Czym jest pogaństwo:
Przez pogaństwo rozumie się praktykowanie religii politeistycznych, które nie są akceptowane przez chrześcijaństwo, judaizm i islam. Pierwotnie termin poganin pochodzi od łacińskiego „paganus”, co oznacza „mieszkaniec pola lub wsi”.
Stosowanie terminu „pogaństwo” do politeistycznych praktyk religijnych wiąże się z oficjalizacją chrześcijaństwa, religii, która została formalnie ustanowiona w IV wieku wraz z ogłoszeniem przez cesarza Teodozjusza edyktu z Tesaloniki.
Kiedy chrześcijaństwo stało się oficjalne, szybko zostało włączone do miejskich ośrodków imperium. Jednak ich ekspansja na bardziej odległe obszary wsi trwała dłużej, więc praktykowali politeizm równolegle z tym, co działo się w ośrodkach politycznych.
Stopniowo więc termin „pogański” (chłop) utożsamiano z opcją religijną, aż w końcu „pogaństwo” zaczęło oznaczać praktykowanie prawie zawsze religii politeistycznych, uważanych za fałszywe. W przypadku, gdy religię monoteistyczną uznano za pogańską, było to spowodowane faktem, że nie odpowiadała ona żadnej z ksiąg religii Abrahamowych.
W kontekście historii i rozwoju chrześcijaństwa termin pogaństwo służył również do identyfikacji tych tendencji w obrębie tej samej religii, które zawierają synkretyczne elementy innych religii lub tylko je przypominają.
Ten rodzaj wyprowadzenia wywołał niemało konfliktów w Kościele. Na przykład najbardziej konserwatywne sektory chrześcijaństwa w Bizancjum uważały kult obrazów typowy dla pogan, co dosłownie wydarzyło się w wojnie obrazoburczej.
Neopogaństwo
Od XIX wieku przebudziły się różne duchowości, które próbowały odtworzyć niektóre wierzenia i praktyki typowe dla starożytnego pogaństwa. Tendencje te wywodzą się z oświeconego okultyzmu i są uważane za neopogaństwo.
- Politeizm.
- Monoteizm.
- Chrześcijaństwo.
