Co to jest zachowanie:
Nazywa się to zachowaniem wszystkie te reakcje, które żywe istoty mają w stosunku do środowiska, w którym się znajdują.
Różne badania, które zostały przeprowadzone z etologii, psychologii i nauk społecznych, zgadzają się, że na zachowanie żywej istoty wpływa wszystko, co dzieje się w środowisku.
Zachowanie odpowiada okolicznościom doświadczanym w określonym czasie i przestrzeni.
W psychologii różnica między zachowaniem a zachowaniem, ponieważ chociaż wszystkie żywe istoty prezentują pewien rodzaj zachowania, niekoniecznie oznacza to proces poznawczy.
Zachowanie może być spowodowane na przykład czynnością organiczną, więc niekoniecznie oznacza proces poznawczy.
W badaniach behawioralnych brane są pod uwagę zarówno reakcje obserwowalne, jak i nieobserwowalne, ponieważ między tymi dwiema sytuacjami można zauważyć istotne różnice.
Różnice te wynikają z faktu, że na zachowanie wpływa wiele aspektów organiczne i psychologiczne, a także elementy kulturowe, społeczne, rodzinne, szkolne, m.in.
W związku z tym żywe istoty mają różne rodzaje zachowań, dobre lub złe, w zależności od tego, gdzie się znajdują i czy znajdują się w oczach innych.
Na przykład dzieci zachowują się inaczej w szkole iw domu. Wynika to z bodźców do działania i mówienia (zachowania) w każdej przestrzeni.
W ten sam sposób dorośli ludzie zachowują się inaczej, gdy przebywają w zaciszu swojego domu, niż gdy są w domu przyjaciela. Zachowania te nie są poznawcze, ponieważ proces wewnętrzny, niewidoczny, jest częścią zachowania ukrytego lub „mentalnego”, poprzedzającego zachowanie widzialne.
Zachowanie menedżera w jego miejscu pracy różni się od zachowania z bliskimi lub przyjaciółmi. Dlatego ludzie mają różne zachowania w przestrzeniach prywatnych i publicznych, gdzie są najczęściej obserwowani, a nawet krytykowani.
Grupy, czy to ludzi, czy zwierząt i innych żywych istot, mają również szereg zachowań, które je definiują i szacunek dla innych grup lub społeczności.
Z tego powodu ważne jest, aby brać pod uwagę wszystkie zachowania, ponieważ od każdego z nich uzyskuje się ważne informacje w odniesieniu do jednostki lub grupy.
Zachowanie musi być rozumiane całościowo, reakcji środowiska lub przestrzeni nie można analizować oddzielnie, ponieważ w grę wchodzą zarówno czynniki biologiczne, jak i wpływające czynniki zewnętrzne.
Zachowanie to wszystko, co żywa istota robi w medium, czyli jego interakcja.
Zachowanie i zachowanie
Zachowanie odnosi się do reakcji, jakie żywa istota ma w zależności od środowiska lub przestrzeni, w której się znajduje, i na które mogą mieć wpływ zarówno aspekty organiczne, jak i otaczające ją elementy. Dlatego zachowanie występuje w życiu społecznym, gdzie przed działaniem występuje dyspozycja afektywna.
Ze swojej strony zachowanie składa się z szeregu reakcji poznawczych które różnią się w zależności od posiadanej wiedzy lub wcześniejszych doświadczeń are Najbardziej pierwotną formą zachowania są odruchy, które są generowane dla przetrwania.
Na przykład interakcja dziecka w przestrzeni implikuje zachowanie i jest to zachowanie, gdy tworzy serię stałych i powtarzających się wzorców.
