Czym jest Kościół Anglikański:
Kościół anglikański to wyznanie chrześcijańskie oficjalnie ustanowione w Anglii od XVI wieku. Obecnie zrzesza tzw. „Komunię anglikańską”, grupę kościołów anglikańskich rozsianych po całym świecie, które odpowiadają duchowemu przywództwu archidiecezji Canterbury.
Słowo anglikański dosłownie oznacza „z Anglii”. Z tego powodu instytucja ta nazywana jest również Kościół Anglii.
Symbol Kościoła anglikańskiego.
Ekspansja charyzmatu anglikańskiego poza jego granice pozwoliła również mówić o anglikanizm. anglikanizm odnosiłoby się do tych wspólnot religijnych, które opierają swoją formę kultu i doświadczenia wiary na stylu lub charyzmie Kościoła anglikańskiego. Dla tych wspólnot prymat Kościoła anglikańskiego reprezentuje jedynie przywództwo moralne i duchowe.
Ze względu na swój proces historyczny Kościół anglikański ma wiele elementów wspólnych z Kościołem katolickim, ponieważ jego oddzielenie było spowodowane raczej przyczynami politycznymi niż teologicznymi.
Pochodzenie Kościoła anglikańskiego
Kościół anglikański narodził się polityczną decyzją króla Henryka VIII (1491-1547), drugiego monarchy z rodu Tudorów.
Kluczowe będą dwa aspekty. Z jednej strony niezadowolenie z autorytaryzmu i ingerencji prymasa Rzymu w sprawy polityczne państwa angielskiego, którego przodkowie sięgają XIII i XIV wieku. Z drugiej, presja, jaką wywierał na siebie Henryk VIII, by oddać koronie dziecko płci męskiej.
W tym czasie wierzono, że płeć męska lub żeńska jest przyznawana przez kobiety, tak że Katarzynie Aragońskiej, prawowitej żonie Henryka VIII, przypisywano niezdolność do oddania koronie zdrowego dziecka płci męskiej.
Henryk VIII zakochał się w damie dworu swojej żony, Annie Boleyn, która, by skonsumować związek, nałożyła na monarchę warunek bycia żoną i królową. Widząc w tym możliwość uzyskania prawowitego spadkobiercy, król zwrócił się do Watykanu o unieważnienie małżeństwa kościelnego z Katarzyną Aragońską.
Odmowa papiestwa, oparta na argumentach doktrynalnych, została odebrana jako nowa próba politycznej ingerencji. W konsekwencji, poprzez uchwalenie Akt supremacji W 1534 roku Henryk VIII postanowił ogłosić się najwyższym autorytetem Kościoła w Anglii, co pozwoliło mu na unieważnienie małżeństwa i poślubienie Boleyna.
Oddzielenie Kościoła anglikańskiego nastąpiło równolegle do reformacji protestanckiej. Jednak Henryk VIII nigdy nie zbliżył się do tej doktryny i faktycznie z nią walczył. Potwierdza to wybitnie polityczny charakter decyzji monarchy.
Henryk VIII nigdy nie zdołał uzyskać dziecka płci męskiej ze swoich formalnych związków. Po jego śmierci władza przejdzie w ręce jego córek. Królowa Maria Tudor (1517-1558), córka Katarzyny Aragońskiej, przywróciła katolicyzm w królestwie. Gdy władzę przejęła jego przyrodnia siostra Elżbieta I (1533-1603), córka Any Bolena, Kościół anglikański ponownie wszedł w życie, tym razem na stałe.
- Schizma.
- Kościół katolicki.
- Reformacja protestancka.
Charakterystyka Kościoła anglikańskiego
Niektóre z cech doktrynalnych Kościoła anglikańskiego są następujące:
- Oparcie w Piśmie Świętym (Starym i Nowym Testamencie) jako droga zbawienia.
- Docenienie tradycji apostolskiej: przyjęcie Credo Nicejskiego i Credo Apostolskiego.
- Praktyka 7 sakramentów: chrzest, pokuta (powszechna, nie prywatna), Eucharystia, bierzmowanie, małżeństwo, zakon i namaszczenie chorych.
- Episkopat dostosowany do realiów każdego kraju, w którym jest reprezentowany.
Niektóre z tych elementów są wspólne z wiarą katolicką, z którą anglikanizm łączy również szacunek dla Matki Boskiej Matki Bożej, kalendarza świętych, zakonów męskich i żeńskich oraz większości liturgii i jej symboli (ubioru). i przedmioty).
Niektóre sekcje Kościoła anglikańskiego pozwoliły sobie na… podejście do protestantyzmu. Jest to widoczne w przyjęciu charyzmatycznych modeli przepowiadania protestantyzmu zielonoświątkowego w niektórych społecznościach. Inni natomiast podtrzymują tradycyjną liturgię.
Różnica między Kościołem anglikańskim a Kościołem katolickim
Główna różnica między Kościołem anglikańskim a katolickim wynika z sprzeciwu anglikańskiego wobec wertykalnego i scentralizowanego modelu papiestwa rzymskiego, który kontrastuje z decentralizacją Kościoła anglikańskiego.
Anglikanizm, bardziej skłonny do aktywnego udziału świeckich, wprowadził pewne znaczące przemiany, które bardziej oddzieliły go od katolicyzmu.
Jednocześnie, z samej natury swojej struktury, przeobrażenia te nie zostały zaakceptowane przez wszystkie ich społeczności i wciąż są przedmiotem dużego wewnętrznego sprzeciwu.
Najważniejsze zmiany to:
- Zniesienie obowiązku celibatu kapłańskiego (przyjętego w całym anglikanizmie);
- Wstęp żeńskie kapłaństwo (akceptowane tylko w najbardziej liberalnych diecezjach);
- Wstęp małżeństwo homoseksualne (akceptowane tylko w najbardziej liberalnych diecezjach).
