Czym jest roztropność:
Termin roztropność pochodzi z łaciny roztropność, na którą składa się jakość działaj lub mów ostrożnie, uczciwie i właściwie, ostrożnie, z umiarem, przezornie i myśląc, rozsądnie i ostrożnie unikać możliwych szkód, trudności, zła i niedogodności oraz szanować życie, uczucia i wolności innych.
Roztropność wymaga zdrowego rozsądku, dobrego osądu, umiarkowania, zdrowego rozsądku, mądrości, rozeznania, opanowania i ostrożności. Jeśli nie zachowujesz się dobrze lub postępujesz mądrze, na przykład prowadząc samochód, narażasz życie innych ludzi i własne na ryzyko lub niebezpieczeństwo.
W starożytności Egipcjanie zwykli przedstawiać roztropność jako wąż z trzema głowami (lwa, wilka i psa). Mówiono, że człowiek jest ostrożny, gdy ma przebiegłość węży, wigor i siłę lwów, zwinność i szybkość wilków oraz cierpliwość psów.
W katolicyzmie roztropność jest jedną z czterech cnót kardynalnych, obok sprawiedliwości, wstrzemięźliwości i męstwa, która polega na dostrzeganiu i odróżnianiu tego, co jest słuszne od tego, co złe w każdej sytuacji i odpowiednim postępowaniu, podążając za dobrem lub uciekając przed złem.
W ekonomii istnieje „zasada ostrożności””, czyli ustawa, która reguluje sposób rozliczania zysków i wydatków firmy, gdzie można tworzyć fundusze rezerwowe, aby radzić sobie z niestabilną sytuacją gospodarczą i unikać katastrof.
Roztropność to… wysoko ceniona cnota. Stąd mądrość ludowa, poprzez powiedzenia i powiedzenia, radzi ją praktykować. Dlatego mówi się, że „lepszy ptak w ręku niż sto lat” lub „dobry jest czerstwy chleb, gdy jest bezpieczny”, które obracają się wokół idei mądrego postępowania i doceniania tego, co się ma.
