Czego się uczy:
Ponieważ nauka nazywa się działanie i efekt uczenia się. W związku z tym uczenie się jest proces przyswajania informacji, dzięki któremu nabywana jest nowa wiedza, techniki lub umiejętności,.
W tym sensie uczenie się składa się z: pozyskiwać, przetwarzać, rozumieć i stosować informacje że zostaliśmy nauczeni lub zdobyliśmy doświadczenie w rzeczywistych sytuacjach życiowych. Stąd uczenie się można zaobserwować zarówno u ludzi, jak i zwierząt.
Gdy jednak odwołujemy się szczególnie do Ludzie, nauka jest wynikiem badania, doświadczenie, instrukcje, rozumowanie i procesy obserwacji. A kiedy ten proces zachodzi na wcześniejszym etapie życia, w trakcie nauki szkolnej, uczenie się wiąże się nie tylko z przyswajaniem nowej wiedzy, ale także modyfikacja zachowań, postaw i wartości w stosunku do społeczeństwa, w którym żyjemy.
Nauka jest niezbędna dla ludzi, ponieważ pozwala nam się dostosować i wiedzieć, jak działać w środowisku, w którym żyjemy i w różnych sytuacjach, z którymi będziemy musieli się zmierzyć przez całe życie.
Zobacz także konstruktywizm.
Autonomiczne uczenie się
Nauka autonomiczna to taka, w której jednostka samodzielnie zdobywa nową wiedzę. Samodzielne uczenie się jako takie zakłada umiejętność świadomego kierowania, kontrolowania i oceny procesu uczenia się, poprzez wdrażanie metod i strategii, które pozwalają osiągnąć cele uczenia się, które jednostka sama sobie wyznaczyła. W tym sensie jest to proces autorefleksji, który można podsumować jako nauka uczenia się. Ludzie, którzy uczyli się poprzez samodzielne uczenie się, nazywani są samoukami.
Wspólne uczenie się
Uczenie się oparte na współpracy lub współpracy jest nazywane modelem edukacyjnym, który polega na organizowaniu zajęć grupowych w klasie, tak aby uczenie się było doświadczeniem społecznym i szkolnym, w którym uczniowie wspierają się nawzajem oraz wymieniają wiedzę i doświadczenia w celu realizacji wspólnych zadań. Z drugiej strony są tacy, którzy różnicują uczenie się oparte na współpracy od kooperacyjnego, wskazując, że to, co ich wyróżnia, to stopień ingerencji i kontroli nauczyciela nad procesem uczenia się. W tym sensie w in wspólne uczenie się, to nauczyciel projektuje i kontroluje proces uczenia się i osiągane wyniki, natomiast w współpracownik studenci mają większą autonomię.
Znacząca nauka
Sensowne uczenie się to takie, w którym osoba, która jest w trakcie zdobywania nowej wiedzy, jest w stanie powiązać nowe informacje z wcześniejszą wiedzą i doświadczeniami. W uczeniu się sensownym, w tym sensie, osoba musi być w stanie samodzielnie zrestrukturyzować i zmodyfikować swoją wiedzę w oparciu o nowe informacje, które otrzymała.
Amerykański psycholog David Ausubel (1918-2008) definiuje sensowne uczenie się w ramach paradygmatu poznawczego jako sposób generowania nowych informacji u uczniów w istotny sposób.
- Paradygmat poznawczy.
- Etapy rozwoju Piageta.
Z drugiej strony, amerykański psycholog Carl Rogers (1902-1987) postuluje w ramach paradygmatu humanistycznego, że uczenie się z sensem jest skuteczne tylko w społecznym kontekście partycypacyjnym.
