Czym jest rewolucja rosyjska:
Rewolucja rosyjska odnosi się do wydarzeń, które miały miejsce między lutym a październikiem 1917 r. w Rosji (według kalendarza juliańskiego), które spowodowały upadek reżimu carskiego i doprowadziły do powstania pierwszego na świecie rządu socjalistycznego.
Rewolucja została podjęta przez różne sektory, ponieważ rozwijała się etapami, każdy z własnymi cechami i aktorami. Miał udział sowiety, grupy lub zgromadzenia robotnicze, chłopskie i żołnierskie organizowane od Rewolucja 1905.
Rewolucja Lutowa zapoczątkował proces rosyjski. Prowadzili ją mieńszewicy, umiarkowane skrzydło Rosyjskiej Socjaldemokratycznej Partii Pracy, które wraz z innymi sektorami, takimi jak kadeci Partii Konstytucyjno-Demokratycznej, dokonał abdykacji cara Mikołaja II Romanowa i ustanowił rząd przejściowy.
Ten rząd reprezentował Aleksander Kiereński, który dbał o bezpieczeństwo rodziny cara i szukał rozwiązania pośredniego między różnymi sektorami społeczeństwa.
Najbardziej radykalne grupy w sowietach zaczęły nie zgadzać się z polityką rządu tymczasowego. W ten sposób socjalizm nadal rósł pod hasłami „Pokój, chleb i ziemia” oraz „Cała władza w ręce Sowietów”.
Wtedy nadejdzie wezwanie Rewolucja październikowa, napędzany przez partia bolszewicka pod przewodnictwem Włodzimierza Lenina.
25 października 1917 (7 listopada według kalendarza gregoriańskiego) Lenin poprowadził powstanie w Piotrogrodzie (Sankt Petersburg). Po zajęciu różnych garnizonów wojskowych elita rządu tymczasowego została schwytana i oskarżona o kontrrewolucję. W ten sposób u władzy zainstalowano partię bolszewicką z linii komunistycznych.
- Komunizm.
- Socjalizm.
- Lewicowa polityka.
- Pierestrojka.
- Głasnost.
Przyczyny rewolucji rosyjskiej
- Głęboka nierówność społeczna: około 85% ludności Rosji stanowili chłopi na służbie feudalnej arystokracji i urzędnicy państwowi.
- Ucisk sektora pracy: nieludzkie warunki pracy.
- Porzucenie pola i przemysłu ze względu na efekt rekrutacji, która zmniejszyła produkcję dóbr konsumpcyjnych i generowała niedobory.
- Poważny kryzys gospodarczy wywołany skutkami trwającej I wojny światowej: nadmierna inflacja, spadające płace, głód.
- Poważne porażki na froncie i olbrzymia liczba ofiar w armii rosyjskiej, zarówno w walce, jak i z powodu braku godnych warunków (brak broni, amunicji, odzieży, obuwia i żywności).
- Gwałtowne represje rządowe wobec demonstracji sektorów ludowych.
- Wewnętrzny kryzys polityczny w Rosji zaniedbany przez cara, który zostawił swoją żonę Alejandrę na czele władzy w 1915 roku, aby bezpośrednio nadzorować wojska. Za radą Rasputina caryca powołała zespół niekompetentnych ministrów.
- Formacja głęboko krytycznej klasy intelektualnej przeciwko reżimowi. Wielu jej członków kształciło się w Europie Zachodniej.
- Pierwsza wojna światowa.
- ZSRR.
Konsekwencje rewolucji rosyjskiej
- Upadek monarchii absolutystycznej w Rosji.
- Zamach na carską dynastię.
- Powstanie Związku Republik Radzieckich i Socjalistycznych (ZSRR) w 1922 r.
- Artykulacja modelu rządu komunistycznego.
- Ustanowienie dyktatury proletariatu.
- Polityka wywłaszczania ziemi i środków produkcji bez odszkodowania dla ich właścicieli.
- Wojna domowa, toczona między stronami Armii Czerwonej (bolszewickiej) i Armii Białej.
- Włączenie kobiet do pracy w ZSRR.
- Walka z analfabetyzmem w ZSRR.
- Postępujący rozwój ZSRR, który określił go jako supermocarstwo.
- Utworzenie w 1919 roku Międzynarodówki Komunistycznej, zwanej też III Międzynarodówką.
- Strach przed społecznością zachodnią przed prozelitycznym i ekspansywnym powołaniem komunizmu.
- Polaryzacja świata na bloki kapitalistyczne i komunistyczne.
