Co to jest wodór:
Wodór to pierwiastek, który znajduje się w większej obfitości we wszechświecie. Jest to najmniejsza znana cząsteczka i nie należy do żadnej z grup w układzie okresowym..
Słowo wodór pochodzi od greckiego słowa composed hydro wskazując "woda" i genos co odnosi się do „generatora”.
Wodór w czystej postaci jest bardzo rzadki na Ziemi ze względu na działanie grawitacji, które uniemożliwia mu zachowanie stabilności, dlatego zawsze jest kojarzony z innym pierwiastkiem, takim jak woda wytwarzająca tlen (H2O), z amoniakiem wytwarzającym azot (NH3) lub z metanem wytwarzającym węgiel (CH4).
Wodór jest powszechnie używany jako nadtlenek wodoru lub nadtlenek wodoru, który służy jako środek bakteriobójczy do zabijania patogenów poprzez utlenianie.
Wodór jest jedynym pierwiastkiem, którego trzem najpowszechniejszym izotopom nadano różne nazwy od protium, gdy ma proton, deuteru, gdy ma proton i neutron, oraz trytu, gdy ma proton i dwa neutrony.
Izotopy to atomy, które mają taką samą liczbę protonów, ale różną liczbę neutronów. Wodór na Ziemi występuje głównie w postaci protium.
Wodór w układzie okresowym
Wodór jest pierwszym pierwiastkiem w układzie okresowym i nie należy do żadnej z pozostałych grup. Jego symbol atomowy to H, a liczba atomowa to jeden, co wskazuje na liczbę wzorów w jądrze.
Masa atomowa lub średnia masa atomu wodoru wynosi 1,00794, a stan, w którym znajduje się w temperaturze pokojowej, jest gazem, którego cząsteczki mają prędkość przejścia, która nie pozwala na stabilność w atmosferze.
Cykl wodorowy
Wodór, gdy występuje na Ziemi w większej ilości w postaci wody, ma ten sam cykl, zmieniając stan ciekły, stały i gazowy. Etapy cyklu transformacji to: parowanie, kondensacja, wytrącanie, krzepnięcie, infiltracja i spływanie.
Charakterystyka wodoru
Wodór został odkryty w 1671 roku przez Roberta Boyle'a, kiedy został uwolniony jako gaz w jego eksperymentach z żelazem i kwasem. Jest znany jako pierwiastek zidentyfikowany w 1766 roku przez Henry'ego Cavendisha.
Wodór jest najmniejszą znaną cząsteczką i w kosmosie jest zdolny do generowania dużej ilości energii poprzez tworzenie fuzji ze swoimi atomami, generując hel (He). Naukowcy starają się odtworzyć tę fuzję wodorową na Ziemi, aby wytworzyć naturalną energię, ale jej moc została również wykorzystana do broni, takiej jak bomba wodorowa.
