Czym jest ambiwalencja:
Ambiwalencja to obecność dwóch przeciwstawnych interpretacji lub wartości przed tym samym obiektem lub określane również jako zachowanie ambiwalentne.
Słowo ambiwalencja zostało po raz pierwszy wymyślone przez szwajcarskiego psychiatrę Eugena Bleulera (1857-1939), łączącego łacińskie ambi, które oznacza „zarówno” i odwagę, która wskazuje na „wartość” lub „cenę”. Pojęcie ambiwalencji zostało później spopularyzowane przez psychiatrę Freuda.
Niektóre synonimy ambiwalencji to: niejednoznaczność, dwuznaczność, sprzeczność, nieokreśloność, polaryzacja. W antonimach ambiwalencji możemy znaleźć słowa określone, precyzyjne, dokładne lub jasne.
Ambiwalencja w psychologii
W psychologii ambiwalencja odnosi się do stanu, tymczasowego lub stałego, w którym współistnieją dwa uczucia, generalnie przeciwne. Ta ambiwalentna sytuacja ma miejsce, gdy stosunek do faktu lub przedmiotu staje się niespójny.
Aby zrozumieć przyczynę niespójności w naszych postawach, musimy rozróżnić trzy wymiary, w których są one podzielone i gdzie utrzymują się zachowania ambiwalentne:
- Racjonalny wymiar poznawczy: kłamała wiedza, przekonanie lub opinia o czymś. Bleuler nazwał ten wymiar intelektualnym. Ambiwalencje w tym obszarze obejmują na przykład argumenty zawierające dwa przeciwstawne poglądy.
- Wymiar afektywny: są to emocje lub uczucia za lub przeciw czemuś. Na tym polega afektywna ambiwalencja, w której na przykład uczucia miłości i nienawiści są jednocześnie sprzężone w odniesieniu do przedmiotu lub osoby.
- Wymiar behawioralny: jest definiowany jako sposób, w jaki dana osoba na coś reaguje. Bleuler określa ten wymiar jako wolicjonalny, ponieważ podlega woli. Ambiwalentne postawy behawioralne pojawiają się na przykład w niespójności między tym, co czujesz, a tym, jak działasz.
- Nastawienie.
- Dwuznaczność.
Ambiwalencja jest przedstawiana w większości przypadków jako niespójność w odniesieniu do wartościowości lub pozytywnej lub negatywnej wartości, którą każdy z nich nadaje każdemu z wymiarów postaw. Na przykład ambiwalentny mężczyzna może bardzo kochać osobę, ale nienawidzić utrzymywania kontaktu z tą samą osobą. Pozytywna wartość wobec wymiaru afektywnego jest sprzeczna z negatywną wartością jego wymiaru behawioralnego, co skutkuje postawą ambiwalencji wobec ukochanej osoby.
