Istnieją dwa główne rodzaje komunikacji w zależności od użycia (lub nie) znaków językowych:
- Werbalny
- Niewerbalne
Stamtąd pojawiają się nowe klasyfikacje rodzajów komunikacji, oparte na różnych czynnikach:
- Według liczby uczestników.
- Zgodnie z rodzajem odpowiedzi.
- Według kanału sensorycznego.
- W zależności od rodzaju medium komunikacyjnego.
- Zgodnie z celem komunikacji.
- Zgodnie z jego zakresem.
- W zależności od rodzaju transmisji danych.
Komunikacja to proces generowania, przesyłania i wymiany wiadomości między nadawcą (który generuje i przesyła wiadomość) a odbiorcą (który interpretuje i odpowiada na tę wiadomość). Jest to złożony proces, stąd tak wiele klasyfikacji według wielu zmiennych, jak te wymienione poniżej.
Zgodnie z użyciem znaków językowych
Znak językowy to jednostka składająca się z pojęcia lub znaczenia oraz słowa mówionego lub pisanego, zwana znaczącym. Jeśli widzimy na niebie białawą akumulację, wiemy, że jest to chmura (czyli) i że w języku hiszpańskim składa się z liter n, u, b i e (znaczące).
Umiejętność używania znaków językowych jest unikalna dla ludzi. W zależności od tego, czy są one obecne w naszej komunikacji, może to być dwojakiego rodzaju:
1 Komunikacja werbalna
Komunikacja ustna jest rodzajem komunikacji, która wymaga użycia znaków językowych, takich jak słowo pisane (pisownia) lub słowo mówione (fonemy), aby można ją było przeprowadzić.
Jest to najważniejszy rodzaj komunikacji, ponieważ wymaga realizacji procesów poznawczych (myślenia) i jest to coś, co może zrobić tylko człowiek.
Z kolei komunikacja ustna dzieli się na dwa typy:
Komunikacja werbalna: obejmuje użycie mowy. Wymaga to nie tylko fizycznej i poznawczej zdolności do tworzenia i komunikowania znaczących słów, ale także wspólnego kodu. W tym przypadku kodem jest język lub język, który jest systemem znaków językowych wspólnych dla grupy ludzi.
Przykładem komunikacji ustnej może być rozmowa dwóch osób mówiących tym samym językiem.
Komunikacja pisemna: wymaga użycia kodu pisemnego. W tym przypadku kodem jest pisownia lub znaki, których używamy do reprezentowania słów. Znaki te muszą być częścią wspólnego systemu, zwanego alfabetem, który z kolei jest szeregiem reguł gramatycznych regulujących ich użycie, takich jak zasady akcentowania.
Przykładem komunikacji pisemnej może być wiadomość tekstowa napisana w języku hiszpańskim do odbiorcy, który również mówi tym samym językiem.
W komunikacji werbalnej niezwykle ważne jest, aby nadawca i odbiorca dzielili się ustnym (język) lub pisemnym (alfabet) kodem, w którym wysyłana jest wiadomość. W przeciwnym razie odbiorca nie może go zinterpretować ani odpowiedzieć, co oznacza niepowodzenie procesu komunikacji.
2. Komunikacja niewerbalna
Jest to każdy proces wymiany informacji, w którym użycie słów, ustnych lub pisemnych, nie jest konieczne. Jest podzielony na trzy typy:
- Kinesic komunikacja niewerbalna: odnosi się do używania mowy ciała. Na przykład gesty i spojrzenia.
- Proksemiczna komunikacja niewerbalna: ma to związek z odległością między jedną osobą a drugą, która zmienia się w zależności od okoliczności i kultury. Na przykład w Ameryce Łacińskiej to normalne, że ludzie są bardzo blisko, ale w krajach anglosaskich można to interpretować jako agresję.
- Komunikacja paralingwistyczna niewerbalna: odnosi się do wyrażania dźwięków bez słów. Na przykład krzyk euforii, ziewanie, zmiana tonu głosu itp.
Według liczby uczestników
W zależności od liczby osób biorących udział w wymianie wiadomości komunikacja może być:
3. Komunikacja indywidualna
Oznacza to, że komunikacja odbywa się od jednej osoby do drugiej. Jeden z nich wysyła wiadomość (nadawca), a drugi ją odbiera (odbiorca). Ostatecznie te role można w razie potrzeby zamienić.
Na przykład w rozmowie:
-Emiter: Witam, jak się masz?
-Odbiorca: Nic mi nie jest.
-Emiter: powiedz mi, jak się masz?
-Odbiornik: lepszy niż kiedykolwiek. Mam nową pracę!
4. Komunikacja zbiorowa
Jest to rodzaj komunikacji, który jest generowany, gdy więcej niż dwie osoby wymieniają wiadomości.
Przykładem komunikacji zbiorowej jest spotkanie robocze, podczas którego wszyscy uczestnicy wymieniają się pomysłami.
5. Komunikacja wewnątrzzbiorowa
Dzieje się tak, gdy grupa komunikujących się ludzi należy do tej samej grupy.
Przykładem komunikacji zbiorowej jest sytuacja, w której grupa uczniów spotyka się, aby omówić zadanie grupowe.
6. Komunikacja międzyzbiorowa
Są to wymiany wiadomości między różnymi grupami.
Na przykład w firmie zespół ds. finansów spotyka się z zespołem ds. zasobów ludzkich, aby omówić pewne decyzje firmy.
7. Komunikacja masowa
Dzieje się tak, gdy pojedynczy emitent (którym może być osoba lub grupa działająca jako pojedynczy emitent) zwraca się do grupy osób, które działają jako odbiorcy.
Na przykład na koncercie wokalista solowy lub zespół byłby emitentami, a publiczność byłaby odbiorcą.
Zgodnie z rodzajem odpowiedzi
Wymiana komunikatów w procesie komunikacji może odbywać się w czasie rzeczywistym lub nie. Na tej podstawie komunikacja może być:
8. Komunikacja synchroniczna
Wymiana informacji odbywa się w czasie rzeczywistym, czyli natychmiast.
Przykład: rozmowa wideo, rozmowa.
9. Komunikacja asynchroniczna
Wymiana informacji nie odbywa się w czasie rzeczywistym. Dlatego nadawca wiadomości będzie musiał chwilę poczekać, aby otrzymać odpowiedź, jeśli będzie to wymagane.
Na przykład e-mail jest wysyłany natychmiast, ale nie zawsze natychmiastowa odpowiedź.
Zgodnie z kanałem sensorycznym
W zależności od tego, jaki zmysł odbiera informacja, która dociera do układu nerwowego w postaci bodźca, komunikacja może być:
10. Komunikacja dotykowa
Obejmuje zmysł dotyku, aby dostrzec objętości i tekstury, które dostarczają informacji odbiorcy.
Na przykład metoda czytania i pisania Braille'a, która umożliwia komunikację osobom z niepełnosprawnością wzroku.
11 komunikacja węchowa
Komunikacja nawiązuje się poprzez zapach.
Typowym przykładem jest to, że wiele razy możemy wykryć, czy żywność jest w złym stanie, na podstawie zapachu, który emituje.
12. Komunikacja wizualna
Informacja jest postrzegana zmysłem wzroku
Typowym przykładem jest to, że w większości przypadków ludzie nie potrzebują opisu zdjęcia, aby zrozumieć przesłanie, które przekazuje.
13. Smakowa komunikacja
Informacja odbierana jest poprzez zmysł smaku.
Na przykład, gdy pijemy lub jemy.
14 Komunikacja słuchowa
Informacja jest odbierana zmysłem słuchu.
Na przykład komunikacja ustna i muzyka.
W zależności od rodzaju środka komunikacji
Media są instrumentami, które pozwalają na wysyłanie wiadomości do ogromnej grupy odbiorców. W zależności od medium użytego do udostępnienia wiadomości, komunikacja może być:
15. Komunikacja cyfrowa
Odnosi się do rodzaju komunikacji nawiązywanej za pośrednictwem kanałów wykorzystujących technologię cyfrową. W takim przypadku informacje są rozpowszechniane przez Internet.
Na przykład strona internetowa, e-mail, sieci społecznościowe.
16. Komunikacja telewizyjnaT
W tym przypadku kanałem lub instrumentem do transmisji wiadomości jest telewizja. Tam nadawca (w tym przypadku programowanie każdego z kanałów) emituje komunikat, który odbiorca (widz) otrzymuje przez ekran.
17. Komunikacja radiowa
Komunikacja jest generowana za pośrednictwem radia, które jest kanałem, przez który nadawany jest komunikat. W takim przypadku nadajnik składa się ze wszystkich stacji radiowych.
18. Komunikacja telefoniczna
Jest to proces komunikacyjny, który odbywa się przez telefon.
Na przykład połączenie lub wiadomość.
19. Komunikacja kinematograficzna
Wykorzystuje kino jako środek przekazu wiadomości, która z kolei zawarta jest w filmie, materiale wideo lub audiowizualnym, którym chcesz się podzielić z odbiorcą.
Zgodnie z celem komunikacji
Biorąc pod uwagę cel, jaki ma zostać osiągnięty wraz z emisją komunikatu, komunikacja może być:
20. Komunikacja publicystyczna
Korzystaj z mediów, aby dostarczać wiadomości w celach informacyjnych.
Na przykład wiadomości telewizyjne lub lokalne witryny informacyjne.
21. Komunikacja reklamowa
Jest to rodzaj komunikacji, który jest używany w celu nagłośnienia produktu lub usługi, generalnie w celu zwiększenia jego sprzedaży.
Na przykład, gdy widzimy reklamę w filmie YouTube uznanej marki.
22. Komunikacja edukacyjna
Jest to przekaz wiadomości o celu edukacyjnym. W tym przypadku celem jest nauczenie czegoś.
Najczęstszym przykładem jest nauczyciel prowadzący klasę. Samouczek YouTube, który wyjaśnia, jak rozwiązać konkretny problem, jest również formą komunikacji edukacyjnej.
23. Komunikacja polityczna
Jest to rodzaj komunikacji, której celem jest oddziaływanie na opinię publiczną w kontekście politycznym.
Przykładem komunikacji politycznej są strategie wykorzystywane w kampaniach wyborczych. Mogą to być np. wybór określonych kolorów w szafie, wyemitowanie wcześniej opracowanej przemowy, czy stworzenie ikonicznych obrazów, takich jak polityk trzymający dziecko czy całujący starszą osobę w czoło.
Celem w tym przypadku jest wywarcie pozytywnego wpływu na wyborców.
24. Komunikacja organizacyjna
Odnosi się do komunikacji zarządzanej przez organizacje. Mogą one mieć cel wewnętrzny, taki jak komunikacja między firmą a pracownikami, lub cel zewnętrzny, taki jak komunikacja między firmą a jej konsumentami, mediami, jej dostawcami itp.
W ramach komunikacji organizacyjnej można wyróżnić kilka kategorii:
- 25. Komunikacja dwukierunkowa: komunikacja odbywa się między grupą osób w organizacji i oczekuje się, że każdy będzie aktywnie w niej uczestniczyć. Na przykład wiadomość e-mail z prośbą o odpowiedź od wszystkich zaangażowanych osób.
- 26. Komunikacja w jedną stronę: komunikacja jest zarządzana przez nadawcę i nie oczekuje się odpowiedzi od odbiorcy. Na przykład podczas wysyłania listu z wypowiedzeniem.
- 27. Komunikacja w górę: komunikacja odbywa się od pozycji władzy do niższych rang. Na przykład, gdy szef zwołuje spotkanie.
- 28. Komunikacja w dół: komunikacją zarządzają pracownicy firmy, którzy kierują swoje przesłanie do przełożonych. Na przykład wezwanie do związku z właścicielami firmy.
- 29. Formalna komunikacja: proces komunikacji podlega pewnym zasadom. Na przykład e-maile muszą zawierać powitanie, tożsamość graficzną firmy, użycie określonego słownictwa itp.
- 30. Komunikacja nieformalna: komunikacja nie podlega żadnej szczególnej regule. Na przykład e-maile lub bezpośrednie wiadomości między współpracownikami.
Zgodnie z jego dyfuzją
Kiedy nadawca i odbiorca uczestniczą w procesie komunikacyjnym, nie zawsze jest konieczne lub pożądane, aby wiadomość była rozpowszechniana wśród nowych odbiorców. W takim przypadku komunikacja może być:
31. Komunikacja prywatna
Proces komunikacji odbywa się między nadawcą a odbiorcą. Na przykład rozmowa telefoniczna między dwiema osobami.
32. Komunikacja publiczna
Przekaz wiadomości może lub powinien obejmować nowych odbiorców. Na przykład rozpowszechnianie wiadomości o znaczeniu narodowym.
W zależności od rodzaju transmisji danych
W świecie telekomunikacji istnieje kilka rodzajów komunikacji komputerowej:
33. Komunikacja danych simpleks
Jest to rodzaj komunikacji komputerowej, w której dane (wiadomość) przesyłane są w sposób jednokierunkowy. Oznacza to, że nie oczekuje się odpowiedzi lub sprzężenie zwrotne przez odbiorcę. Przykładem jest telewizja lub radio, które tylko nadają komunikaty, ale nie ma możliwości interakcji z tymi treściami.
34. Komunikacja danych półdupleks
W tym przypadku proces komunikacji odbywa się dwukierunkowo, w wymianie komunikatów między nadawcą a odbiorcą. Jednak odbiorca musi poczekać na przesłanie danych, aby móc odpowiedzieć, ponieważ proces nie może zachodzić jednocześnie.
Na przykład, gdy używasz krótkofalówka, nadawca wysyła swoją wiadomość i musi czekać, aż odbiorca ją otrzyma, aby kontynuować komunikację.
35. Komunikacja danych dupleks
Jest to system transmisji danych wykorzystujący dwa systemy simpleksowe, co pozwala na dwukierunkową i jednoczesną komunikację.
Przykładem systemu dupleksowego są rozmowy wideo.
36. Szeregowa komunikacja danych
Szeregowa transmisja danych wymaga fragmentacji informacji na mniejsze fragmenty, które będą przesyłane jeden po drugim, aż do skompletowania pakietu danych.
Przykładem tego typu komunikacji jest alfabet Morse'a.
Może Ci się spodobać:
- Komunikacja.
- Elementy komunikacji.
- Komunikacja werbalna.
- Komunikacja niewerbalna.
- Głoska bezdźwięczna.
