Czym jest fizyka klasyczna:
Fizyka klasyczna lub fizyka Newtona to dyscyplina oparta na podstawowych prawach ruchu na przedmiotach codziennego użytku.
Fizyka klasyczna jest znana jako taka, z publikacją w 1687 r. Prawa Newtona, matematycznego sformułowania Izaaka Newtona (1643-1727) w jego pracy Philosophiae naturalis principia mathematica. Prawa Newtona są podstawą fizyki klasycznej i mechaniki.
Fizyka klasyczna dzieli się na następujące dyscypliny:
- Kinematyka
- Mechanika klasyczna
- Hydrostatyczna i hydrodynamiczna
- Termodynamika
- Fale i optyka
- Elektryczność i magnetyzm (później elektromagnetyzm)
- Fizyczny
- Mechanika
Różnica między fizyką klasyczną a fizyką współczesną
Współczesna fizyka narodziła się w XX wieku wraz z narodzinami z jednej strony Ogólnej teorii względności Alberta Einsteina opublikowanej w 1905 roku, a z drugiej strony mechaniki kwantowej znanej jako nauka badająca zachowanie cząstek w atomie. i subatomowym.
Prawa Newtona
Fizyka kwantowa opiera się na trzech prawach Newtona:
Pierwsze prawo Newtona lub prawo bezwładności
Pierwsze prawo Newtona mówi, że obiekt pozostanie w spoczynku lub w jednostajnym ruchu prostoliniowym (M.R.U.), chyba że zadziała na niego siła zewnętrzna.
To prawo ma zastosowanie tylko do standardowych problemów obiektów, które mają wypadkową siłę wewnętrzną równą 0. Co więcej, obiekty charakteryzują się również fikcją dwóch sił: siły ruchu kołowego i siły grawitacji.
Aby zilustrować pierwsze prawo Newtona, wyobraźmy sobie osobę obracającą się na sobie z wyciągniętymi ramionami, trzymającą linę z kulką na końcu. Piłka będzie miała okrągłą orbitę wokół osoby. Jeśli struna się zerwie, piłka będzie podążać wzdłuż linii prostej, w której struna opuściła piłkę, rysując jednostajny ruch prostoliniowy.
Drugie prawo Newtona lub fundamentalna zasada dynamiki
Drugie prawo Newtona lub fundamentalna zasada dynamiki była postępem w badaniu ruchu, ponieważ nie skupiała się tylko na opisie ruchu, ale na określeniu jego przyczyn za pomocą następującego wzoru:
Gdzie F reprezentuje siłę wypadkową ciała, m jest masą ciała, a a jest przyspieszeniem. Ta formuła pomaga badać wyniki, jakie ta sama siła wywiera na obiekty o różnej masie.
Zobacz także drugie prawo Newtona
Trzecie prawo Newtona lub zasada akcja-reakcja
Trzecie Prawo Newtona mówi, że wszystkie siły we Wszechświecie występują parami, to znaczy mają siłę równej, ale przeciwnej wielkości. Wskazuje to na nieistnienie sił izolowanych i stanowi jedną z podstawowych zasad symetrii Wszechświata.
Trzecie Prawo wskazuje, że jeśli istnieje siła zewnętrzna, będzie ona przeciwdziałać innej równej, ale w przeciwnym kierunku. Prawo stosuje się również do sił wewnętrznych, które w ten sposób utrzymują go w spoczynku, ponieważ nie będzie w stanie wytworzyć siły wypadkowej na cały system, aby wprawić go w ruch. Dopiero interakcja z innym obiektem zewnętrznym będzie w stanie go przesunąć.
