Co to jest bor (B):
Bor jest pierwiastkiem chemicznym, którego symbol chemiczny jest reprezentowany przez literę B. Nie występuje naturalnie w przyrodzie, będąc ekstrahowany w postaci boraksu (tetraboran sodu lub boran sodu), uleksyt (podwójny boran sodowo-wapniowy) i as colemanita (zmiana boraksu i uleksytu).
Bor dociera do powierzchni ziemi poprzez zjawiska naturalne, takie jak opady atmosferyczne, aktywność wulkaniczna i sedymentacja oceanów.
Bor został rozpoznany w 1824 roku jako nowy pierwiastek chemiczny przez Jönsa Jacoba Berzeliusa, zsyntetyzowany z 50% czystością w 1808 roku przez Humphry'ego Davy'ego, Gay-Lussaca i L.J. Thenard.
Największe na świecie złoża wydobycia boraksu i uleksytu, głównych minerałów do pozyskiwania boru, znajdują się w Dolinie Boru w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych oraz w andyjskich solniczkach altiplano w północnym Chile, takich jak Surire i Ascotán.
Właściwości boru
Bor to metaloid charakteryzujący się dużą twardością. Jest to pierwiastek chemiczny o największej wytrzymałości na rozciąganie spośród pierwiastków w układzie okresowym. Niektóre właściwości fizyczne charakteryzujące bor to: jego niska gęstość, wysoka temperatura topnienia (2348 K) i duża wytrzymałość na rozciąganie.
Twardość boru sprawia, że jest to doskonały środek ścierny, produkt działający na inne materiały poprzez naprężenia mechaniczne.
Zastosowania boru
Ze względu na swoją twardość i wysoką wytrzymałość na rozciąganie bor jest wykorzystywany jako minerał przemysłowy do otrzymywania izolacyjnych włókien szklanych, szkieł borokrzemianowych, takich jak Pyrex, emalii do przyborów kuchennych oraz specjalnych stali o wysokiej wytrzymałości. brązowy kolor fajerwerków i jako osłona przed promieniowaniem.
Bor w układzie okresowym
Bor (B) jest pierwiastkiem chemicznym numer 5 w układzie okresowym, jego liczba atomowa wynosi 5. Ma masę atomową 10,811, jego elektroujemność to 2,04, a jego konfiguracja elektronowa to (He) 1s22s22P1.
Bor należy do grupy metaloidów lub też nazywanych półmetalami razem z: krzemem (Si), germanem (Ge), arsenem (As), antymonem (Sb), polonem (Po), astatem (At ) i tellurem (Te).
Ponadto jest on zgrupowany w grupie IIIA układu okresowego, zwanej grupą boru, przy czym ten pierwiastek jest pierwiastkiem poprzedzającym wykaz. Pierwiastki chemiczne tej grupy to 5: bor (B), ind (In), tal (Tl), glin (Al) i gal (Ga).
Funkcja boru
Bor w ludzkim ciele
Bor został zidentyfikowany jako ważny pierwiastek w metabolizmie minerałów i kości człowieka.
W tym sensie pomaga zrekompensować niedobór wapnia, witaminy D i magnezu w organizmie (metabolizm mineralny) oraz magazynuje bor w strukturze kości w celu przywrócenia równowagi metabolizmu kości.
Niektóre produkty o wyższej zawartości boru to na przykład mąka, śliwka, migdał, orzeszki ziemne, orzechy laskowe, daktyle i miód.
Bor w roślinach
Bor pełni ważną funkcję w dokarmianiu dolistnym roślin i uczestniczy w syntezie ściany komórkowej.
W dokarmianiu dolistnym bor uczestniczy w translokacji węglowodanów, produktu fotosyntezy, z liści do korony, owoców i kwiatów rośliny.
Ponadto jest ważnym składnikiem odżywczym w procesie kwitnienia, ponieważ zwiększa liczbę łagiewek pyłkowych, które penetrują zalążek kwiatów, zwiększając żywotność zalążków. W ten sposób poprawia kwitnienie i wiązanie kwiatów i owoców.
