Czym jest epistemologia:
Epistemologia to gałąź filozofii który zajmuje się studiowaniem charakter, pochodzenie i aktualność wiedzy.
Słowo epistemologia składa się z greckich słów ἐπιστήμη (epistéme), co oznacza „wiedza” i λόγος (logos), co tłumaczy „studium” lub „nauka”.
W tym sensie epistemologia bada podstawy i metody wiedzy naukowej. W tym celu uwzględnia czynniki historyczne, społeczne i psychologiczne w celu określenia procesu konstruowania wiedzy, jej uzasadnienia i prawdziwości.
Stąd epistemologia poszukuje odpowiedzi na takie pytania, jak: czym jest wiedza? Czy wywodzi się z rozumu czy doświadczenia? Jak ustalić, czy to, co zrozumieliśmy, jest w rzeczywistości prawdą? Co dzięki tej prawdzie osiągamy?
Z tego powodu epistemologia jest dyscypliną, którą stosuje się w nauce w celu ustalenia stopnia pewności wiedzy naukowej w jej różnych dziedzinach. W ten sposób epistemologię można również uznać za część filozofii nauki.
Co więcej, epistemologia generuje dwie pozycje, jedną empiryk który mówi, że wiedza powinna opierać się na doświadczeniu, czyli na tym, czego nauczyliśmy się w życiu i na stanowisku a racjonalista, zgodnie z którym źródłem wiedzy jest rozum, a nie doświadczenie.
Z drugiej strony, epistemologia z punktu widzenia filozofii może również odnosić się do teorii poznania czy gnozeologii.
W tym sensie odnosiłoby się to do badania wiedzy i myślenia w ogóle. Są jednak autorzy, którzy wolą odróżnić epistemologię, która skupia się przede wszystkim na wiedzy naukowej, od epistemologii.
Historia epistemologii
Epistemologia powstała w starożytnej Grecji z filozofami takimi jak Platon, którzy przeciwstawiali koncepcję wiary lub opinii koncepcji wiedzy.
Tak więc, podczas gdy opinia jest subiektywnym punktem widzenia, bez rygorów i podstaw, wiedza jest prawdziwym i uzasadnionym przekonaniem uzyskanym po rygorystycznym procesie weryfikacji i walidacji.
Jednak dopiero w renesansie termin epistemologia zaczął się rozwijać jako taki, kiedy wielcy myśliciele, tacy jak m.in. Galileo Galilei, Johannes Kepler, René Descartes, Isaac Newton, John Locke czy Immanuel Kant, poświęcili się analizie zjawisk m.in. naukowcy i ich prawdziwość.
Później, w XX wieku, pojawiły się ważne szkoły epistemologiczne, takie jak neopozytywizm logiczny i krytyczny racjonalizm. Bertrand Russell i Ludwing Wittgenstein wpłynęli na Koło Wiedeńskie, dając początek pierwszej szkole epistemologicznej.
Epistemologia genetyczna
Epistemologia genetyczna to teoria, która utrzymuje, że zarówno wiedza i inteligencja to zjawiska adaptacyjne organizmu człowieka do jego otoczenia.
Jako taka, epistemologia genetyczna jest teorią rozwiniętą przez psychologa i filozofa Jeana Piageta z syntezy dwóch poprzednich teorii: aprioryzmu i empiryzmu.
Dla autora wiedza nie jest czymś wrodzonym w jednostce, co potwierdza aprioryzm, ani czymś, co osiąga się wyłącznie poprzez obserwację środowiska, jak potwierdza empiryzm.
Dlatego dla Piageta wiedza powstaje dzięki interakcji jednostki z jej otoczeniem, zgodnie ze strukturami, które są częścią jednostki.
epistemologia prawnicza
Ponieważ epistemologia prawnicza nazywana jest obszarem Filozofii Prawa, który zajmuje się badaniem i badaniem metod i procedur intelektualnych stosowanych przez prawników przy identyfikacji, interpretacji, integracji i stosowaniu normy prawnej.
W tym sensie jest to obszar związany z analizą i zrozumieniem czynników determinujących powstanie Prawa, a jednym z jego celów jest próba zdefiniowania jego przedmiotu.
Epistemologia prawa odnosi się do człowieka jako do istoty wyjątkowej, prezentującej różne sposoby myślenia, działania i reagowania, dzięki czemu prawo może mieć różne interpretacje.
Niektóre z najważniejszych epistemologii prawniczych w historii to prawo naturalne i pozytywizm prawniczy.
