Znaczenie kultury (co to jest, pojęcie i definicja)

Co to jest kultura:

Kultura odnosi się do zbioru dóbr materialnych i duchowych grupy społecznej przekazywanych z pokolenia na pokolenie w celu kierowania praktykami indywidualnymi i zbiorowymi. Obejmuje język, procesy, sposoby życia, zwyczaje, tradycje, zwyczaje, wartości, wzory, narzędzia i wiedzę.

funkcja kultury Ma gwarantować przetrwanie i ułatwiać adaptację badanych w środowisku.

Każda kultura ucieleśnia światopogląd w odpowiedzi do rzeczywistości, w której żyje grupa społeczna. Nie ma więc niekulturalnej czy „niewykształconej” grupy społecznej. Istnieją różne kultury, aw ich ramach różne grupy kulturowe, nawet w odniesieniu do kultury dominującej.

Termin kultura jest również używany w ograniczone zmysłyAlbo odwoływać się do wartości i nawyków rządzących określonymi grupami, albo odwoływać się do wyspecjalizowanych obszarów wiedzy lub działalności. W obu przypadkach słowu kultura zawsze towarzyszy a kwalifikujący przymiotnik.

Na przykład:

• kultura polityczna: „Nasz kraj cierpi z powodu mesjanistycznej kultury politycznej”.
• Kultura organizacyjna: "Nasza kultura organizacyjna opiera się na pomaganiu ludziom."
• Kultura fizyczna: „Szkoła musi zapewnić dzieciom kulturę fizyczną”.

Pochodzenie terminu kultura

Pojęcie kultury zmieniało się na przestrzeni dziejów. W jego Pochodzenie etymologiczne, słowo kultura pochodzi z łaciny kult co oznacza „uprawa” lub „uprawiana”. Termin ten to imiesłów czasu przeszłego słowa colere co oznacza „kultywować”.

W średniowieczu kultura wyznaczała ziemię uprawną. W renesansie pojawiła się idea człowieka „uprawianego”, czyli wykształconego w zakresie literatury i sztuk pięknych.

Od XVIII wieku termin kultura zaczął być systematycznie używany w odniesieniu do wiedzy oświeconej. W XIX wieku kultura obejmowała także dobre obyczaje i obyczaje.

Wraz z rozwojem nauk społecznych w XX wieku rozszerzył się sens kultury, aż do tego, jaki przypisujemy jej dzisiaj.

Elementy kultury

Każda kultura składa się z zestawu podstawowych elementów. Najważniejsze z nich to:

• Elementy poznawcze: Odnosi się do wiedzy zgromadzonej w określonej kulturze dla przetrwania w obliczu natury i adaptacji w ramach grupy społecznej.
• Wierzenia: obejmuje zestaw pomysłów, które grupa kulturowa ustala na temat tego, co jest prawdziwe lub imitacja. Jest powiązany z systemem wartości.
• Wartości: Są kryteriami, które służą jako ewaluacyjne modele zachowania, ponieważ kierują tym, co uważa się za akceptowalne lub niedopuszczalne zasady i postawy, aby zagwarantować ciągłość grupy. .
• Zasady: są to specyficzne kody działania, które regulują relacje między jednostkami oparte na wspólnych wartościach. Zawiera system sankcje. Istnieją dwa rodzaje zasad:
  • Normy nakazowe: wskazują obowiązki i obowiązki.
  • Zasady nakazowe: wskazać, czego nie należy robić.
• System znaków i symboli: Są to wszystkie arbitralne i skonwencjonalizowane zasoby komunikacyjne, których grupa społeczna używa do przekazywania wiadomości. Możemy wspomnieć o język, pisanie, znaki graficzne i symbolika.
• Nienormatywne formy postępowania: są to te cechy behawioralne, które odróżniają jedną grupę społeczną od drugiej, nawet w ramach wspólnej kultury. Czy to się nazywa dziwactwocra.

Inne podejścia do zjawisk kulturowych ustanawiają jako elementy kultury:

• Kultura niematerialna lub duchowa, odpowiada kulturze przekazywanej przez tradycję ustną. Na przykład:
  • system wierzeń;
  • wartości;
  • język;
  • muzyka;
  • prawa itp.
• Kultura materialna, to taki, który jest reprezentowany w sposób materialny, taki jak technologia, kulturalne dobra konsumpcyjne i dziedzictwo materialne. Na przykład:
  • architektura;
  • sztuki plastyczne;
  • odzież;
  • kuchnia;
  • przybory;
  • broń itp.

Charakterystyka kultury

Wszystkie kultury charakteryzują się wspólnym szeregiem elementów, wśród których możemy wskazać następujące:

• przykryj całość ludzkich praktyk;
• powstać w sprzeciw wobec natury (instynkt vs wiedza);
• reprezentować wizja świata;
• wyrażają siebie symbolicznie;
• zapewniać porządek społeczny;
• jego przetrwanie zależy od Komunikacja;
• konsolidować tradycje;
• Oni są dynamikato znaczy są przemienione;
• są mniej więcej otwartyczyli są podatne na wpływy innych kultur. W związku z tym podlegają procesom:
  • inkulturacja;
  • transkulturacja;
  • akulturacja;
  • inkulturacja.

Rodzaje kultury

Kulturę można klasyfikować według różnych kryteriów. Będzie to zależało od celu badania i podejścia teoretyczno-ideologicznego. Kultury są zwykle klasyfikowane według tematy, czyli sprawy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania. Najczęstsze sposoby klasyfikacji kultury to:

Zgodnie z historycznym sensem

Piotr Bruegel: holenderskie przysłowia. 1550. Olej na drewnie. 1,17 x 1,63 cm. Muzea państwowe w Berlinie.

Odnosi się do kultur osadzonych w ograniczonym czasie. Transformacja kulturowa nie oznacza całkowitego rozpadu kultury, ale jej adaptację do zmian historycznych.

Na przykład:

• kultura renesansu;
• kultura barokowa;
• kultura średniowieczna.

Zgodnie z sensem antropologicznym

Akropol w Atenach, Grecja.

Odnosi się do kultury, która w sposób kompleksowy identyfikuje naród.

Na przykład:

• kultura egipska;
• Kultura Inków;
• kultura grecka;
• Kultura Zachodu;
• kultura orientalna itp.

Zgodnie z paradygmatem religijnym

W antropologii religii kultury są klasyfikowane według typu paradygmatu religijnego, jaki rozwijają. W ramach tych kategorii znajdują się kultury monoteistyczne i kultury politeistyczne.

Na przykład:

Kultury monoteistyczne:

• kultura żydowska;
• kultura chrześcijańska;
• Kultura muzułmańska.

Kultury politeistyczne:

• kultura hinduska;
• starożytna kultura grecko-rzymska.

Według wiedzy o pisaniu

Egipskie pismo hieroglificzne.

Innym sposobem klasyfikacji kultur jest ich znajomość pisma. Terminy są używane kultury jamy ustnej lub niełaskawe kultury odnosić się do kultur, które nie mają systemów pisma. Te, które mają lub miały systemy pisma, nazywają się kultury pisane.

Na przykład:

Kultury agraficzne:

• Kultura tubylcza Yanomani (Wenezuela)

Kultury pisane:

• kultura egipska (pismo hieroglificzne);
• Kultura Mezopotamii (pismo klinowe).

Zgodnie z trybem produkcji

Pola upraw ryżu w Chinach.

Kultury są przekształcane wraz z ich sposobami produkcji lub odwrotnie. Wśród nich możemy wymienić następujące typy:

• Kultury koczownicze: te, które polegają na polowaniu i zbieractwie, dla których często migrują.
  • Przykład: Kultura Chichimeca w Meksyku.
• Kultury rolnicze: te, które stają się siedzące dzięki rozwojowi technologii rolniczej i hodowlanej.
  • Przykład: Chińska kultura.
• Kultura miejska: te powstałe w ośrodkach miejskich, w których prowadzona jest działalność handlowa.
  • Przykład: Kultura renesansu czy kultura współczesnych miast.
• Kultury przemysłowe: te, które stosują przemysłowe sposoby produkcji o ogromnym zasięgu.
  • Przykład: Obecne społeczeństwo zachodnie.

Zgodnie z porządkiem społeczno-gospodarczym (lub hegemonią)

W badaniu kultury w obrębie tego samego społeczeństwa dominuje klasyfikacja kultury według klasy społecznej, porządku społeczno-ekonomicznego lub hegemonii, ze względu na wpływ, jaki porządek materialny wywiera na procesy kulturowe.

Na początku rozmawiali wysoka kultura Tak niska kultura. Kulturę wysoką reprezentowała oświecona elita społeczeństwa, która była u władzy. Niską kulturę przypisywano niepiśmiennym sektorom popularnym, które były najbardziej wrażliwymi sektorami. Ta klasyfikacja, już nieużywany, odpowiedział na ocenę poziomu opartą na hegemonii grupy dominującej.

Wraz z pojawieniem się nacjonalizmów sektory ludowe uznano za przedstawicieli tożsamości narodowej. Zatem wyrażenie Kultura popularna ze szkodą dla kultury niskiej. Zmieniono nazwę kultury wysokiej kultura elitarna, kultura elitarna, kultura "kulturalna", kultura oficjalna lub kultura akademicka.

Na przykład:

• kultura popularna: tradycje folklorystyczne, takie jak karnawał.
• kultura elitarna:
  • sztuki piękne („kulturalne”);
  • oficjalna religia lub ideologia państwa (urzędowa lub urzędowa);
  • medycyna jako obszar wiedzy (akademicki);

Zgodnie z trybami dyfuzji

Wraz z wejściem środków masowego przekazu zmieniły się procesy kulturowe. Stamtąd wyłoniły się nowe kultury.

Dla Kultura masowa lub Kultura masowa kultura, która wyłania się z informacji ujawnianych przez środki masowego przekazu jest znana, czyli Kultura konsumencka. Wpływa zarówno na kulturę elitarną, jak i popularną.

Na przykład:

• Globalny fenomen The Beatles i innych popowych idoli;
• Powszechna konsumpcja niektórych produktów i imaginacja z nimi związana (na przykład napoje bezalkoholowe).

cyberkultura jest to kolejna z kultur definiowanych zgodnie ze środkami komunikacji. Cyberkultura jest rozumiana jako taka, która powstaje w wyniku interakcji podmiotów za pośrednictwem sieci społecznościowych i wirtualnej rzeczywistości.

Na przykład:

• Drugie życie, Wirtualna społeczność.
• Kultura Facebook oraz z innych sieci społecznościowych.

Zgodnie z walkami o władzę w społeczeństwie

Różnice między sektorami społeczeństwa generują ruchy oporu i/lub innowacji skierowane przeciwko porządkowi hegemonicznemu. Niejednokrotnie mają do czynienia z różnicami pokoleniowymi, które uwydatniają się w świetle postępu technicznego i naukowego. W tej kategorii rozpoznajemy koncepcje subkultura Tak kontrkultura.

Na przykład:

Subkultury:

• bujaki;
• gotyk.

Kontrkultury:

• ruch hipisowski;
• feminizm.

• Rodzaje kultury
• Subkultura
• Kontrkultura

Filozofia kultury

Filozofia kultury jest gałęzią dyscypliny filozoficznej, której celem jest zrozumienie pojęcia kultury i jej oddziaływania na przedmiot. W eseju pt. „Idea i historia filozofii kultury” opublikowanym w książce Filozofia kultury (VV.AA., 1998), badacz David Sobrevilla definiuje filozofię kultury jako:

(…) Filozoficzna refleksja nad elementami i dynamiką zjawisk kulturowych, podstawami wydobytych z nich pojęć oraz ocena i krytyka tych zjawisk z perspektywy filozoficznej.

Zdaniem badacza różnica między podejściem filozofii do kultury w odniesieniu do innych dyscyplin (np. antropologii czy psychologii) polega na tym, że filozofia koncentruje się na badaniu tego, co konceptualne. Filozofia kultury nie traktuje zatem empirycznej analizy zjawisk kulturowych jako faktów. Wręcz przeciwnie, stara się je zrozumieć z filozoficznego punktu widzenia.

Kontekst kulturowy

Kontekst kulturowy jest znany jako te zmienne kulturowe, które umożliwiają zrozumienie określonego badanego zjawiska. Oznacza to, że są to te elementy kulturowe, które mają wpływ na fakt, charakter lub wytwór historii i dlatego należy je wziąć pod uwagę, aby dokonać rzetelnej interpretacji badanej sprawy. Na przykład: system wartości, zwyczaje, dominująca duchowość itp. Zrozumienie kontekstu kulturowego problemu pozwala zminimalizować ryzyko poniesienia Oceny wartości.