Czym jest Słońce:
Słońce jest niezbędne do życia na Ziemi, bo jest najważniejsze źródło światła, energii i naturalnego ciepła co mamy. Jest naszą najbliższą gwiazdą i oświetla nas z centrum naszego powołania Układ Słoneczny.
Słońce było od początku naszego istnienia elementem, który dla nas oznacza nieskończoność rzeczy od światła, ciepła czy gwiazdy po monety, napoje, boskie symbole, siłę, pełnię czy lokalną gazetę. Kultura latynosko-amerykańska jest szczególnie bliska swojej symbolicznej sile.
W związku z tym słowo to pochodzi z łaciny słońce, soli. Używa się go wielkimi literami tylko w kontekście astronomicznym, w odniesieniu do ciała niebieskiego naszego Układu Słonecznego, którego właściwa nazwa to Słońce.
Charakterystyka Słońca
Słońce jest środek Układu Słonecznego. Ze względu na ogromne rozmiary (jego masa stanowi 99% całkowitej masy Układu Słonecznego) i potężną siłę przyciągania grawitacyjnego, planety i inne ciała stałe (księżyce, asteroidy, komety itp.) naszej planety krążą wokół niego Układ słoneczny.
Szacuje się, że formacja słońca Wydarzyło się to około 4,570 milionów lat temu, a jego użyteczny czas życia na Ziemi wydłuży się o kolejne 5 miliardów lat, po czym straci swój obecny wygląd: będzie świecić bardziej, ale będzie mniej się nagrzewać i stanie się gwiazdą czerwony olbrzym, który pożre najbliższe planety na swojej drodze.
Słońce jest złożone przez jądro, strefę promieniowania, strefę konwekcyjną, fotosferę, chromosferę, koronę i wiatry słoneczne. Może doświadczyć temperatury powierzchni do 5500 ° C. Składa się głównie z wodoru, helu, tlenu, węgla, żelaza, neonu, azotu, krzemu, magnezu itp.
Jego promień sięga 696 000 km, a odległość w stosunku do Ziemi wynosi około 150 milionów kilometrów, czyli 8 minut i 19 sekund przy prędkości światła, czyli czasie, w którym jego promienie docierają do powierzchni Ziemi. Ponadto, podobnie jak Ziemia i inne planety, ma dwa rodzaje ruchu: obrót wokół własnej osi, który trwa 25 dni, oraz ruch translacyjny wokół centrum Drogi Mlecznej, który trwa około 230 milionów. lat.
Słońce i jego znaczenie
Słońce jest niezbędne do rozwoju i ewolucji życia jaką znamy na planecie Ziemia. Energia słoneczna zapewnia nam:
- temperatury odpowiednie do życia,
- ingeruje w procesy takie jak fotosynteza w roślinach,
- jego wygląd wyznacza granicę między dniem a nocą,
- zdefiniuj meteorologię
- wpływa na procesy klimatyczne w różnych regionach globu.
Słońce jest tak ważne dla rozwoju życia, że od czasów starożytnych ludzie czcili je poprzez kulty, które uważają je za bóstwo związane z żyznością ziem, upałem i światłem: dla Greków było to Helios; dla Azteków było to Tonatiuhtéotl, które było również piątym słońcem i jako takie reprezentowało własną erę kosmiczną.
Słońce i księżyc
Słońce i księżyc razem są bohaterami nieskończoności historie, mity i legendy Rozmawiali o bogach i początkach Wszechświata. Od oka Ra, które reprezentowało boga słońca i oko Horusa, które reprezentowało księżyc w starożytnym Egipcie, po wyobrażenie kwiatu lotosu, kiedy w końcu wychodzi ze stojącej wody oświetlonej tylko księżycem i wreszcie zakwita pocałowane przez słońce .
Słońce w chemii
Jak to zwykle określa się, w dziedzinie chemii, rodzaj Dyspersję koloidalną. Słońce jest jednym ze sposobów, w jaki mogą się prezentować koloidy. Słońca odnoszą się do zawiesin cząstek stałych w cieczy, których najważniejszymi właściwościami fizycznymi są plastyczność i lepkość. Potrząsając, słońce może zamienić się w żel. Żele są identyczne jak słońca pod względem składu chemicznego, ale różnią się wyglądem i właściwościami, ponieważ są solidne, ale elastyczne.
Słońce jako jednostka monetarna
W Peru Słońce była obecną jednostką walutową od 1863 do 1985, początkowo nazywaną first srebrne słońce w latach 1863-1897, a później znany jako złote słońce, w okresie trwającym od 1931 r. do momentu wycofania go z obiegu w 1985 r., kiedy to został tymczasowo zastąpiony przez inti. Jednak od 1991 roku odradza się jako nowe słońce, nazwa, za pomocą której oznaczona jest bieżąca peruwiańska jednostka monetarna.
Księżyc
