Co jest subiektywne:
Subiektywny mówi się o percepcji, opinii lub argumencie, który odpowiada własnemu sposobowi myślenia podmiotu. Mówi się również o wszystkim, co odnosi się do tematu, w odróżnieniu od reszty świata.
Słowo subiektywne pochodzi z łaciny subiectīvus, co oznacza „to zależy od czegoś innego”. Zakłada się zatem, że podmiotowość koncentruje się na podmiocie. W ten sposób kontrastuje z pojęciem obiektywności, w którym punkt widzenia koncentruje się na przedmiocie.
Dlatego czasami słowo subiektywne jest używane w celu odwrócenia uwagi od komentarza lub opinii. Na przykład: „To, co mówisz, jest bardzo subiektywne”.
Subiektywny to przymiotnik, który nie odnosi się do samego przedmiotu, ale do percepcji osoby, którą wyraża ona za pomocą języka. Konkluzja jest względna, czyli wpływa na nią kontekst interpretatora i uniwersum jego zainteresowań.
Widziane w ten sposób, gdy mówimy o czymś subiektywnym odwołuje się do opinii, która nie może być powszechnie stosowana, ponieważ analizowana rzecz/rzeczywistość jest podatna na różne interpretacje.
Nie należy jednak wnioskować, że liczba mnoga lub względny charakter podmiotowości unieważnia treść subiektywnych wypowiedzi. Wręcz przeciwnie, podmiotowość została uprawomocniona jako konieczny przykład rozwoju własnego myślenia i poprzedni krok do porozumień społecznych sprzyjających współistnieniu.
Różnice między subiektywnym a obiektywnym
Jeśli słowo subiektywne odnosi się do tego, co właściwe dla obserwującego podmiotu, cel odnosi się do tego, co właściwe obiektowi, niezależnie od opinii jego obserwatora.
W ten sposób wypowiedź jest obiektywna, gdy nie podlega indywidualnej interpretacji, lecz odnosi się do rozpoznawalnych cech samego przedmiotu, które można obserwować, zmierzyć lub zweryfikować.
Na przykład, pewna góra może być duża lub mała w zależności od referencji podmiotu. „Szczyt Bolivar jest ogromny”. Ogromny za co i dla kogo? To osobista percepcja.
Obiektywną informacją byłoby określenie konkretnej wysokości góry za pomocą specjalistycznych instrumentów. Na przykład „Szczyt Bolívar w Wenezueli ma wysokość 5007 metrów nad poziomem morza”. Te „obiektywne” dane pozwalają na zlokalizowanie piku na skali podobnych referentów, chociaż nie unieważniają percepcji podmiotu w przykładzie.
- Cel.
- Obiektywność.
Subiektywny w filozofii
W teorii poznania rozwiniętej przez Inmanuela Kanta w XVIII wieku podmiotowość odpowiada podmiotowości. Subiektywność jest rozumiana jako zdolność podmiotu do postrzegania, oceniania, argumentowania i komunikowania pewnej myśli poprzez język.
Z pewnością myśl ta jest formułowana ze zmiennych kontekstu podmiotu i zgodnie z jego zainteresowaniami. To jednak nie unieważnia krytycznej oceny. Wręcz przeciwnie, podmiotowość jest w filozofii miejscem samoświadomość. Myślenie subiektywne nie zaprzecza kontrowersji; tego wymaga.
Prawo subiektywne
W prawie prawem podmiotowym jest władza lub organ prawny osoby fizycznej dochodzić własnych praw, ograniczać prawa innych, posiadać lub żądać czegoś zgodnie z normą prawną.
Subiektywna w gramatyce
W gramatyce mówimy o subiektywne uzupełnienie predykatywne, rodzaj dopełnienia predykatywnego, w którym przymiotnik uzupełnia podmiot w tym samym czasie, co czasownik. Na przykład w zdaniu „Dziewczyna była szczęśliwa”. Odnosi się zarówno do czasownika, jak i podmiotu, na którym drukuje jakość.
