Co to jest fonetyka:
Jest znany jako fonetyka do lingwistyki, która zajmuje się badaniem dźwięków w ich fizycznej realizacji, ich różnych cech i właściwości. Korzeń słowa fonetyka to grecki termin „phono”, co oznacza „dźwięk” lub „głos”.
Fonetyka używa zestawu symboli zwanych alfabetami fonetycznymi, które reprezentują dźwięki z naukową dokładnością i które czasami pokrywają się ze zwykłym alfabetem. Dźwięki nazywane są alofonami i są reprezentowane w nawiasach kwadratowych ( ( ) ).
W produkcji dźwięku można wyróżnić trzy rodzaje fonetyki: artykulacyjną, akustyczną i słuchową.
Fonetyka artykulacyjna
W wydawanie dźwięków artykulowanych zaangażowane są trzy rodzaje narządów: narządy oddechowe (płuca, oskrzela, tchawica), narządy fonacyjne (struny głosowe, krtań, rezonatory) oraz narządy artykulacyjne (język, podniebienie, wargi, zęby). i głośni).
Powietrze przepływa z płuc do oskrzeli, a następnie do tchawicy, na której szczycie znajduje się krtań. W krtani znajdują się struny głosowe, dwa elastyczne mięśnie, które wibrują wraz z upływem czasu oddychania. Jeśli struny głosowe połączą się i wibrują, powstają dźwięki. Wręcz przeciwnie, jeśli struny głosowe nie wibrują i nie pozwalają na swobodny przepływ powietrza, powstają głuche dźwięki.
Artykulacja dźwięku nazywana jest specyficznym umiejscowieniem narządów jamy ustnej (warg, języka, podniebienia, podniebienia miękkiego, zębów, pęcherzyków płucnych i podniebienia twardego) w czasie wytwarzania dźwięku. Ze względu na ruchomość dwóch narządów jamy ustnej, języka i warg, to właśnie tam powstaje większość dźwięków.
Fonetyka akustyczna
Na podstawie opisu różnych organów biorących udział w procesie fonacji można ustalić klasyfikację dźwięków, taką jak:
- Dźwięk wokalny / niewokalny, jeśli powietrze nie napotyka przeszkód w swoim wylocie.
- Dźwięk spółgłoskowy / niespółgłoskowy, jeśli powietrze napotyka przeszkody na swojej drodze.
- Dźwięk słyszalny, jeśli struny głosowe wibrują.
- Tępy dźwięk, jeśli struny głosowe nie wibrują.
- Dźwięk nosowy, jeśli powietrze wydostaje się przez kanał nosowy.
- Dźwięk ustny, jeśli powietrze wydostaje się z jamy ustnej.
- Kompaktowy / rozproszony dźwięk.
- Dźwięk przerywany/ciągły.
- Dźwięk basowy/wysoki.
Fonetyka słuchowa
Fonetyka słuchowa jest związana ze słuchową percepcją dźwięku poprzez mowę.
Międzynarodowy alfabet fonetyczny (AFI)
Jest to międzynarodowy system alfabetyczny, który pozwala ludziom orientować się w specyficznej wymowie fonemów. Reprezentuje dźwięki dostępne w dowolnym języku. Z tego powodu słowniki zwykle umieszczają te znaki w nawiasach obok definiowanego słowa.
Na przykład fonetyka hiszpańskiego słowa „dom” jest reprezentowana w następujący sposób: (ˈKa.sa)
Fonetyka i fonologia
Po pierwsze, fonetyka i fonologia to dwie nauki zajmujące się badaniem dźwięków.
Jako taka, fonetyka jest odpowiedzialna za badanie dźwięków wypowiadanych przez ludzki głos, w szczególności ich powstawania, cech i osobliwości. Z drugiej strony fonologia jest nauką lingwistyczną, która bada fonemy, czyli mentalną reprezentację dźwięków, którą wszyscy posiadamy.
Więcej informacji można znaleźć w artykule dotyczącym fonologii.
