Postacie literackie lub retoryczne (wyjaśnienia i przykłady)

Czym są postacie literackie

Postacie literackie, zwane również figurami retorycznymi, to niekonwencjonalne sposoby użycia słów nadać im wyrazistości, żywotności czy piękna, aby zaskoczyć, podniecić, zasugerować lub przekonać.

Postacie literackie są typowe dla dyskursu literackiego i jego różnych gatunków (poezja, narracja, esej, dramat), w których język jest celem samym w sobie i jest przekształcany w celu zwiększenia jego możliwości ekspresji.

Jednak figury literackie nie są wyłączne dla literatury, ale są również używane w naszym języku potocznym, niektóre są już z nią zasymilowane, w pewnych wyrażeniach lub zwrotach.

Następnie odniesiemy się do niektórych z najczęściej używanych postaci literackich i ich przykładów.

1. Metafora

Metafora to subtelny związek analogii lub podobieństwa, który powstaje między dwiema ideami lub obrazami.

Przykłady:

• "Twój oczy Oni są zielona dżungla”. Aby wskazać, że kolor oczu przypomina kolor dżungli.
• "To było jego ciemne włosy/ robione w nocy i bólu ”, w wierszu „Pieśń jesieni i wiosny” Rubéna Darío. Kolor włosów jest związany z ciemnością nocy.

2. Porównanie lub porównanie

Porównanie lub porównanie polega na ustaleniu relacji podobieństwa między dwoma elementami, która jest wprowadzana przez wyraźny element relacyjny.

Przykłady:

• "Jesteś zimny Co lód".
• “rzucę o niej który orzeł? na jego zdobycz ”.

Mogą Cię również zainteresować: 60 przykładów porównawczych.

3. Hiperbola

Hiperbola występuje, gdy aspekt lub cecha rzeczy jest przesadnie zwiększona lub zmniejszona.

Przykłady:

• "Powiedziałem przepraszam tysiąc razy”. Jest to sposób na wyjaśnienie, że wielokrotnie proszono o przeprosiny.
• „Kocham cię, aż Nieskończoność i poza nią”. Wyrażaj miłość bez końca.
• "Płaczę rzeki łez na początku”. Odnosi się do osoby, która dużo płacze.

Może Cię zainteresować: 50 przykładów hiperboli.

4. Metonimia

Metonimia polega na określeniu jednej rzeczy nazwą innej, z którą łączy ją obecność lub bliskość.

Przykłady:

• „Zawsze pij? sherry po obiedzie ”, odnosząc się do wina produkowanego w tym regionie.
• „Młodzi ludzie przysięgli wierność fladze”, aby wskazać, że przysięgli wierność krajowi.

5. Synekdocha

Synekdocha jest figurą literacką, w której rzecz jest nazywana w stosunku do całości przez część (lub odwrotnie), gatunek przez rodzaj (lub odwrotnie) lub materiał przez nazwę rzeczy.

Przykłady:

• „Używam stal do walki ”, odnosząc się do miecza.
• "Szukam sufit gdzie mieszkać ”, odnosząc się do domu.

6. Anafora

Anafora polega na rytmicznym powtarzaniu pewnych dźwięków lub słów na początku wersetu lub frazy.

Przykłady:

• “Tutaj wszystko wiadomo, tutaj nie ma tajemnic ”.
• “Ani zawiodła nadzieja, ani nieuczciwe prace, ani niezasłużony żal ”, z wiersza„ W pokoju ” Amado Nervo.

7. Prozopopeja lub personifikacja

Prozopopeja lub personifikacja to procedura retoryczna polegająca na przypisywaniu cech istoty racjonalnej lub ożywionej innemu nieożywionemu.

Przykłady:

• „The Księżyc ja uśmiechnął się ze szczytu nieba ”.
• „The zegar nas krzyki Czas".

8. Epitet

Epitet to przymiotnik używany do przypisywania cech rzeczownikowi, któremu towarzyszy.

Przykłady:

• “Niegrzeczny ścieżka ”odnosi się do trudnej ścieżki.
• “cukierek czekaj ”, aby wskazać, że oczekiwanie na coś jeszcze się nie skończyło.
• “Delikatny radość ”, odnosząc się do tego uczucia czułości.

9. Alegoria

Alegoria to złożona procedura retoryczna, w której poprzez zestaw metaforycznych skojarzeń konstruuje się szerszą koncepcję lub ideę.

Przykłady:

• Mit Herkulesa to alegoria siły lub heroicznego wysiłku.
• Wiersz „Uprawiam białą różę” José Martí, który jest alegorią przyjaźni.

10. Aliteracja

Aliteracja polega na powtarzaniu tego samego dźwięku lub podobnych dźwięków, zwłaszcza spółgłosek, w tej samej frazie lub zdaniu w celu wywołania określonego efektu dźwiękowego podczas czytania.

Przykłady:

• "Niesławny turba de nocturnas ptaki ”. Bajka o Polifem i Galatea, Luis de Góngora i Argote
• "ToH.HlubspiroH.He escapan z smasz usta wolnesa ”, z wiersza „Sonatina ” Rubéna Darío, westchnienia są emulowane z powtórzeniem szczelinowego dźwięku s.

11. Hiperbaton

Hiperbaton to literacka figura, w której konwencjonalna kolejność słów jest zmieniana ze względów wyrazowych lub, w przypadku poezji, w celu dostosowania jej do metryki, rytmu lub rymu frazy.

Przykłady:

• „Jeśli dobrze pamiętam”, w odniesieniu do „jeśli dobrze pamiętam”.
• "Z salonu w ciemnym kącie, / może zapomniany jego właściciel, / cichy i zakurzony, / harfę widać było." „Rima VII”, Gustavo Adolfo Bécquera.

12. Ironia

Ironia polega na tym, że rzecz jest implikowana przez wyrażenie przeciwieństwa tego, co faktycznie ma na myśli lub myśli.

Przykłady:

• "Co dobry tancerz jesteś! ”odnosi się do kogoś, kto nie może tańczyć.
• "Jestem taki mądry czasami nie rozumiem słowo tego, co mówię ”, Oscar Wilde.

13. Paradoks

Paradoks polega na użyciu wyrażeń, idei, pojęć lub fraz, w których istnieje domniemana sprzeczność, która w rzeczywistości ma na celu podkreślenie lub nadanie nowego znaczenia temu, o czym mówi.

Przykłady:

• "Tylko on co Nie wiem nic".
• „Jeśli tęsknisz za… pokój, przygotuj się na wojna”.

14. Oksymoron

Oksymoron to literacka figura polegająca na generowaniu sprzeczności, ironii lub niespójności w zdaniu poprzez umieszczanie sprzecznych słów lub idei.

Przykłady:

• "To było ogłuszająca cisza”.
• "Czasami mniej znaczy więcej”.

15. Onomatopeja

Onomatopeja to pisemna reprezentacja dźwięku, takiego jak: kliknięcie, pęknięcie, splat, puff, pss itp. Jest to sposób na wokalizowanie dźwięków, które mogą generować określone przedmioty lub zwierzęta.

Przykłady:

• „Gdy brzmiało ściskanie plastiku pęknięcie, wskazując, że go złamał ”.
• “Miiiaaauuu! Tak przywitał mnie kot ”.

16. Synestezja

Synestezja polega na przypisaniu wrażenia (słuchowego, węchowego, wzrokowego, smakowego, dotykowego) obiektowi, któremu nie odpowiada konwencjonalnie.

Przykłady:

• „The gorzka przeszłość że nie zapomnę ”. Odnosi się do trudnego doświadczenia.
• “Wygładzone noc słodycz srebro ”, w wierszu„ Nocturno ” Rubéna Darío. Odnosi się do chwili czułości.

17. Pleonazm

W pleonazmie istnieje nadmiarowość używania słów, które mogą być niepotrzebne do zrozumienia pełnego znaczenia wyrażenia, zwykle w celu zintensyfikowania jego znaczenia.

Przykłady:

• "Liczę na wszyscy i każdy obecnych ”. Pomysł, że wszyscy uczestniczą w jeziorze, zostaje wzmocniony.
• "Widziałem cię z moje własne oczy”. Podkreśla się, że widział oczami.

18. Peryfraza

Jako peryfraza nazywa się to pewnym sposobem wyrażania siebie poprzez zakreślanie kółkiem lub używanie większej liczby słów, niż normalnie byłoby to konieczne do przekazania idei lub koncepcji.

Przykłady:

• „Dał swoje… ostatnie tchnienie dziś rano ”, aby wskazać, że ktoś zmarł.
• „The Istota Najwyższa, stwórca nieba i ziemi ”, aby powiedzieć Bóg.

19. Etopeia

Etopeia służy do opisu charakteru, działań i zwyczajów osobowości jednostki.

Przykład:

„Paula była dziewczyną marzyciel, jak wszyscy w jej wieku, z ogromną chęcią pomocy do sąsiada ”.

20. Prozopografia

Prozopografia służy do opisu zewnętrznych cech osoby lub zwierzęcia.

Przykład:

„Był mężczyzną w latach orli profil i szczupła twarz”.

21. Polisyndeton

Polisyndeton polega na wielokrotnym używaniu spójników w celu zwiększenia siły wyrazu mowy.

Przykład:

"Świetnie Tak płodny Tak niewolnik magnetyczny ”, Pablo Neruda. W tym przypadku chodzi o podkreślenie opisywanej kobiecej sylwetki.

22. Wielokropek

Ellipsis polega na unikaniu niepotrzebnego powtarzania słów, aby położyć większy nacisk na segment zdania, generując większą płynność i rytm, bez wpływu na jego konstrukcję gramatyczną.

Przykłady:

• “Chce Uścisk". Jest pomijany (on).
• "Piotr umie prowadzić, ale nie ja. "W tym przypadku jest to pominięte (wiem jak sobie z tym poradzić).

23. Antyteza

Antyteza jest figurą literacką, która składa się z opozycji, która może istnieć między dwoma ideami lub wyrażeniami, frazami lub wersetami w celu uzyskania bardziej efektywnego wyrazu i rozwoju nowej wiedzy.

Przykład:

„Staram się za zapomnienie o tobie i nieumyślnie pamiętam cię„W tym przykładzie stawia się przed nim idee zapominania i zapamiętywania.

24. Asyndeton

Asyndeton to literacka figura, która pomija spójniki i powiązania zdań, fraz czy stwierdzeń, aby uzyskać większą dynamikę i mobilność wypowiedzi.

Przykład:

"Myślę o tobie, twoim uśmiechu, twoim spojrzeniu, pocałunkach o smaku czekolady, pobiegłaś, odeszłaś, zgubiliśmy się." Jak widać na przykładzie, nie używa się spójników.

25. Opis

Opis literacki polega na szczegółowym wyjaśnieniu postaci, przedmiotów, miejsc czy sytuacji, aby wywołać u czytelnika wiarygodny obraz mentalny o elemencie opowieści.

Przykład:

'Rookie', który stał w kącie za drzwiami, tak że był ledwo widoczny, był chłopcem ze wsi, miał około piętnastu lat i był wyższy od każdego z nas. Włosy ścięte w grzywkę jak wiejski kościelny, a on wyglądał formalnie i bardzo zawstydzony ”. Gustawa Flauberta, Madame Bovary.

26. Kalambur

Kalambur to figura retoryczna polegająca na przegrupowaniu sylab lub słów w celu modyfikacji znaczenia zdania, ukrycia podwójnego znaczenia lub wygenerowania niejednoznaczności.

Przykłady: Na tych przykładach możesz zobaczyć, jak zmiana kolejności słów całkowicie zmienia znaczenie zdania.

• "Aitor Tilla / Jest tortilla."
• „Gdybym widział / Gdyby padało”.

27. Apostrof

Apostrof jest postacią literacką charakteryzującą się zwracaniem się do rozmówcy, rzeczywistego lub wymyślonego, podczas przemówienia, dialogu lub narracji. Jest to powszechne w modlitwach i monologach.

Przykład:

„Małe nóżki dziecka, / Niebieskie z zimna, /Jak cię widzą i nie zakrywają,/ O MÓJ BOŻE!". Fragment wiersza „Małe kawałki dziecka” Gabrieli Mistral.

28. Gradacja

Gradacja to figura literacka, która polega na porządkowaniu elementów mowy według ich ważności, w górę lub w dół, zwany również antyklimaksem.

Przykłady:

• „Oboje policzyliśmy godziny, dni i tygodnie zobaczyć nas ponownie ”.
• "Na wylądować, wł. palić, wł. kurz, wł. cień, wł. nic”. Fragment wiersza „Podczas walki o włosy” Luisa de Góngora.

29. Kalambur lub dojazdy

Gra słów lub zamiana to figura literacka, która charakteryzuje się powtarzaniem zdania lub frazy w przeciwnym kierunku oraz reorganizacją elementów w celu wzmocnienia idei lub promowania refleksji.

Przykłady:

• "Nie ma droga do pokoju, Pokój jest drogą”. Cytat Mahatmy Gandhiego.
• „Nie miał odważnego ducha? / Na zawsze co jest powiedziane musi być odczuwalne? / Nigdy musisz powiedzieć, co czujesz?”. Francisco de Quevedo.

30. Chiasmus

Chiasm to zabieg literacki, który polega na powtarzaniu idei, ale zamianie ich kolejności bez utraty znaczenia zdania lub frazy.

Przykłady:

• "Gdy chcę płakać, nie mogę ale wiele razy płaczę bez zamiaru”.
• "Nie zadawaj sobie pytania Co twój kraj może dla ciebie zrobić?, zadaj sobie pytanie, co? możesz zrobić dla swojego kraju”.