Co to jest Porfiriato:
Porfiriato było okres w historii politycznej Meksyku, podczas którego tym krajem rządził generał Porfirio Díaz, w latach 1876-1911.
W tych latach osiągnięto względny postęp gospodarczy i materialny, a kraj został spacyfikowany, choć kosztem wielkich represji, nierówności i niesprawiedliwości społecznej.
Porfirio Díaz był bardzo prestiżowym żołnierzem w siłach zbrojnych i dużej części meksykańskich kręgów politycznych. Miał wybitny udział w wojnie reformatorskiej i wiodącą rolę we francuskiej interwencji.
Díaz osiągnął prezydenturę Meksyku dzięki rebelii wojskowej i triumfowi planu z Tuxtepec. Doszedł do władzy 28 listopada 1876 r. i rządził z zaledwie czteroletnią przerwą między 1880 a 1884 r., aż do 25 maja 1911 r., w sumie trzydzieści lat.
Charakterystyka porfiriato
Porfiriato to okres, który został scharakteryzowany, w ekonomii, za sprowadzenie do Meksyku postępu materialnego i kapitału zagranicznego, a także inwestycje w dziedzinie górnictwa i rolnictwa, promowanie przemysłu narodowego oraz komunikację z krajem liniami kolejowymi i telegraficznymi.
Polityczniebył to okres względnej stabilizacji, odkąd doszło do pacyfikacji kraju (tzw porfiriański spokój), dzięki użyciu siły, prześladowaniu i represjonowaniu wszelkich form niezadowolenia społecznego, przybierając tym samym cechy dyktatury.
Wszystkie powyższe z kolei zostały przetłumaczone, na poziomie społecznym, w wielkich napięciach w społeczeństwie meksykańskim, zwłaszcza między oligarchią porfiriańską (dużymi właścicielami ziemskimi, obcokrajowcami, przemysłowcami), pojawiła się w cieniu generała i dzierżyciela władzy politycznej i gospodarczej, a masami pracującymi, chłopstwem i rdzenną ludnością, zwłaszcza maltretowane i wykorzystywane podczas reżimu.
Koniec porfiriato i rewolucji meksykańskiej
Porfiriato zakończyło się w 1911 r. w wyniku osłabienia jego siły politycznej i militarnej oraz wybuchu Meksykańska rewolucja.
W 1910 r. osiemdziesięcioletni Díaz wciąż aspirował do nowej reelekcji na prezydenta kraju. Jednak kandydatura Franciszka I. Madero pod hasłem „skuteczne prawo wyborcze, bez reelekcji” stanęła mu na drodze i Madero został skazany przez dyktatora na więzienie.
Tymczasem Madero udaje się uciec z więzienia i ogłasza plan San Luis, który między innymi nie znał Díaza jako prezydenta narodu i wezwał do buntu w dniu 20 listopada 1910 r., w dniu, który jest obecnie obchodzony. Dzień Rewolucji Meksykańskiej.
Ze swojej strony Pancho Villa z północy i Emiliano Zapata z południa dołączyli do Madero i ponieśli znaczące klęski militarne Díazowi.
Tak więc Díaz, osłabiony militarnie i politycznie, ostatecznie zdecydował się zrezygnować z prezydentury i opuścił Meksyk w maju 1911 roku. W ten sposób zawarcie Porfiriato zbiega się z ruchem społecznym, który radykalnie zmieniłby struktury polityczne, społeczne i gospodarcze kraju. znany również jako rewolucja meksykańska.
