Czym jest rzeźba:
Rzeźba jest dyscyplina plastyczna, która tworzy poprzez akcję rzeźbienia trójwymiarowego kształtu na solidnych materiałach.
Myśliciel, Auguste Rodin, 1882 r.
Rzeźba to także rzeczownik wskazujący na obiekt stworzony przez artystę rzeźbiarza. Dzięki tej pracy rzeźbiarz jest w stanie wyrazić swoje idee, czy to figuratywne, czy abstrakcyjne, odzwierciedlające to, co jest w umyśle artysty i jego umiejętności techniczne.
Techniki rzeźbiarskie
Ulubioną techniką rzeźby klasycznej z okresu starożytnej Grecji było rzeźbienie dłutem na bloku wytrzymałego materiału. Rzeźbienie polega na wyciąganiu kawałków z bloku, aby nadać mu pożądany kształt.
Inne techniki tworzenia rzeźb obejmują formowanie, rzeźbienie, odlewanie lub odlewanie przedmiotów poprzez manipulację lub rzeźbienie wybranych materiałów.
Materiały rzeźbiarskie
Do stworzenia rzeźby można użyć dowolnego materiału, o ile daje to artyście możliwość tworzenia form. Możesz użyć na przykład różnych materiałów, takich jak kamień, drewno, glina, glina, złoto, srebro, brąz, piasek, lód, owoce i wiele innych.
Rodzaje rzeźby
Rzeźby można pogrupować według rodzaju użytego materiału, m.in. rzeźby z drewna, brązu, marmuru, piasku. Inną formą klasyfikacji jest okres historyczny lub klasa struktury.
Rzeźby według okresu
Rzeźba gotycka
Katedra w Salisbury, Anglia
Rzeźba gotycka jest bezpośrednio związana z architekturą. Wpływ tego stylu rozciąga się od XIII do XIV średniowiecza i charakteryzuje się złamaniem walorów estetycznych rzeźby romańskiej.
W architekturze rzeźby wykonywane były z kamienia i służyły do ozdabiania fasad katedr, np. kolumny z rzeźbami o motywach gotyckich, które cieszyły się autonomią, a także gargulce czy potwory do odpędzania złych duchów.
Rzeźby gotyckie, właściwie takie jak okrągłe bryły, rzeźby nagrobne, ambony i stalle chóralne, łączą w sobie przedstawienia stworzeń z pewnego rodzaju zaświatów.
Rzeźba romańska
Apostołowie Pórtico de la Gloria katedry w Santiago de Compostela, Hiszpania
Rzeźba romańska stara się odrzucić przedstawianie natury postrzeganej przez zmysły, ukazując piękno boskiej inspiracji.
Struktura romańska jest bezpośrednio związana z kościołem, dlatego widać ją w architekturze świątyń i katedr.
rzeźba grecka
Skrzydlate zwycięstwo z Samotraki, 190 pne
Rzeźba klasyczna jest określana w sztukach plastycznych jako rzeźba starożytnej Grecji. Grecka rzeźba obejmuje okres hellenistyczny od śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 pne. aż do śmierci Kleopatry z Egiptu w 31 rpne.
Grecy wyróżniali się szczególnie w tej sztuce, doskonaląc rzeźbienie ludzkiego ciała i faktury, które były wielką inspiracją dla renesansowych artystów, takich jak Michał Anioł Buonarroti.
Zajęcia z rzeźby
Rzeźba kinetyczna
K, Dawid Czerny, 2014
Ruchoma struktura, czyli rzeźba kinetyczna, charakteryzuje się tym, że jej elementy poruszają się, tworząc inne struktury w obrębie głównej rzeźby. Ruch elementów zazwyczaj sprzyja wykorzystaniu technologii i energii odnawialnych.
Rzeźba figuratywna
Pobożność, Michał Anioł Buonarroti, 1499
Rzeźba figuratywna jest uważana za pierwszy wyraz sztuki człowieka. W sztuce klasycznej naśladuje naturę, w sztuce średniowiecznej zgłębia portrety religijne, w ruchu renesansowym, aw sztuce współczesnej ludzkie emocje.
W rzeźbach figuratywnych powszechne są rzeźby okrągłe, zwane również rzeźbami wolnostojącymi. Cechują się one tym, że pozwalają na oglądanie rzeźby pod dowolnym kątem, ponieważ nie jest przymocowana do żadnej ściany ani ściany, jak w dołączonej rzeźbie.
Zwykle jest wyrzeźbiony na kamieniu lub twardszych materiałach, bezpośrednio na bloku kamiennym, jak to widać np. w rzeźbie Pobożność autorstwa Miguela ngela Buonarrotiego.
