Co to jest lobotomia:
Lobotomia jest psychochirurgia który polega na przecięciu włókien nerwowych w mózgu, którego najczęstszą procedurą jest wprowadzenie ostre narzędzie do dotarcia do płata czołowego mózgu przez oczodoł.
Historia lobotomii zaczyna się około 1880 roku, kiedy psychiatra Gottlieb Burckhardt operuje u swoich pacjentów płatami czołowymi w celu leczenia zaburzeń psychicznych.
Lobotomia nie była zbyt udana, dopóki portugalski neurolog António Egas Moniz nie dał jej rozgłosu, otrzymując nagrodę Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny w 1949 r. za technikę lobotomii przedczołowej w leczeniu zaburzeń psychicznych i emocjonalnych, takich jak depresja i schizofrenia.
Rozpowszechnienie w latach 30. i 40. XX wieku lobotomii na całym świecie wynika z rozpowszechnienia tej techniki od czasu pierwszej operacji w Stanach Zjednoczonych przez amerykańskiego neurologa Waltera Freemana w roku 1936.
Po przećwiczeniu tysięcy lobotomii, lub zwany także leukotomią, technika zaczęła tracić popularność w latach 50. ze względu na niski wskaźnik skuteczności i wprowadzenie introduction lobotomia chemiczna u pacjentów poprzez skuteczniejsze leki psychiatryczne.
Lobektomia
Lobotomii nie należy mylić z obecną lobektomią, która jest zabiegiem chirurgicznym powszechnie stosowanym w celu zatrzymania komórek nowotworowych poprzez usunięcie całości lub części płata narządu, czy to płuca, tarczycy, mózgu czy wątroby.
Wspinanie się
Trepanacja to starożytna technika pochodząca z czasów neolitu, polegająca na przekłuwaniu czaszki z przekonaniem, że leczy niektóre choroby poprzez wypuszczanie złych duchów.
