Czym jest szczęście:
szczęście czy on jest stan emocjonalny szczęśliwej osoby; To poczucie dobrego samopoczucia i spełnienia, którego doświadczamy, gdy osiągamy nasze cele, pragnienia i cele; jest to trwała chwila zadowolenia, w której nie ma naglących potrzeb, dręczących cierpień.
Szczęście jest stan subiektywny i względny. W związku z tym nie ma obiektywnych wymagań, aby być szczęśliwym: dwie osoby nie muszą być szczęśliwe z tych samych powodów lub w tych samych warunkach i okolicznościach.
Teoretycznie poczucie samorealizacji i spełnienie naszych życzeń i aspiracji są ważnymi aspektami, aby czuć się szczęśliwym.
Jednak, aby być szczęśliwym czasami nie jest konieczny żaden wcześniejszy warunek, a co za tym idzie są ludzie, którzy zawsze są szczęśliwi i którzy czują się komfortowo w życiu i z tym, co zostało im dane w łasce, oraz tacy, którzy choć mają wszelkie warunki, aby być zdrowi , czują się głęboko nieszczęśliwi.
nieszczęściez drugiej strony pojawia się, gdy spotykamy się z frustracją, próbując osiągnąć nasze cele, spełnić nasze pragnienia lub osiągnąć nasze cele. W tym sensie wskazaną rzeczą do utrzymania stanu równowagi sprzyjającego szczęściu jest pielęgnowanie pozytywnych myśli i unikanie za wszelką cenę popadania w pesymizm.
Etymologicznie, słowo szczęście Pochodzi z łaciny Gratulacje, Gratulacje, który z kolei pochodzi od Feliks, szczęśliwy, co oznacza „płodny”, „płodny”.
Szczęście w psychologii
W psychologii szczęście jest pozytywnym stanem emocjonalnym, który osiągają ludzie, gdy zaspokoją swoje pragnienia i zrealizują swoje cele.
Szczęście jako takie jest mierzone zdolnością każdej osoby do zapewnienia rozwiązań różnych aspektów, które składają się na ich codzienne życie. W tym sensie ludzie, którzy mają pokryte te aspekty, powinni być szczęśliwsi, czuć się spełnieni i kompletni.
Jednak dla Zygmunt Freud Szczęście jest czymś utopijnym, ponieważ uważa, że aby było możliwe, nie może zależeć od realnego świata, w którym jednostki są stale narażone na nieprzyjemne doświadczenia, takie jak porażka i frustracja, i w tym sensie utrzymuje, że maksimum, do jakiego człowiek może aspirować, to częściowe szczęście.
Szczęście w filozofii
W celu Arystotelesszczęście wiązało się z równowagą i harmonią, a osiągane było poprzez działania nakierowane na samorealizację. Epikurze swojej strony wskazywał, że szczęście oznacza zaspokojenie pragnień i przyjemności.
stoicyZ drugiej strony uważali, że szczęście osiąga się przez opanowanie namiętności i rezygnację z wygód, które uniemożliwiają akceptację określonej egzystencji. Chociaż dla Leibniz, obrońcy tezy racjonalistycznej, szczęście jest przystosowaniem ludzkiej woli do rzeczywistości.
Ze swojej strony chińscy filozofowie, tacy jak Lao Tzu, wskazywali, że szczęście można osiągnąć, wzorując się na naturze. Podczas Konfucjusz Uważał, że szczęście pochodzi z harmonii między ludźmi.
Szczęście w religii
Religie teistyczne zazwyczaj zgadzają się, że szczęście to stan pokoju, który można osiągnąć tylko w komunii z Bogiem. Buddyści ze swej strony twierdzą, że szczęście można osiągnąć jedynie poprzez wyzwolenie z cierpienia i przezwyciężenie pragnienia, do którego można się dostać poprzez trening mentalny.
