Czym jest frankizm:
Francoizm nazywa się reżim polityczny, totalitarny i faszystowski narzucony w Hiszpanii, po wojnie domowej 1936-1939, przez generała Francisco Franco od 1936 do 1975 roku.
Generał Francisco Franco był wojskowym i dyktatorem, który brał udział w zamachu stanu w Hiszpanii w 1936 r., podczas hiszpańskiej wojny domowej i który w konsekwencji utorował mu drogę do bycia postacią polityczną, która później narzuci się jako dyktator.
Reżim Franco był reżimem politycznym przez prawie czterdzieści lat, aż do śmierci Franco 20 listopada 1975 roku.
Franco był przywódcą hiszpańskiej partii tradycjonalistów Falange i Unionistycznych Krajowych Rad Ofensywnych (od skrótu FET i JONS), które służyły jako wsparcie w ustanowieniu jego totalitarnego reżimu, którego kulminacją była dyktatura.
Wszystkie te wydarzenia polityczne, społeczne i gospodarcze, które miały miejsce w Hiszpanii, działy się w tym samym czasie, co II wojna światowa.
Franco otrzymał wsparcie finansowe i polityczne od rządów Hitlera i Mussoliniego. Nie mógł jednak w pełni spłacić wsparcia Niemców i Włochów podczas wojny ze względu na problemy gospodarcze.
Ideologiczne podstawy frankizmu opierały się na byciu typem totalitarnego, antykomunistycznego, faszystowskiego, katolickiego i konserwatywnego systemu politycznego.
Francoizm jako ustrój polityczny sprzeciwiał się lewicowym tendencjom i ideologiom w celu zapobieżenia powstaniu i rozprzestrzenieniu się komunizmu zarówno w Hiszpanii, jak iw Europie.
W okresie reżimu Franco zakazano tworzenia partii politycznych przeciwnych rządowi, dopuszczano jedynie istnienie grup o pewnej wrażliwości politycznej, którym Franco powierzał określone zadania w dogodnym dla siebie, ale spod ich kontroli.
Jak w każdym systemie totalitarnym, media również działały pod restrykcjami nałożonymi przez Franco, dlatego publikowane informacje były zawsze nadzorowane, aby mieć kontrolę ideologiczną, aby ograniczyć wolność wypowiedzi, nawet do praw człowieka narodu hiszpańskiego.
Ponadto reżim Franco ograniczył obywateli do korzystania z ich języków i regionalnych wyrażeń kulturowych w celu dalszej kontroli ludzi. Był to czas, kiedy było dużo biedy i głodu.
Jednak po tylu latach frankizmu system słabł, a wręcz przeciwnie, rosły protesty, strajki i oponenci.
Po śmierci Franco skończył się reżim Franco i około 1977 r. rozpoczął się nowy okres polityczny w Hiszpanii.
Charakterystyka reżimu Franco
Reżim Franco charakteryzował się ewolucją na różnych etapach, aż do całkowitego upadku. Jednak główną cechą, która się wyróżnia, jest system represji który został wszczepiony do sprawowania władzy totalitarnej, co w konsekwencji spowodowało emigrację wielu Hiszpanów.
Inne funkcje to:
- Francoizm jako reżim polityczny nie popierał ideologii lewicowych, niezależnie od tego, czy był to ruch rewolucyjny, czy burżuazyjno-demokratyczny.
- Dozwolona była tylko jedna partia polityczna o nazwie Tradycjonalistyczna Hiszpańska Falanga i Unionistyczne Krajowe Rady Ofensywne (FET i JONS). Inne partie lub grupy polityczne działały potajemnie, ponieważ były surowo zabronione.
- Katolicyzm był niezwykle ważny podczas reżimu Franco, ponieważ przypisano mu kontrolę edukacyjną, a nawet polityczną i gospodarczą.
- Media były kontrolowane przez dowództwo wojskowe w celu uregulowania opinii publicznej i wzmocnienia postaci Francisco Franco.
- Cenzurowano i odmawiano prawa do posługiwania się innymi językami i regionalnymi wyrażeniami kulturowymi.
- Podczas reżimu Franco zwyczajowo używano niebieskich koszul, mundurów i czerwonych beretów.
- Wywyższono tradycjonalistyczną Hiszpanię opartą na katolicyzmie, a nawet antymodernizmie.
