Czym jest prawo administracyjne:
Prawo administracyjne jest gałąź prawa publicznego regulująca stosunki między osobami fizycznymi a Administracją Publiczną. Prawo administracyjne reguluje działania Administracji Publicznej tylko wtedy, gdy organy administracji posiadają uprawnienia publiczne, czyli tzw. Imperium, który autorzy nazwali także władzą administracyjną.
Jako materializacja działalności administracyjnej jest to zadanie realizowane przez państwo, polegające na konkretnej, ciągłej, praktycznej i spontanicznej działalności o charakterze podrzędnym, mającej na celu zaspokojenie potrzeb zbiorowych i indywidualnych w związku z ustalonym porządkiem prawnym; licząc na to z hierarchicznie zorganizowaną strukturą.
Prawo administracyjne zarządza wszystkimi urzędami, organami i podmiotami publicznymi należącymi do administracji publicznej, zarówno scentralizowanej, jak i zdecentralizowanej, w ten sam sposób organizuje tę administrację i skutecznie rozwija działalność administracyjną prowadzoną przez jej organy w celu osiągnięcia zaspokojenie potrzeb jednostek oraz interesu publicznego i społecznego narodu.
Publiczna administracja objawia się dwustronnie lub jednostronnie, jednostronne oświadczenie woli, wyroku, wiedzy lub chęci w sprawowaniu władzy administracyjnej nazywa się aktami administracyjnymi, które służą wyrażeniu jakiegokolwiek faktu, zdarzenia lub woli wykonywania lub bycia sprawowanym przez organy publiczne Administracja przeciwko jednostkom.
W prawie administracyjnym niezwykle ważne jest uwzględnienie zasada legalności, odnosi się do powiązania działalności administracyjnej z prawem i jest mechanizmem, który pozwala kontrolować działania administracji publicznej i państwa w ich aktach administracyjnych, w których nakładają sankcje na jednostki, bo tylko to i wszystko może wykonywać jest to dozwolone przez prawo.
Prawo administracyjne łączy się z kilkoma gałęziami prawa, takimi jak: Prawo Konstytucyjne, Prawo Procesowe, Prawo Karne, Prawo Finansowe.
Charakterystyka prawa administracyjnego
Prawo administracyjne ma następujące cechy:
- Ograniczający, ponieważ reguluje działania samej administracji publicznej w aktach administracyjnych, które wpływają na interesy prywatne.
- Powszechne, ponieważ wszyscy ludzie mają te same prawa na mocy prawa.
- Autonomiczny, ponieważ jest całkowicie autonomiczną gałęzią prawa, która narodziła się wraz z Rewolucją Francuską.
- Wygórowane, bo obecne jako jedna ze stron, państwo ma prerogatywy wykraczające poza zasadę równości prawa prywatnego.
- Kontroler, ponieważ pełnią funkcje kontrolne, takie jak kontrola podatkowa.
- Podległa, gdyż mimo iż jest autonomiczna w hierarchii, musi szanować i nigdy nie naruszać norm, zasad i gwarancji konstytucyjnych ustanowionych w Konstytucji Narodowej Rzeczypospolitej lub państwa.
- Wewnętrzne, ponieważ każdy naród lub państwo może ustanowić swoje prawo administracyjne zgodnie z postanowieniami Magna Carta danego kraju.
Administracyjne Prawo Procesowe
Administracyjne Prawo Procesowe jest gałęzią prawa, która odpowiada za ustanowienie mechanizmów, gwarancji i form obrony jednostek przed działaniami Administracji Publicznej, czyli reguluje kanały proceduralne, za pomocą których można zrekompensować szkody spowodowane przez Sankcje czy akty administracyjne wymierzone w jednostki mają również na celu zapewnienie nadrzędności praw konstytucyjnych, które przysługują ludziom i które są zapisane w Konstytucji Narodowej, jak również praw przynależnych człowiekowi.
Administracyjne Prawo Procesowe Niezbędna jest skuteczna ochrona jednostek przed arbitralnością, jaką może popełnić wobec nich Administracja Publiczna, gwarantując w ten sposób naprawienie poniesionej szkody, a ewentualne odszkodowanie, które ma miejsce w ten sam sposób, pomaga sędziom wymierzającym wymiar sprawiedliwości kierować procesem które jednostka może przeprowadzić przeciwko państwu, jak również jurysdykcji, którą należy zastosować.
Źródła prawa administracyjnego
Źródła prawa administracyjnego Są to formy lub akty tego, w jaki sposób prawo administracyjne będzie przejawiać się w swojej ważności i różnią się one w zależności od systemu prawnego każdego kraju, najczęstszym jest następujący podział:
- Źródła bezpośrednie składają się z narodowej konstytucji kraju, ustaw, dekretów, rozporządzeń i rozporządzeń.
- Źródłami pośrednimi są: doktryny i orzecznictwo.
