Czym jest Chciwość:
Chciwość nazywa się nadmierne pragnienie posiadania przez osobę bogactwa i dóbr. Słowo jako takie pochodzi z łaciny kupydycja, co z kolei wywodzi się z amorekĭtas, kupiditatis.
Chciwość w tym sensie oznacza gwałtowne pragnienie posiadania dóbr materialnych (bogactwo, majątek, dobra) lub niematerialnych (status, władza, wpływy).
W chciwości ludzie tęsknią za więcej niż potrzebują do życia. W związku z tym może prowadzić ludzi do zachowań niezgodnych z moralnością i legalnością.
W rzeczywistości w chrześcijaństwie chciwość jest uważana za jeden z siedmiu grzechów głównychponieważ jest to grzech nadmiaru. Z tego powodu chciwość jest przeciwieństwem cnót takich jak hojność, solidarność czy powściągliwość.
Nie oznacza to jednak, że tęsknota za dobrami materialnymi jest koniecznie chciwością, gdyż posiadanie i gromadzenie dóbr jest rzeczą dobrą.
Tym, co sprawia, że chciwość jest negatywna, jest nadmierny i nienasycony głód posiadania, w którym nie ma umiaru ani szacunku dla innych.
Jako ciekawostkę możemy dodać, że w walce byków pragnienie byka, by spróbować zaatakować wiązkę oszustwa, którą mu przedstawia się, nazywa się chciwością.
Zobacz więcej o grzechach głównych.
Różnica między chciwością a chciwością
Chciwość i chciwość to stosunkowo synonimy. Oba odnoszą się do pragnienia posiadania przez osobę wszystkich możliwych bogactw, dóbr i własności.
Różnią się jednak tym, że podczas gdy w chciwości tęsknota za dobrami łączy się z pragnieniem ich posiadania, a nie wydawania ich, w chciwości niekoniecznie jest pragnienie posiadania dóbr, tylko posiadania ich bez miary.
Zobacz więcej o Chciwości.
