Metafora jest figurą literacką lub retoryczną, w której znaczenie jednego pojęcia przypisuje się drugiemu, ustanawiając analogię między nimi. Innymi słowy, metafora wymienia pojęcia, dowodząc podobieństwa między nimi.
Jego użycie pozwala wydrukować więcej piękna, wdzięku lub transcendencji do tego, co chcesz wyrazić. Figura ta ma zastosowanie zarówno w literaturze, jak iw języku potocznym.
Metafory w języku potocznym (i ich znaczenie)
- Perły twoich ust. (Zęby twoich ust)
- Niebiańskie świetliki ozdobiły noc. (Gwiazdy świeciły w nocy)
- Niebo było pokryte białą bawełną. (Niebo było pokryte chmurami)
- Słychać było szmer rzeki. (Słyszano szum rzeki)
- Matka oddaje życie za swoje potomstwo. (Matka oddaje życie za swoje dzieci)
- Dziewczyna stała się motylem. (Dziewczyna się rozwinęła)
- Złoto jej włosów. (Złoty kolor jej włosów)
- Podziwiałem heban jej skóry. (podziwiałem ciemny kolor jej skóry)
- Zielony płaszcz prerii. (Trawa łąki)
- Wieczny sen. (Śmierć)
- Kwiat Życia. (Młodość)
- Poza ziemią jest tylko błękit. (Za lądem jest tylko morze)
- Pozwól mi posmakować miodu na twoich ustach. (Pozwól mi posmakować smaku twoich ust)
- Z jego oczu płynęły rzeki goryczy. (Łzy goryczy spłynęły z jej oczu)
- Śnieg we włosach mówił o jej historii. (Szarość jej włosów mówiła o jej historii)
- Kość słoniowa jej ciała uwiodła go. (Białość jej ciała uwiodła go)
- Poczuł bęben na swojej piersi. (Poczuł bicie swojej klatki piersiowej)
- W jej oczach błyszczały dwa szmaragdy. (Jego zielone oczy lśniły)
- Słychać było wycie gitar. (Słyszano dźwięk gitar)
- Jego oczy były dwiema niebieskimi studniami. (Aby odnieść się do koloru i piękna czyichś oczu)
- Jego usta były świeżym owocem. (Jego usta były czerwone i prowokacyjne)
- Miłość jest tyranem. (Miłość nie ma wyboru)
- Twój głos to muzyka dla moich uszu. (Twój głos jest dla mnie miły)
- Jego serce było nieskończoną studnią. (Jego zdolność do kochania jest nieskończona)
- Jego oczy to szafiry. (Jego oczy są niebieskie i jasne)
- Jego skóra jest aksamitna. (Jego skóra jest gładka)
- Lukrecja to bestia. (Lucrecia ma zły humor)
- Twoje ramiona to bezpieczna przystań. (Twoje ramiona sprawiają, że czuję się chroniony i wypoczęty)
- Wyobraźnia jest wariatką domu. (Przypisywany Santa Teresa de Ávila). (Niespokojna wyobraźnia, ale jest częścią nas)
- Jego uczniowie, pędy oliwne, rosły wszędzie.
- Twoja skóra, pachnący jedwab.
- Księżyc, lampa nocy.
- Usłysz swój głos, balsam dla mojej duszy.
- Miał nerwy ze stali.
- Nic nie dotknęło jego kamiennego serca.
- Na niebie świecił srebrny księżyc.
- Zaintonował swoim kanarkowym głosem.
- To nie była powódź, to jej płacz.
- Miasto, wir chaosu, niestrudzony ryk.
- Jego oczy były gwiazdami; gwiazdy były nadzieją; nadzieje, konie, które niosły rydwan tej miłości.
- Jaka jest metafora?
- 60 podobnych przykładów.
- 61 przykładów analogii
Metafory w literaturze (wyjaśnione)
41. „Jego pergaminowy księżyc / nadchodzi drogocenny dotyk” (Federico García Lorca).
Wyjaśnienie: to czysta metafora, w której realny termin został zastąpiony nierzeczywistym. Pergaminowy księżyc odnosi się do tamburynu.
42. „Kiedy pomyślę, jak wyczerpało się moje światło…” (John Milton).
Wyjaśnienie: czysta metafora. Wyczerpane światło odnosi się do jego ślepoty.
43. „Dziewczyna idzie do młyna miłości/szczęśliwego” (Tirso de Molina).
Wyjaśnienie: jest to metafora dopełnienia przyimkowego, w której dwa terminy są powiązane przez przyimek z: "do wiatrak z miłość".
44. „Jeżeli magnes twoich łask przyciągających / służy mojej piersi z posłusznej stali, / dlaczego mi schlebiasz, / jeśli musisz ze mnie drwić, to zbiegiem?" (Sor Juana Ines De La Cruz).
Wyjaśnienie: metafora dopełnienia przyimkowego w pierwszym ("z") i drugim ("z") wersecie: "al magnes z twoje podziękowania atrakcyjne", "moja klatka piersiowa z posłuszna stal"
45. „Ciało kobiety, białe wzgórza, białe uda,/ w postawie poddania się wyglądasz jak świat./ Moje ciało dzikiego chłopa podkopuje cię/ i sprawia, że syn skacze z dna ziemi” (Pablo Nerudy).
Wyjaśnienie: pierwszy werset zawiera metaforę apozycyjną, w której warunki porównania oddzielone są przecinkami: „Ciało kobiety, białe wzgórza, białe uda. „Trzeci wiersz jest metaforą dopełnienia przyimkowego:”Moje ciało z dziki chłop to cię osłabia ”.
46. „Podczas rywalizacji z włosami / Polerowane złoto, słońce świeci na próżno” (Luis de Góngora).
Wyjaśnienie: Jest to metafora apozycyjna, w której przecinek ustala apozycję, że złoto przypomina słońce: „Polerowane złoto, Słońce na próżno błyszczy ”.
47. „Twoje oczy są ojczyzną błyskawic i łez” (Octavio Paz).
Wyjaśnienie: pierwsza część zdania jest metaforą nieczystą, w której za pomocą czasownika być (są) dokonuje się identyfikacji między pojęciem realnym (twoje oczy) a pojęciem urojonym (ojczyzna piorunów i łez). Druga część zdania to metafora dopełnienia przyimkowego: ojczyzna z błysk pioruna Tak z łza".
48. „Moje serce to zatrzymany geranium” (Sylvia Plath).
Wyjaśnienie: jest to nieczysta metafora, w której jest powiązana za pomocą czasownika być (jest) to serce z geranium zatrzymany.
49. „Te krwawe ciosy to trzaski / jakiegoś chleba, który pali się na drzwiach piekarnika”. (Cesar Vallejo).
Wyjaśnienie: to nieczysta metafora. W tym przypomina krwawe ciosy z trzaski jakiegoś chleba, który pali się na drzwiach piekarnika.
50. „Twoje dłonie są moją pieszczotą / moimi codziennymi akordami” (Mario Benedetti).
Wyjaśnienie: te wersety zbierają nieczystą metaforę (twoje ręce) Oni są moja pieszczota), z metaforą apozycyjną (twoje ręce są moją pieszczotą), moje codzienne akordy).
