Czym jest oświecenie:
Jest znany jako oświecenie lub ilustracja do ruch duchowy, intelektualny i kulturalny drugiej połowy XVIII wieku, zwany „wiekiem świateł”.
Oświecenie było ruchem, którego celem było wytworzenie świadomości własnego rozumu, co miało prowadzić do zaufania, wolności, godności, autonomii, emancypacji i szczęścia człowieka. Myśliciele oświeceniowi ustalili, że ludzki rozum może budować lepsze społeczeństwo bez nierówności i gwarantując indywidualne prawa każdej jednostki, a także rozwijać edukację, politykę i administrację kraju.
Oświecenie można postrzegać jako ideologię, która została rozwinięta i wcielona przez burżuazję w Europie, począwszy od walk rewolucyjnych pod koniec XVIII wieku. Podobnie Oświecenie było również ruchem politycznym napędzanym przez rewolucję francuską.
Ruch ten rozpoczął się w Anglii od filozofa Locke'a i rozwinął się w różnych znaczeniach, we Francji z Bayle'em, Voltaire, Helvetius, Helvetius, Diderot, d'Alembert, Holbach, a w Niemczech z Reimans, Mendelsonhn, Nicolai, Lessing, z kulminacją w Kant . Oświecenie miało wielki wpływ na poziomie kulturowym, politycznym, społecznym i duchowym.
Z drugiej strony Oświecenie to doktryna, opinia, wizja oświeconych. Ruch promowany w XVIII wieku, który opiera się na istnieniu nadprzyrodzonej inspiracji, karmione przez różne sekty religijne.
W związku z powyższym termin iluminator to przymiotnik, który wskazuje na wszystko, co dotyczy oświecenia. Jest indywidualistą na rzecz doktryny oświeconych.
Pochodzenie Oświecenia
Już w XVII wieku za sprawą prac René Descartesa, który jako jedyne źródło wiedzy wskazywał podstawy racjonalizmu, dało się zauważyć niewielki ślad Oświecenia. W tym sensie jego teoria została podsumowana jako „Myślę, a zatem jestem”.
Oświecenie zostało stworzone przez ciągłe niezadowolenie odczuwane przez społeczeństwo europejskie, szczególnie w ostatnich dwóch dekadach XVIII wieku. Iluminizm był ruchem reakcji na absolutyzm europejski, który miał tak charakterystyczne struktury feudalne, wpływ Kościoła katolickiego, monopol handlowy i cenzurę „niebezpiecznych idei”.
We Francji to właśnie tam ruch osiągnął największy rozkwit dzięki nieustannemu starciu między feudalizmem a rozwojem wschodzącego kapitalizmu, między innymi walkami społecznymi, które spowodowały propagowanie idei iluministów poprzez rewolucję francuską.
W związku z powyższym rezultatem była likwidacja systemu feudalnego i stymulacja pozostałych reżimów absolutystyczno-merkantylistycznych, które istniały w innych częściach Europy.
Myśliciele iluminaci
Myśliciele oświeceniowi odznaczali się przede wszystkim obroną wolności, byli postępowi i szukali racjonalnego wyjaśnienia wszystkiego. Głównym celem filozofów oświecenia, jak wspomniano powyżej, było poszukiwanie szczęścia człowieka poprzez odrzucenie religijnej nietolerancji, niesprawiedliwości i przywilejów.
Najważniejsi myśliciele oświeceniowi to:
- Voltaire (1694-1778), krytyk religii, monarchii i cenzury. Z drugiej strony wierzył w obecność Boga w przyrodzie i w człowieku, który mógł ją odkryć poprzez rozum, oraz w ideę tolerancji i religii opartej na wierze w istotę najwyższą. Był wielkim propagandystą idei oświeceniowych.
- Monteskiusz (1689-1755) należał do pierwszego pokolenia Iluminatów. Najważniejszym jego wkładem była doktryna trzech władz: wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej, każda z nich powinna działać na swoim obszarze, nie przejmując funkcji drugiej, jest to tzw. decentralizacja uprawnień w celu uniknięcia nadużywania władcy.
- Jean Jacques Rousseau (1712-1778) był najbardziej popularnym i radykalnym filozofem, w którym wielokrotnie jego idee były sprzeczne z poglądami jego kolegów. Zaproponował społeczeństwo oparte na sprawiedliwości, równości i suwerenności ludzi.
Warto podkreślić, że w Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela, wydanej w szczytowym momencie Rewolucji Francuskiej, a konkretnie w roku 1789, obserwuje się silny wpływ wszelkich idei demokratycznych, o których była mowa wcześniej.
