Czym jest estetyka:
Estetyczny Jest to dyscyplina badająca naturę piękna i jego postrzeganie przez jednostki, dlatego jest ściśle związana ze sztuką.
Słowo estetyka wywodzi się ze współczesnej łaciny estetyka, a ten z greckiego aisthētikós co oznacza „postrzeganie lub wrażliwość” poprzez zmysły.
Estetyczny ma różne znaczenia w zależności od kontekstu, w którym jest używany, chociaż wszystkie obracają się wokół percepcji Piękna rzecz.
W codziennych kontekstach jest używany w odniesieniu do fizycznego wyglądu osoby, rzeczy lub przestrzeni. Na przykład: „Postawienie kosza na drzwiach wpływa na estetykę elewacji”.
Słowo estetyczny Może również odnosić się do higieny i osobistej prezentacji. Na przykład: „To dziecko uzyskało piątkę z estetyki: zawsze jest zadbane, a jego praca wygląda na uporządkowaną”.
Stąd też, że czasami nazywa się to estetyczny do ośrodków upiększających, które obejmują usługi takie jak depilacja woskiem, pielęgnacja skóry, masaże redukujące, zabiegi odmładzające itp.
Mówi się o operacja plastyczna gdy wykonywana jest interwencja chirurgiczna, której celem jest poprawa wyglądu fizycznego osoby.
Główne walory estetyczne to: piękno, równowaga, harmonia, tragedia i okropność.
Estetyka, filozofia i sztuka
W filozofii estetyczny Jest to dziedzina badająca istotę piękna i postrzeganie piękna sztuki, czyli smak. Estetyka jako zróżnicowana dziedzina nauki, czyli jako dyscyplina, pojawiła się w XVIII wieku w kontekście oświecenia lub oświecenia.
Już w 1735 niemiecki filozof Alexander Gottlieb Baumgarten (1714-1762) określił w swoim tekście estetykę jako „naukę o wrażliwości i związkach sztuki z pięknem”. Refleksje filozoficzne nad wierszem.
To samo zrobiłby w swojej pracy pruski filozof Immanuel Kant (1724-1804) Krytyka procesu, wskazując, że estetyka jest „gałęzią filozofii, która bada i bada pochodzenie czystego uczucia i jego przejawy jako sztuki.
Jednak dyskusja o naturze piękna jest tak stara jak filozofia i sztuka. Z tego powodu był traktowany od czasów starożytnej Grecji przez autorów takich jak Platon i Arystoteles. Platon teoretyzował o pięknie i sztuce w pracach takich jak Bankiet Tak Republika. Wprowadził w nich pojęcie sztuki jako naśladowania Idei (mimesis).
Arystoteles, który był uczniem Platona, zrobił to samo w pracach takich jak: Sztuka poetycka Tak Retoryka i politykaAle odłożyłbym na bok platoński idealizm, by skupić się na podejściu materialnym. To on rozwinie ideę katharsis.
Ci dwaj autorzy reprezentują zatem dwa główne analityczne podejścia do piękna, które miały miejsce na Zachodzie. Od nich inni autorzy dyskutowali na ten temat i jego implikacje na przestrzeni dziejów.
Wśród nich możemy wymienić Plotyna, św. Augustyna, św. Inmanuel Kant, Friedrich Shlegel, Novalis, Hegel m.in.
- Katharsis.
- Sztuka.
