Co to jest manicheizm:
Jest znany jako Manicheizm do doktryna perskiego księcia Manesa (215-276 AD) i jego zwolennicy, autor herezji chrześcijaństwa, która rozpoczęła się w 242 roku w Persji i rozprzestrzeniła się na Bliski Wschód i Imperium Rzymskie.
Podstawą manicheizmu jest: dualizm i jego główne przekonanie gnostycyzm. Od wieczności istniały dwie przeciwstawne zasady, wyobrażane w postaci dwóch królestw: światła, które reprezentuje fizyczne i moralne dobro, oraz ciemności, które reprezentuje zło. Pierwsza, obejmująca niebo i świetlistą ziemię, jest domeną Boga; a drugi, znajdujący się poniżej pozbawionego nieba, jest domeną Szatana i jego władań.
Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj artykuł gnostycki.
Człowiek, pogrążony między światłem a ciemnością, walczący między siłami dobra i zła, musi podążać za wysłannikami Boga, którymi byli: Noe, Abraham, Zoroaster (założyciel mazdeizmu), Budda, Jezus i wreszcie Mane, gdyż ten ostatni był uważany za ostatniego z proroków posłanych przez Boga do ludzkości.
W związku z powyższym manicheizm w praktyce nie bierze na siebie odpowiedzialności za popełnione zło, uważa bowiem, że nie dokonuje się ich z wolnej woli, lecz przez wykonanie sfery zła w życiu jednostki.
Manicheizm tworzą sojusznicy i słuchacze. Ci pierwsi są rodzajem mnichów lub świętych, zobowiązanych do zachowania wstrzemięźliwości i poszanowania życia powszechnego, w tym roślin; Nie mogą jeść mięsa, pić wina, żywią się ziołami i owocami, które muszą zebrać słuchacze. Zamiast tego słuchacze żyją jak wszyscy ludzie, ale są odpowiedzialni za utrzymanie sojuszników.
Paw lub pavo cristatus, był jego świętym zwierzęciem, które poprzez swoje kolory w upierzeniu reprezentowało różne stany duchowe, przez które przechodziło ciało, aby osiągnąć oczyszczenie i przemianę w boskiego ducha.
W związku z jego etymologicznym pochodzeniem, słowo manicheizm lub manichejski ma pochodzenie łacińskie „Manicheusz”.
Wreszcie termin manichejski to przymiotnik określający grupę ludzi lub osób, które podążały za doktrynami manichejski, które dopuszczały dwie twórcze zasady, jedną dla dobra, a drugą dla zła.
Manicheizm polityczny
Manicheizm polityczny jest uważany za postawę pewnych ludzi, polegającą na nieredukowalnym podziale idei lub ludzi na dwie grupy: tych dobrych i tych złych. Jak zauważono przez lata, manichejczyk w polityce zawsze zakłada, że jest po dobrej stronie, a część społeczeństwa popada w manicheizm i etykietkę, że całe zarządzanie rządem jest złe.
W oparciu o powyższe ważne jest, aby analizować, rozumieć i oceniać każdą sytuację, aby jednostka i rząd połączyły siły i obaj walczyli w tej samej sprawie, co w zasadzie powinno być w interesie ogólnym.
