Co to jest skala Richtera:
Skala Richtera to skala sejsmologiczna, która określa ilościowo energię uwolnioną podczas trzęsienia ziemi.
Skala Richtera została zdefiniowana w 1935 r. przez Charlesa Francisa Richtera (1900-1985) i służy do określania intensywności trzęsień ziemi oraz diagnozowania ich skutków dla ludności w celu uruchomienia mechanizmów ratowniczych i pomocowych.
Skala Richtera interpoluje wartości amplitudy fali sejsmicznej dotkniętych nią miast i miasteczek w celu zlokalizowania epicentrum. Skala Richtera wykorzystuje liczby arabskie do ilościowego określenia wielkości trzęsień ziemi.
Skala Richtera określa ilościowo skutki i szkody według następującej skali:
- Mniej niż 3,5 stopnia: niezauważalne
- Od 3,5 do 5,4 stopnia: powoduje niewielkie uszkodzenia
- Między 5,5 a 6,0 stopni: drobne widoczne uszkodzenia budynków
- Od 6,1 do 6,9 stopnia: poważne uszkodzenia, szczególnie w najbardziej zaludnionych obszarach
- Między 7,0 a 7,9 stopni: jest uważane za poważne trzęsienie ziemi z poważnymi uszkodzeniami
- Większe niż 8 stopni: wielkie trzęsienie ziemi, które powoduje, że miasto znajduje się w stanie wyjątkowym
Skala Richtera i Mercallego
Skala Richtera i skala Mercalli to kwantyfikacja poziomów dotkliwości spowodowanych trzęsieniem ziemi.
Skala Mercallego różni się od skali Richtera, ponieważ opiera się na skutkach lub uszkodzeniach fizycznych, jakie trzęsienie ziemi powoduje na konstrukcjach wraz z odczuciami odczuwanymi przez ludność. Jest mierzony w stopniach za pomocą cyfr rzymskich, przy czym stopień I jest najłagodniejszy, aż do stopnia XII najpoważniejszy.
