Czym jest komunikacja ustna:
Komunikacja werbalna Jest to taki, który jest ustalany między dwiema lub więcej osobami używającymi wspólnego języka lub kodu za pomocą fizycznych środków transmisji., którym tradycyjnie było powietrze, choć dziś możemy dodać telefon lub wideokonferencję.
Komunikacja ustna pozwala nam przekazać osobie, z którą rozmawiamy, informacje, idee, uczucia, emocje, przekonania, opinie, postawy itp.
Aby wykonać komunikację ustną, używamy głosu do odtwarzania dźwięków języka, twórz słowa i opracowuj komunikaty zawierające informacje, które chcemy przekazać naszemu rozmówcy.
Aby komunikacja ustna miała miejsce, muszą być zaangażowane co najmniej dwie osoby, które na przemian pełnią rolę role nadajnik (ten, który dostarcza informacje) i odbiorca (ten, który go otrzymuje).
Przekazywane informacje są znane jako wiadomość. Komunikat ten jest opracowany zgodnie z systemem dźwięków językowych odpowiadających a kod lub język.
Transmisja wiadomości odbywa się za pośrednictwem środowisko fizyczne, którym może być powietrze, ale może to być również jakieś urządzenie telekomunikacyjne, takie jak telefon czy komputer.
Z kolei proces komunikacji ustnej jest ujęty w ramy kontekst które mogą wpływać na znaczenie lub znaczenie przekazu: miejsce, sytuacja i okoliczności, w jakich jest ono doręczane, determinują sposób, w jaki zostanie on odebrany i zinterpretowany.
Komunikacja ustna charakteryzuje się tym, że jest spontaniczna, rozwijana na bieżąco, jest bezpośrednia i prosta, odwołuje się do mowy ciała w celu wzmocnienia lub uwydatnienia przekazu (gesty, postawy, postawy), jest dynamiczna i natychmiastowa.
Komunikacja ustna jest typowa dla człowieka i ma miejsce we wszystkich obszarach, z którymi się wiąże i z którymi musi się komunikować: od osobistych do zawodowych, od politycznych do ekonomicznych lub handlowych.
Przykłady komunikacji ustnej Występują na co dzień: rozmowa, pogadanka, wykład, przemówienie, wywiad, master class, debata, to dość powszechne sytuacje komunikacji ustnej.
Rodzaje komunikacji ustnej
Spontaniczna komunikacja ustna
Spontaniczna komunikacja ustna to taka, która nie dotyczy wcześniej ustalonego planu, tematu lub struktury, ale raczej odbywa się w formie dialogu między dwojgiem lub większą liczbą osób. Przykładem spontanicznej komunikacji ustnej jest rozmowa nieformalna.
Planowana komunikacja ustna
Wiadomo, że zaplanowana komunikacja ustna jest zgodna z wcześniej opracowanym planem, z wcześniej zaprojektowanymi wytycznymi, tematami lub strukturami. Plan ten pokieruje procesem komunikacji tak, aby przebiegał w określonych granicach. Ten rodzaj komunikacji może być z kolei dwojakiego rodzaju: wielokierunkowy i jednokierunkowy.
Wielokierunkowy
Planowana komunikacja ustna ma charakter wielokierunkowy, gdy w ramach swoich wytycznych dotyczących interakcji ustala interwencję kilku rozmówców, którzy przedstawiają swoje różne opinie i podejścia do wcześniej zdefiniowanego tematu lub zagadnienia. Przykładem tego typu komunikacji może być debata.
Jednokierunkowy
Mówimy o jednokierunkowej zaplanowanej komunikacji ustnej, gdy angażuje tylko jednego mówcę, który zwraca się do publiczności, aby obszernie przedstawić temat lub pytanie. Przykładami komunikacji jednokierunkowej są przemówienia, wykłady lub kursy mistrzowskie.
Komunikacja ustna i pisemna
komunikacja werbalna To taka, która występuje w czasie rzeczywistym między dwiema lub więcej osobami, wykorzystując głos i wspólny kod do przesłania wiadomości, w środku określonego kontekstu lub sytuacji. Jest spontaniczna, bezpośrednia, prosta i dynamiczna.
komunikacja pisemna, Z drugiej strony jest tworzony w sposób opóźniony: nadajnik używa znaków graficznych do wyrażenia zapisanego kodu języka w celu wytworzenia komunikatu, który później zostanie odebrany i odszyfrowany przez odbiorcę. Charakteryzuje się wyższym poziomem opracowania i planowania. Ponadto w porównaniu z komunikacją ustną, która jest efemeryczna, pismo pozostaje.
