Czym są grzechy główne:
Siedem grzechów głównych odpowiada klasyfikacji przywar lub pragnień człowieka według moralnych nauk chrześcijaństwa.
Grzechy śmiertelne są następujące: pożądanie, obżarstwo, chciwość, lenistwo, gniew, zazdrość Tak duma.
Grzechy te nazywane są „kapitałami”, ponieważ stanowią źródło, zasadę lub „głową” innych grzechów.
Oznacza to, że przymus grzechów kapitałowych kusi ludzi do zaspokojenia swoich pragnień za wszelką cenę, co pociąga za sobą popełnianie innych grzechów, aby to osiągnąć.
W tym sensie ci, którzy są poruszeni wielkimi grzechami, odczłowieczają i odczłowieczają innych, sprowadzając ich do zwykłych przeszkód ich pragnienia lub instrumentów ich woli.
Bosko: Tabela grzechów głównych. 1505-1510. Olej na desce z drewna topoli. 119,5 x 139,5 m.
Grzechy główne nie są opisane i ułożone na liście w Biblii, jednak są one wymieniane w całej Świętej Księdze.
W VI wieku, rzymski papież Grzegorz Wielki pierwszy sporządził listę grzechów głównych. Później św. Tomasz z Akwinu zarządził je i wymienił grzechy w siedmiu.
Sprzeciwiają się grzechom głównym siedem cnót: czystość, wstrzemięźliwość, hojność, pracowitość, cierpliwość, dobroczynność Tak skromność.
Różni artyści zostali zainspirowani siedmioma grzechami głównymi, aby stworzyć dzieła o wielkim znaczeniu. Do najbardziej znanych należą Dante Alighieri ze swoim dziełem poetyckim Boska Komedia i obrazowy kawałek Jheronimusa Boscha o nazwie Stół grzechów głównych.
- Cnoty kardynalne.
- Cnoty teologiczne.
Żądza
Pożądanie to grzech ulegania myślom, które są uważane za nieczyste z powodu nadmiernego przymusu seksualnego. To nieuporządkowane poszukiwanie zaspokojenia nieograniczonej przyjemności seksualnej, które może generować i degenerować się w odczłowieczające postawy i procesy.
Obżarstwo
Obżarstwo to nadmierne spożycie jedzenia i picia, obżarstwo doprowadzone do swojej maksymalnej ekspresji. Jest to występek irracjonalnego, żarłocznego jedzenia, który prowadzi do ponoszenia poważnych konsekwencji fizycznych i społecznych. To samo dzieje się z napojami, których nadmiar powoduje upicie się i utratę rozsądku.
Chciwość
Chciwość lub chciwość jest grzechem nadmiaru, podobnie jak pożądanie i obżarstwo, ale nadmiar przejawia się w pragnieniu posiadania dóbr materialnych i bogactwa w sposób bezmyślny. Skąpcy chcą mieć duże ilości przedmiotów lub pieniędzy, które przeceniają. Nie dbają o środki, za pomocą których mogą je zdobyć.
Lenistwo
Lenistwo to niemożność przejęcia własnej egzystencji i duchowych zobowiązań wiary, którą praktykuje. Przez lenistwo lub kwasicę ludzie zapominają o dbaniu o siebie, a także zaniedbują miłość należną Bogu. Dlatego lenistwo rodzi smutek, niechęć i izolację.
Iść do
Gniew to niekontrolowane i nieokiełznane uczucie wściekłości lub złości, które skłania do aktów przemocy fizycznej wobec innych lub wobec siebie. Gniew wiąże się z bezsilnością wobec rzeczywistości i zniecierpliwienia oraz budzi postawy dyskryminacji i egzekucji poza prawem.
Zazdrość
Zazdrość odpowiada poczuciu żalu z powodu dobra lub sukcesu osób trzecich. W tym sensie zazdrość nie jest po prostu pragnieniem posiadania tego, co posiada drugi, ale pragnieniem, aby drugi nie miał żadnego dobra. Dlatego zazdrość jest wadą, która prowadzi do pożądania zła innych.
Duma
Duma to niekontrolowane docenienie własnej wartości, atrakcyjności i znaczenia dla innych. Jest uważany za jeden z najpoważniejszych grzechów. Dumni ludzie charakteryzują się tym, że uważają się za lepszych od otaczających ich osób. Narcyzm lub próżność to sposób na arogancję.
