Co to jest muzyka klasyczna:
Muzyka klasyczna odnosi się do kompozycje muzyczne z okresu zwanego klasycyzmem muzycznym z lat 1750-1820.
Nazwę muzyka klasyczna została określona przez muzykologów wraz ze śmiercią niemieckiego kompozytora Jana Sebastiana Bacha (1685-1750) reprezentującego okres baroku obejmujący lata 1600-1750.
Muzyka klasyczna narodziła się jako forma zerwania z surowymi regułami muzyki barokowej, która charakteryzowała się horyzontalną strukturą nakładania się na siebie kilku melodii jednocześnie.
Muzyka klasyczna kontrastuje z poprzednim okresem w lżejszych kompozycjach, ponieważ miała tylko jedną główną melodię, prowadzącą wszystkie instrumenty. Powoduje to zachowanie tego samego rytmu w kolejnych pionowo ustrukturyzowanych akordach zwanych homofonią.
Jednym z pierwszych kompozytorów muzyki klasycznej był Austriak Joseph Haydn (1732-1809), który wyróżniał się zwłaszcza I Symfonią D-dur. Pozostali dwaj wielcy kompozytorzy, którzy charakteryzują ten okres to:
- Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791): Wesele Figara, Serenada nr 13, Czarodziejski flet
- Ludwig van Beethoven (1770-1827): V Symfonia c-moll, Dla Elizy, IX Symfonia d-moll.
W muzycznym klasycyzmie powstają również trzy rodzaje kompozycji muzycznych:
- Sonata: muzyka napisana na różne instrumenty.
- Symfonia: muzyka do wykonania przez orkiestrę.
- Koncert: kompozycja na orkiestrę w wykonaniu różnych instrumentów.
W historii muzyki okres klasyczny nazywany jest okresem obejmującym barok (1600-1750), klasycyzm (1750-1820) i romantyzm (1820-1910), co może prowadzić do błędu mylenia całego wytworu tych trzy epoki jako muzyka klasyczna.
Chociaż wykorzystanie muzyki klasycznej do pokrycia tych trzech okresów nie jest dokładne, nie jest uważane za nieprawidłowe, ponieważ muzyka klasyczna jest popularnie określana jako synonimem muzyki naukowej, akademickiej lub kultowej która obejmuje cały okres klasyczny, aż do czasów współczesnych.
