Rodzaje kultury

Kultura jest bardzo złożonym zjawiskiem, co tłumaczy, dlaczego od momentu pojawienia się jej pojęcie jest stale redefiniowane. Aby ułatwić jej badanie i zrozumieć paradygmaty, z których interpretowana jest kultura, konieczne jest zidentyfikowanie zarówno kryteriów jej klasyfikacji, jak i różnych jej typów zgodnie z kryteriami. Zobaczmy, które są najważniejsze.

Rodzaje kultury według wiedzy pisarskiej

Kulturę można również klasyfikować według wiedzy o piśmiennictwie, gdyż to również determinuje sposoby przetrwania i adaptacji. Mówimy zatem o dwóch wielkich typach kultury:

Kultury oralne lub kultury literackie

Kultury oralne, zwane także kulturami literackimi, to te, które nie znają lub nie rozwinęły systemów pisma. Normalnie ten rodzaj kultury opiera się na ustnym przekazie mitów społeczności. Jego postrzeganie czasu historycznego jest zwykle cykliczne.

Na przykład: plemienne rdzenne kultury.

Kultury pisane

Jak sama nazwa wskazuje, kultury pisane to te, które są przekazywane przez pismo, bez względu na to, czy jest to hieroglificzne, piktograficzne, alfabetyczne, klinowe itp.

Na przykład: Kultura starożytnego Egiptu, kultura Mezopotamii, kultura Majów, kultura grecka i kultura rzymska.

Rodzaje kultury w zależności od sposobu produkcji

Jeden ze sposobów klasyfikowania kultury wywodzi się z jej sposobów produkcji, które determinują zestaw praktyk dotyczących środowiska, wpływają na narzędzia, które rozwijają się i wpływają na sposoby organizacji społecznej.

Kultury koczownicze

Koncepcja ta dotyczy tych kultur, które są podtrzymywane dzięki polowaniu i zbieractwu, co wymaga ciągłej mobilizacji w poszukiwaniu zasobów.

Na przykład: Arabskie ludy Beduinów.

Kultury rolnicze lub wiejskie

Kultury rolnicze są rozumiane jako wszystkie te kultury, które są zorganizowane od kontroli upraw i hodowli zwierząt do spożycia przez ludzi, więc są to kultury siedzący. Tego typu kultury żyją na wsi, w centrum ich gospodarki i porządku społecznego. Chociaż mogą one dać początek miastom, są one filiami wiejskiego życia.

Na przykład: Kultura egipska, której świetność w starożytności zawdzięczamy rozwojowi rolnictwa u podnóża Nilu.

Kultury miejskie lub komercyjne

Wszyscy ci, których model ekonomiczny i społeczny opiera się na działalności komercyjnej, są częścią kultur miejskich i dlatego znaczenie przenosi się na miasta, które stały się ośrodkami działalności komercyjnej, w których koncentruje się ludność.

Na przykład: Kultura renesansu.

Kultury przemysłowe

Odnoszą się do społeczeństw korzystających z uprzemysłowionych środków produkcji. Ten rodzaj kultury rozwijał się od XIX wieku i osiągnął ważny punkt rozwoju w XXI wieku.

Na przykład: Obecne Chiny.

Rodzaje kultury według paradygmatu religijnego

Każde społeczeństwo ma zestaw wierzeń magiczno-religijnych, które wpływają na sposób, w jaki postrzegają istnienie i działają na rzeczywistość. Różne kultury, mimo że posiadają również różne religie, mogą mieć wspólne cechy charakterystyczne ze względu na podobieństwo ich religijnych struktur myślowych. W związku z tym eksperci dzielą różne kultury na dwa główne typy:

Kultury teistyczne

Są to te kultury, które wierzą w istnienie jednego lub więcej wyższych bogów. Kultury teistyczne dzielą się na:

• Kultury monoteistyczne: To ci, którzy wierzą w jednego boga.
  • Na przykład: Kultura żydowska, kultura chrześcijańska i kultura muzułmańska.
• Kultury dualistyczne: To takie, które dopuszczają do konfrontacji dwóch przeciwstawnych zasad, sił lub bogów, z których jedna przeważa nad drugą.
  • Na przykład: kataryzm.
• Kultury politeistyczne: To ci, którzy wierzą w istnienie różnych bogów jednocześnie odpowiadając na pewną hierarchię.
  • Na przykład: Kultura hinduska i starożytna kultura grecko-rzymska.

Kultury nieteistyczne

Odnosi się do tych kultur, których myśl religijna nie przypisuje porządku duchowego żadnemu konkretnemu bóstwu, ani jako bytu absolutnego, ani jako woli twórczej.

Na przykład: Taoizm i buddyzm.

Rodzaje kultury według porządku społeczno-ekonomicznego

W obrębie tego samego społeczeństwa istnieją różnice kulturowe związane z aktualnym porządkiem społeczno-ekonomicznym, rodzajem otrzymywanego wykształcenia, sposobami dyfuzji i udziału we władzy. W tym sensie separacja klas społecznych sprzyja różnym pojęciom kultury (które nie są pozbawione kontrowersji). Mówimy o dwóch wielkich typach kultury:

Kultura elitarna lub kultura elitarna

Kultura elitarna lub kultura elitarna odnosi się do zestawu kodów, symboli, wartości, zwyczajów, ekspresji artystycznej, odniesień i sposobów komunikacji, które odpowiadają dominującym grupom w społeczeństwie, zarówno pod względem ekonomicznym, politycznym, jak i symbolicznym.

Ten rodzaj kultury jest często identyfikowany jako kultura oficjalna. Ogólnie rzecz biorąc, koncentruje się na klasie rządzącej i / lub oświeconych grupach w społeczeństwie. Ze względu na tendencję do oficjalizacji jest nauczany w formalnych ośrodkach nauczania i jest zatwierdzany przez różne instytucje, takie jak muzea sztuk pięknych, akademie, uniwersytety, domy kultury itp.

Na przykład: sztuki piękne i literatura są wyrazem kultury elitarnej.

Kultura popularna

Tańczące diabły z Yare w Wenezueli.

Kultura popularna jest rozumiana jako zbiór kodów, symboli, wartości, zwyczajów, ekspresji artystycznej, tradycji, odniesień i sposobów komunikacji, które odpowiadają sektorom popularnym lub miasto.

Ten typ kultury jest zwykle konfrontowany z kulturą elitarną lub oficjalną kulturą dominujących sektorów, czy to poprzez humor, parodię czy krytykę. Pojawienie się badań nad folklorem czy folklorem umożliwiło upowszechnienie treści kultury popularnej za pośrednictwem mediów naukowych lub instytucji zorientowanych na ochronę dziedzictwa kulturowego.

Na przykład: rękodzieło, folklor i procesje religijne są wyrazem kultury popularnej.

Kultura masowa lub kultura masowa

Kultura masowa lub kultura masowa to taka, która jest zbudowana z rozpowszechniania treści za pośrednictwem środków masowego przekazu. Ze względu na swój zakres publikowane treści są konsumowane zarówno przez sektor dominujący, jak i popularny. Oznacza to, że obecnie granice między kulturą popularną a kulturą elitarną są nieszczelne i obie kierują wspólnym repertuarem kulturowych dóbr konsumpcyjnych. Kultura masowa przenika wszystkie sfery społeczne i modyfikuje kody i wzorce różnych grup kulturowych.

Na przykład: tak zwana muzyka pop, kino reklamowe i reklamowe czy rozrywkowe to wyraz kultury masowej.

Rodzaje kultury zgodnie z walkami o władzę w społeczeństwie

W kulturze hegemonicznej toczą się wewnętrzne walki o uznanie lub władzę. Aby rozpoznać i zbadać te zjawiska, stosuje się następującą klasyfikację:

Kultura hegemoniczna

Kultura hegemoniczna jest rozumiana jako taka, która ustanawia pewien system kodów, wzorów, zwyczajów, wartości i symboli jako dominujący w społeczeństwie poprzez perswazję i / lub przymus. Kultura hegemoniczna dominuje w grupie społecznej i dąży do utrwalenia się, dlatego zwykle narzuca się i budzi sprzeciw. Kultura hegemoniczna jest często utożsamiana z kulturą oficjalną i jest rozpowszechniana za pośrednictwem oficjalnych instytucji oraz środków masowego przekazu.

Kultura podrzędna

Jest to taka, która ma zależny związek z dominującą kulturą, mimo że różni się niektórymi jej aspektami. Zwykle objawia się w najbardziej wrażliwych sektorach społeczeństwa. W kulturze subaltern jednostki nie tworzą własnego sumienia form jako kultura iw konsekwencji nie mogą korzystać z autonomii. Kultura subaltern nie powinna być mylona z pojęciem subkultury, ponieważ kultura subaltern jest fragmentaryczna i niespójna, podczas gdy subkultury mają świadomie zróżnicowane kody, wzory i wartości.

Kultura alternatywna

Kultura alternatywna to dość szerokie pojęcie, obejmujące zespół manifestacji artystyczno-kulturowych, które pretendują do miana alternatywy w stosunku do tych, które stają się dominujące lub hegemoniczne. Jeśli wcześniej powstały jako odpowiedź na tzw. kulturę elitarną, dziś kultura alternatywna stara się otwierać przestrzenie wobec wartości i dóbr kultury promowanych przez środki masowego przekazu, które stały się hegemoniczne, nawet jeśli wydają się „popularne” .

Kontrkultura

Kontrkultura jest rozumiana jako te kultury, które powstają w opozycji do kultury hegemonicznej, kwestionują narzucone wartości i próbują szerzyć nowe paradygmaty i systemy wartości. Powstają z procesów frustracji, niesprawiedliwości, nonkonformizmu i oporu.

Na przykład: feminizm; ruchy ekologiczne.

Subkultura

W obrębie kultury hegemonicznej kształtuje się różnorodność marginalnych grup kulturowych, które wypracowują własny system wartości, kodów i wzorców. Można powiedzieć, że subkultury stanowią kultury mniejszościowe o określonych cechach. W przeciwieństwie do kontrkultury, subkultury nie dążą do kwestionowania ustalonego porządku, ale raczej gromadzą się wokół pewnej domeny zainteresowań kultury dominującej. Dlatego wiele z nich prowadzi do: subkultury konsumenckie które są wykrywane jako rynek niszowy.

Na przykład: gracze, miejskie plemiona.

Rodzaje kultury w sensie antropologicznym

O antropologicznym znaczeniu kultury mówimy wtedy, gdy odwołujemy się do tych praktyk, zastosowań i zwyczajów, które w szerokim ujęciu identyfikują daną cywilizację.

Na przykład:

• kultura Majów;
• kultura sumeryjska;
• Chińska kultura.

Rodzaje kultury w sensie historycznym

Kultury można klasyfikować według ich kontekstu historycznego, który określa lub wyznacza uniwersum wartości obowiązujących w danym okresie.

Na przykład:

• kultura starożytności klasycznej;
• kultura średniowiecza;
• kultura barokowa.

Rodzaje kultury według poczucia płci

Kultury można również badać, zastanawiając się nad sposobami organizacji społecznej opartymi na płci. wyróżniają się w szczególności dwa typy:

Kultura matriarchalna

Kultura matriarchalna to kultura oparta na kobiecej postaci jako wzorcu i przywódcy porządku społecznego. W przeciwieństwie do porządku patriarchalnego nie ma dowodów na to, że kultury matriarchalne wywierały lub wywierają ucisk na mężczyzn. U zarania ludzkości istniały różne kultury matriarchalne, choć dzisiaj żyje ich kilka.

Na przykład: kultura minangkabau w Indonezji.

Kultura patriarchalna

Kultura patriarchalna jest rozumiana jako taka, w której tylko człowiek sprawuje kontrolę polityczną, ekonomiczną, wojskową i rodzinną, to znaczy cała dziedzina życia publicznego i prywatnego spoczywa na jego autorytecie. Kobieta jest pojmowana jako podmiot bierny, który nie cieszy się władzą ani w sferze publicznej, ani prywatnej.

Na przykład: Tradycyjna kultura muzułmańska.

Rodzaje kultury w sensie geograficznym i/lub geopolitycznym

Ten sposób klasyfikacji kultury jest zwykle dość złożony, ponieważ odpowiada uniwersum interesów politycznych obowiązujących w społeczeństwie.

Globalnie

W szerokim lub globalnym sensie w geopolitycznym uniwersum zwykle wyróżnia się dwa wielkie bieguny potęgi kulturowej, z których wywodzą się ważne stosunki i napięcia międzynarodowe. Mianowicie:

• Kultura Zachodu: Odnosi się do utrwalonej na całej półkuli zachodniej kultury europejskiej, której główne wartości opierają się na myśli politycznej, prawnej i filozoficznej starożytności grecko-rzymskiej oraz religii judeochrześcijańskiej.
• Kultura orientalna: Odnosi się do szeroko rozumianej kultury, która rozwinęła się i rozprzestrzeniła na półkuli wschodniej. Obejmuje ogromną różnorodność kultur wewnątrz, które są posłuszne wartościom politycznym, religijnym i filozoficznym odmiennym od tych z Zachodu.

Lokalnie

W ograniczonym sensie, skoncentrowanym na tym, co lokalne, można wyróżnić następujące typy kultury:

• Kultura narodowa: odnosi się do tych tożsamości kulturowych, które powstają w ramach państw narodowych. Są więc związane z imieniem ludu.
  • Na przykład: Kultura wenezuelska, kultura meksykańska, kultura francuska, kultura marokańska itp.
• Kultura regionalna: odnosi się do kultur, które rozwijają się na określonych obszarach w obrębie danego narodu, ale mają specyfikę w stosunku do kultury dominującej.
  • Na przykład: Kultura andyjska, kultura przybrzeżna itp.