Czym jest demagogia:
Demagogika to starożytny grecki termin, który pochodzi od dwóch greckich słów: δῆμος powiedzmy, co to znaczy miasto i ἄγειν wiek, co to znaczy prowadzićdlatego demagogia oznacza sztuka, strategia czy moc przewodzenia ludziom.
Jest to forma akcja polityczna w którym istnieje wyraźne zainteresowanie manipulować lub zadowolić masy, w tym ideologie, ustępstwa, pochlebstwa i obietnice, które najprawdopodobniej nie zostaną złożone, nawet z pominięciami i niepełnymi informacjami, dążąc jedynie do zdobycia władzy politycznej poprzez uzyskanie poparcia i przychylności ludu.
To słowo pierwotnie nie miało pejoratywne poczucie, a demagogowie byli obrońcami demokracji, jak Solon i Demostenes. Jednak termin ewoluował i rozwinął się na poziomie semantyki po śmierci Peryklesa, kiedy pojawili się nowi przywódcy i byli szeroko krytykowani za sposób uprawiania polityki.
ZA demagogiczna mowa jest to na przykład wypowiadane w kampanii wyborczej przy użyciu potężnych umiejętności komunikacyjnych, aby przekazać społeczeństwu to, co chce usłyszeć, aby zdobyć głosy. Z tego powodu dziś mówi się, że demagog to osoba, na ogół polityk, która mówi rzeczy tylko po to, by zadowolić ludzi, ponieważ obietnice nie są dotrzymywane.
W sensie przenośnym demagogia jest praktyką, a celowa manipulacja tymi, którzy wydają się pokorni lub uczciwi w celu uzyskania niejasnych łask i pozyskaj kogoś, publicznie wyrażając swoje pomysły i opinie za pomocą dobrze wypowiadanych argumentów, które mają być przyjemne dla tych, którzy słuchają, ale w rzeczywistości manipulują ludzkimi uczuciami, emocjami i wolą za pomocą błędów i kłamstw.
Inną formą demagogii jest sytuacja, w której jednostka powiększa się, aby przyciągnąć uznanie lub podziw innych. Abraham Lincoln opisuje demagogię następującą frazą:
"Demagogia to umiejętność ubierania drobnych pomysłów w ważne słowa".
Demagogia Arystotelesa
W książce Polityka, definiuje Arystoteles demagogia jako zepsucie demokracjitak jak tyrania korespondowała z korupcją monarchii. Nawet dobry król mógłby zostać tyranem, gdyby podziw jego sług sprawił, że myślał tylko o sobie, a nie myślał o swoim ludzie.
nadmierna pochwała dworzanie mogą sprawić, że król będzie myślał, że liczy się tylko ich dobro. W ten sposób król stał się skorumpowany, ale nie tylko: manipulowali nim na korzyść samych pochlebnych sług.
Podobnie dzisiaj demokracja jest skorumpowana dzięki demagogii, kiedy niektóre elementy klasy politycznej (porównywalne z dawnymi dworzanami), które muszą służyć suwerenności narodu, wykorzystują strategie, aby ich oszukać, składając obietnice, które nigdy nie zostaną dotrzymane, a wszystko dla własnej korzyści.