Czym jest flaga Peru:
Flaga Republiki Peru Jest częścią oficjalnych symboli narodowych, które reprezentują historię, walkę i kulturę narodu peruwiańskiego, z którymi czują się utożsamiani na całym świecie i reprezentują swoją tożsamość i jedność.
Ta flaga charakteryzuje się tym, że jest prostokątną tkaniną z trzema pionowymi paskami o tej samej szerokości, dwoma czerwonymi które znajdują się po bokach i jeden biały znajduje się w centrum i bez tarczy.
Co roku 7 czerwca obchodzony jest Dzień Flagi Peru. Jest to data szczególna, ponieważ upamiętnia również rocznicę bitwy pod Arica, przeprowadzonej w 1880 roku, w której zginęło ponad tysiąc mężczyzn, a wśród nich pułkownik Francisco Bolognesi.
W 1950 roku generał Manuel Odría, ówczesny prezydent Peru, podjął decyzję o modyfikacji i restrukturyzacji projektu i znaczenia flagi swojego kraju.
Najistotniejszymi zmianami było usunięcie herbu narodowego z białego paska i pokazanie w jego specyfikacjach, że flaga ma kształt „… prostokątny, z barwami narodowymi, bez herbu w środku”.
W związku z tym, zgodnie z art. 8 rozporządzenia Ustawa o symbolach narodowych, od roku 1950 określono, że flaga narodowa do podniesienia będzie bez tarczy i musi być używana w budynkach, domach, fabrykach, na statkach, a nawet w święta państwowe lub na żądanie ustawy lub specjalnego dekretu.
W związku z tym istnieje wyszczególnienie, dlaczego i gdzie należy podnosić flagę z godłem państwowym lub bez niego.
Jednak agencje i instytucje państwowe używają flagi z odpowiednią tarczą na środkowym białym pasku.
Znaczenie kolorów flagi Peru
Istnieją różne relacje o tym, jak powstała flaga Peru i dlaczego jest dwukolorowa, czerwono-biała, ale niestety nie wiadomo z całą pewnością, jak to było.
Według pisma Abrahama Valdelomara z 1917 roku mówi się, że José San Martín, wojskowy i polityk o dużym znaczeniu narodowym, który brał udział w kampaniach niepodległościowych Argentyny, Chile i Peru, po wylądowaniu na południowych wybrzeżach Pisco, był inspirowany kolorami parihuany, rodzajem flaminga z czerwonymi skrzydłami i białą skrzynią, aby zdefiniować kolory peruwiańskiego bicoloru.
Historyk Mariano Felipe Paz Soldán stwierdził jednak, że czerwono-biała kolorystyka flagi została przejęta przez San Martín w następujący sposób: kolor czerwony został zaczerpnięty z flagi chilijskiej, a biały z flagi argentyńskiej, krajów, w których walczył aż do wyzwolenia.
Ale to wyjaśnienie zostało obalone przez Jorge Fernándeza Stolla, który twierdził, że San Martín nie było inspirowane ani flagą chilijską, ani argentyńską.
Według Stolla San Martín opowiadał się za monarchią konstytucyjną i w oparciu o tę ideę określił kolory flagi Peru.
Najwyraźniej San Martín był oparty na fladze Korony Kastylii, a ukośne linie miały przedstawiać Krzyż Burgundii, który był flagą reprezentującą Wicekrólestwo Peru.
Stoll uważał jednak również, że czerwony kolor flagi Peru może pochodzić od Inków, ponieważ był to ich kolor wojenny, a to z kolei symbolizuje hojną krew bohaterów i męczenników. Z drugiej strony kolor biały reprezentuje pokój, czystość, sprawiedliwość społeczną i wolność.
Warianty flagi Peru
Po reformie przeprowadzonej przez generała Manuela Odrię pod banderą Peru powstały jej warianty, które w razie potrzeby są używane w określonych sytuacjach.
Flaga z flagą instytucji: Jest to flaga reprezentująca państwo peruwiańskie od 1950 roku, po modyfikacji dokonanej przez generała Manuela Odríę. Ta flaga ma pośrodku biały pasek herbowy.
Flaga wojenna: Jest to flaga, którą otrzymują Siły Zbrojne i Policja Narodowa Peru podczas opracowywania specjalnych ceremonii, na przykład parad. Flaga ta ma Narodową Tarczę na białym pasku i jest podnoszona podczas sytuacji wojennych lub działań zbrojnych jako symbol obrony.
Flaga z łukiem: To flaga podnoszona na dziobie peruwiańskich statków.
Sztandar narodowy: Jest to mała wersja Pawilonu Narodowego, która jest umieszczona wewnątrz budynków, ale bez machania.
