Czym jest nauka:
Nauka nazywana jest wszelką wiedzą lub wiedzą ukonstytuowaną przez obserwację oraz systematyczne i rozumne badanie przyrody, społeczeństwa i myśli.
Celem nauki jest odkrycie praw rządzących zjawiskami rzeczywistości, zrozumienie ich i wyjaśnienie. Z tego wynika, że funkcją nauki jest opisywanie, wyjaśnianie i przewidywanie takich zjawisk w celu poprawy ludzkiego życia.
Nauka wytwarza wiedzę naukową. Jest to zdefiniowane jako cała wiedza, która została uzyskana metodą naukową, to znaczy poprzez systematyczną obserwację i analizę. W związku z tym wiedza naukowa dostarcza uzasadnionych i ważnych wniosków, które można przetestować.
Słowo nauka pochodzi z łaciny naukowiec, co oznacza „wiedzę” lub „wiedzieć” i jako takie nie jest ograniczone do określonego obszaru.
W tym sensie nauka obejmuje wszystkie dziedziny wiedzy i studiów (w tym nauki formalne, przyrodnicze, społeczne i humanistyczne), które prowadzą do rozwoju poszczególnych teorii i metod dla każdej dziedziny.
Nauka jest też ściśle związana z techniką, zwłaszcza od drugiej połowy XIX wieku. Stąd znaczenie badań naukowych mających na celu stworzenie lub udoskonalenie technologii.
Charakterystyka nauki
Nauki bardzo różnią się w swoich konkretnych celach. Wszystkich jednak łączy wspólne poszukiwanie ogólnych praw; podstawowe zasady metodologiczne; systematyczny charakter i użyteczność dla cywilizacji. Przyjrzyjmy się każdej funkcji osobno.
Zastosuj metodę naukową. Nauka stosuje normy i sprawdzalne kryteria do badania zjawisk, które nazywamy metodą naukową. Metoda naukowa opiera się na:
- obserwacja,
- propozycja,
- formułowanie hipotez,
- eksperymentowanie,
- demonstracja i
- wnioski.
Masz tendencję do szukania ogólnych praw. Nauka próbuje zrozumieć prawa lub ogólne zasady rządzące zjawiskami. Niektóre nauki, takie jak matematyka, dążą do tego, aby prawa te miały pewien stopień pewności. Inne nauki, takie jak przyrodnicze czy społeczne, budują prawa podlegające ciągłej rewizji. Przykładem ogólnego prawa w nauce jest prawo grawitacji Newtona.
Ma charakter kumulacyjny i systematyczny. Nauka ceni zgromadzoną wiedzę z poprzednich badań, czyli poprzedników. To zawsze jest punkt wyjścia, albo jako wsparcie, albo jako pytanie. Jednocześnie cała nowa wiedza staje się częścią dziedzictwa naukowego. Na przykład heliocentryczna teoria Kopernika zastąpiła geocentryczną teorię Ptolemeusza, podczas gdy prawa orbit eliptycznych Keplera udoskonaliły teorię Kopernika.
To jest użyteczne. Cała nauka wytwarza użyteczną, niezbędną i niezbędną wiedzę do interpretacji rzeczywistości i stymulowania rozwoju ludzkiego i społecznego w każdym z jej aspektów: kulturowym, intelektualnym, technologicznym, przemysłowym itp. Na przykład nauka pozwoliła na odkrycie penicyliny i elektryczności.
Możesz również zobaczyć: Charakterystyka nauki
Rodzaje nauki
Obecnie najbardziej rozpowszechnionym modelem klasyfikacyjnym jest ten, który rozróżnia nauki formalne i faktograficzne, nazywane w innych modelach „eksperymentalnym lub empirycznym”.
Nauki formalne
Są to te, które mają za cel abstrakcje umysłowe, a zatem są analityczne, takie jak matematyka i logika.
Nazywa się je naukami formalnymi, ponieważ nie zajmują się konkretną treścią, ale aksjomatami lub abstrakcyjnymi pojęciami, które ludzie pojmują dzięki dedukcji i wnioskowaniu, które nazywane są „formami” lub „przedmiotami idealnymi”.
Naukami formalnymi są:
- logika;
- matematyka;
- Statystyka;
- przetwarzanie danych;
- informatyka;
- teoretyczna nauka obliczeniowa.
Fakty naukowe
Nauki faktograficzne to te, które badają fakty przyrodnicze, społeczne lub ludzkie, zgodnie z klasyfikacją Mario Bunge. Niektórzy teoretycy nazywają je naukami empirycznymi i eksperymentalnymi, ponieważ można je zweryfikować w rzeczywistości poprzez obserwację lub eksperyment. Dzielą się na nauki przyrodnicze oraz nauki społeczne i humanistyczne.
Nauki przyrodnicze
Nauki przyrodnicze to te, które opisują, porządkują i porównują zjawiska przyrodnicze, czyli przedmioty przyrody i zachodzące w niej procesy, których prawa i reguły można nawet sformułować.
Dziedziną działalności nauk przyrodniczych są głównie badania bez konkretnego zastosowania.
Nauki przyrodnicze to:
- Chemia
- Fizyczny
- biologia
- Astronomia
- geologia
Nauki społeczne i humanistyczne
Nauki społeczne i humanistyczne to te, które badają człowieka i społeczeństwo. Oznacza to, że systematycznie badają zjawiska i procesy społeczno-kulturowe, wytwory działalności człowieka i ich związek ze środowiskiem.
W tym sensie dzieli swój kierunek studiów na różne obszary, które mogą rozciągać się od norm współistnienia i sposobów organizacji społecznej po formy komunikacji.
Poniżej znajdują się nauki społeczne i humanistyczne:
- socjologia;
- gospodarka;
- fabuła;
- geografia;
- językoznawstwo;
- antropologia;
- psychologia.
Nauka stosowana
Nauki stosowane to te, które wykorzystują wiedzę rozwiniętą przez nauki formalne lub nauki empiryczne i eksperymentalne w wyspecjalizowanych dziedzinach zainteresowań.
Wśród nauk stosowanych możemy wymienić:
- Inżynieria;
- architektura;
- lekarstwo;
- odżywianie i dieta;
- Apteka;
- archeologia;
- Psychologia społeczna;
- bioanaliza itp.
Zobacz także Rodzaje nauki.
Historia nauki
Początki nauki właściwej sięgają starożytnej Grecji, gdzie została utrwalona dzięki filozofii. Filozofia grecka miała tę zaletę, że oddzieliła rozumienie przyrody od myśli mitycznej i dała początek zróżnicowanym dziedzinom, takim jak logika, matematyka, fizyka, geometria, astronomia, biologia itp. Od tego czasu nauka ewoluowała w swojej koncepcji i zakresie.
Nauki w czasach starożytnych
Grecka myśl naukowa, której wpływ dominował aż do XVI wieku, wierzyła, że na każde pytanie może odpowiedzieć abstrakcyjna myśl racjonalna. W konsekwencji nie eksperymentował ani nie przestawał oceniać społecznej funkcji zdobytej wiedzy.
W średniowieczu, kiedy wpływ podejścia greckiego był jeszcze dominujący, główną troską było pogodzenie nauki z wiarą, przy jednoczesnym rozwijaniu posługiwania się rozumem (scholastyka).
Narodziny współczesnej nauki
Od XVI wieku wszystko się zmieniło. Z jednej strony wydedukowana przez obserwację heliocentryczna teoria Kopernika kwestionowała kreacjonizm. Później Galileusz obalił teorię ruchu Arystotelesa poprzez eksperymenty.
Te i inne wysiłki, takie jak Keplera, dały początek tak zwanej rewolucji naukowej, która doprowadziła do racjonalistycznej myśli Kartezjusza i empiryzmu Francisa Bacona, Johna Locke'a i Davida Hume'a.
Tak więc w epoce nowożytnej nauka została oddzielona od myśli teologicznej i zwykłego ćwiczenia dedukcyjnego i była postrzegana jako obietnica wyzwolenia i postępu społeczno-kulturowego.
Nauki w epoce współczesnej
W epoce nowożytnej ewolucja nauki przyniosła nowe teorie i odkrycia, które przekształciły świat. Ponadto jego sojusz z technologią, zwłaszcza od 1870 roku, wyniósł rewolucję przemysłową na inny poziom.
W XX wieku nauka jest świadkiem procesu różnicowania i specjalizacji. W XXI wieku granice hiperspecjalizacji pokazały potrzebę dialogu między różnymi dyscyplinami, w ramach podejścia interdyscyplinarnego lub transdyscyplinarnego.
Obecnie, podczas świętowania osiągnięć nauki, kwestionuje się jej praktyki i zakres, zwłaszcza w odniesieniu do jej sojuszu z przemysłem technologicznym (w tym zbrojeniowym) oraz modelem społeczeństwa konsumpcyjnego.
Metoda naukowa
Metoda naukowa jest protokołem badawczym stosowanym w celu uzyskania obiektywnej wiedzy o wartości naukowej. Rozpoczyna się obserwacją, eksperymentowaniem, pomiarem, demonstracją hipotez, analizą i wnioskowaniem z informacji w celu poszerzenia lub zdobycia nowej wiedzy.
Należy jednak wspomnieć, że metoda naukowa dostosowuje się do rodzaju prowadzonego badania. Na przykład ta sama metoda badawcza, która jest stosowana w naukach przyrodniczych, nie może być stosowana w naukach społecznych.
Dlatego metoda naukowa będzie się różnić w zależności od obszaru wiedzy, w którym jest stosowana, ponieważ nie wszystkie badania można przeprowadzić w ten sam sposób w zależności od ich zakresu.
Może Ci się spodobać:
- Metoda naukowa.
- Wiedza naukowa.
