Czym jest obojętność:
Obojętność to stan umysłu, który charakteryzuje się całkowitym brakiem odrzucenia lub sympatii wobec osoby, przedmiotu lub okoliczności. Pochodzenie tego słowa jest po łacinie obojętność.
Obojętność w psychologii
Z psychologicznego punktu widzenia człowiek może być obojętny na innych lub na to, co dzieje się w jego otoczeniu, ponieważ nie rozwinął w sobie poczucia empatii, które pozwala mu łączyć się z potrzebami innych. Na przykład, gdy nie okazuje się empatii w sytuacji lub problemie bliskiej osoby.
Uważa się również, że obojętność może być rodzajem odpowiedzi ze strony bardzo wrażliwych osób, które zachowują postawę neutralności jako sposób ochrony lub samoobrony przed tym, co ich zdaniem może im zaszkodzić fizycznie, moralnie lub emocjonalnie. Na przykład, gdy jedna osoba widzi drugą osobę w nędzy lub przygnębiającej sytuacji i nie robi nic, aby jej pomóc.
Uważa się, że w okresie dojrzewania obojętność jest zwykle większa, ponieważ ci, którzy przechodzą przez ten etap, wciąż nie mają określonej pozycji w wielu sprawach, co powoduje, że działają obojętnie jako mechanizm obronny.
Obojętność w życiu obywatelskim
W zakresie współżycia obywatelskiego obojętność jest zwykle potępiana i odrzucana, ponieważ jej praktykowanie jest sprzeczne z wartościami szacunku, solidarności i empatii niezbędnymi do życia w społeczeństwie. Na przykład, gdy pomoc osoby lub grupy osób jest konieczna do załatwienia pilnej sprawy i nie odbierają wezwania.
Obojętność w nauce
Słowo obojętność jest używane również w innych dziedzinach wiedzy na określenie stanów, w których przedmiot lub przedmiot badań pozostaje neutralny wobec działania elementów zewnętrznych.
- Obojętność w medycynie: odnosi się do stanu podmiotu, w którym substancje, które mogą powodować choroby, nie działają.
- Obojętność w chemii: odnosi się do ciał, które nie są zdolne do łączenia się z innymi.
- Obojętność w fizyce: jest to stan, w którym ciało nie ma tendencji do odpoczynku ani do ruchu.
