowny. To właśnie w obszarze nauk kognitywnych opiera się na funkcjonalnej analogii między ludzkim umysłem a formami przetwarzania komputerowego. Analogia jest funkcjonalna, ale nie strukturalna, ponieważ porównuje systemy przetwarzania informacji tej samej klasy za pomocą przetwarzania symboli.
Podejście to obejmuje umiejętności językowe, teorię informacji i informatykę, a także inne powojenne paradygmaty, takie jak paradygmat społeczno-kulturowy.
W psychologii kognitywizm, zwany też psychologią poznawczą, bada złożoność procesów uczenia się na poziomie wyższym w odniesieniu do tworzenia koncepcji i rozwiązywania problemów.
System poznawczy, ożywiony lub sztuczny, składa się z następujących elementów: receptorów, układu ruchowego i procesów poznawczych.
W tym sensie procesy poznawcze to te, które interpretują i identyfikują informacje przesyłane przez odbiorców, kontrolują działania na wykonawcach, kierują dystrybucją zasobów poznawczych, takich jak pamięć działań i doświadczeń.
Paradygmat poznawczy w psychologii
Szwajcarski myśliciel Jean Piaget (1896-1980) wprowadza koncepcje akomodacji i asymilacji wiedzy poprzez wewnętrzne motywacje. W swojej teorii psychogenetycznej stwierdza, że genetyczna interpretacja dziecka jest jedynym sposobem zrozumienia inteligencji i jej logicznych operacji, dostarczając pojęć czasoprzestrzeni, percepcji, stałości i iluzji geometrycznych.
Z kolei Piaget określa w swoim paradygmacie poznawczym cztery fazy rozwoju konstrukcji ludzkiej wiedzy od niemowlęctwa do dorosłości.
- Etapy rozwoju Piageta.
- Poznawcze i poznawcze.
Z kolei amerykański psycholog Jerome Bruner (1915-2016) wprowadza w swojej teorii nauczania, że uczenie się opiera się na aktywnym przetwarzaniu informacji zgodnie z ich indywidualną organizacją. Zdefiniuj trzy modele mentalne: aktywizujący, ikoniczny i symboliczny.
Amerykański psycholog David Ausubel (1918-2008) w swojej teorii sensownego uczenia się postuluje koncepcję nauczania dydaktycznego w celu osiągnięcia uczenia się. Rozwiązuje koncepcje znaczącego uczenia się i uczenia maszynowego.
Sensowne uczenie się wykorzystuje wcześniej istniejące informacje w jednostce, aby połączyć się ze strukturą poznawczą każdego ucznia.
Z drugiej strony uczenie maszynowe służy jako komplementarny lub równoczesny sposób, który włącza nową wiedzę w sposób powtarzalny lub na pamięć.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to forma terapii, która obejmuje zasady i techniki teorii uczenia się. Podkreśla znaczenie procesów poznawczych w rozwoju, utrzymaniu i modyfikacji zachowania. Ten rodzaj terapii uczy badanego radzenia sobie z trudnościami, aby mieć większą kontrolę nad swoim życiem.
Paradygmat poznawczy w edukacji
W psychologii edukacyjnej lub psychopedagogice paradygmat poznawczy ocenia kompetencje poznawcze ucznia do uczenia się i rozwiązywania problemów.
W celu zdefiniowania kompetencji poznawczych ucznia, w celu stworzenia najbardziej odpowiedniej strategii uczenia się i rozwiązywania problemów, należy ocenić następujące punkty:
- Podstawowe procesy uczenia się (procesy uwagi, percepcji, kodowania, pamięci i wyszukiwania informacji).
- Baza wiedzy (zdolności, umiejętności, koncepcje, dotychczasowa wiedza).
- Style poznawcze i atrybucje (sposoby uczenia się).
- Wiedza strategiczna (nauczona strategia ogólna i szczegółowa).
- Wiedza metapoznawcza (wiedza poprzez osobiste doświadczenia i procesy poznawcze).
Rodzaje nauczania paradygmatu poznawczego
W tym celu psycholog David Ausubel definiuje dwa rodzaje uczenia się: uczenie się powtarzalne lub na pamięć (przetwarzanie powierzchowne lub mechaniczne) jako fazę początkową lub wzmacniającą oraz uczenie znaczące (przetwarzanie głębokie) jako sposób, w jaki nowe informacje są włączane z formy merytorycznej.
Z kolei Ausbel definiuje podstawowe wymiary strategii nauczania lub metodologii nauczania, aby włączyć nowe informacje do struktury poznawczej już istniejącej u uczniów.
Nauka przez odbiór
Uczenie się odbierania wykorzystuje uczenie maszynowe do uczenia się dużych ilości nowych informacji w gotowy sposób, takich jak nauka nazw krajów i tabliczki mnożenia.
Nauka przez odkrywanie
Uczenie się przez odkrywanie obejmuje zasadę asymilacji, definiowaną jako proces, w którym nowe informacje lub materiały są łączone z istniejącą strukturą informacji.
Uczenie się przez odkrywanie jest uważane za znaczące uczenie się, które należy uwzględnić w początkowych fazach uczenia się. Treści odnoszą się do koncepcji i zasad uczenia się, na przykład procedur, postaw, norm i wartości.
