Co to jest Ósculo:
Osculus Jest to kult, który oznacza pocałunek złożony z szacunkiem lub czułością na powitanie. To słowo pochodzi z łaciny oscŭlum. Utworzony przez ty („usta”) i -culum (zdrobnienie). Czasem wiąże się to z terminem „amplexus” (forma poetycka oznaczająca „przytulenie”). W zoologii to słowo oznacza największą dziurę w gąbkach, przez którą jest wyrzucana do filtrowanej wody. Jest również znany jako „por lub kanał wydechowy”. Słowo „pocałunek” byłoby synonimem, chociaż istnieją terminy, które mogą być podobne do „pieszczoty ustami”.
Święta kość
Święty pocałunek to termin, który identyfikuje rodzaj czułego pocałunku, ale nie jest związany z seksualnością. Jest to forma pozdrowienia wśród pierwszych chrześcijan, jak widać na przykład poniżej: 'Pozdrówcie się świętym pocałunkiem” (1 Koryntian 16:20). Pocałunek nie jest jednak wyjątkowy dla chrześcijaństwa. Całowanie jest powszechnym zwyczajem na Bliskim Wschodzie jako forma powitania. Czasami pojawia się odbity jako pocałunek w policzek, czoło, brodę, dłonie, stopy, ale nie w usta.
Symbolika pocałunku
Będąc prostym i wrodzonym gestem, pocałunek lub pocałunek był używany na przestrzeni dziejów, także ze względu na jego wartość seksualną, ze względu na wartość symboliczną. Zwykle kojarzy się z uczuciem i uczuciem, chociaż gdy jest udzielane bez tej intencji, uważa się, że osoba jest fałszywa i obłudna. W tym przypadku jest często określany jako „pocałunek Judasza” (w niektórych tłumaczeniach Biblii jako „pocałunek Judasza”). Wykorzystywany jest głównie jako forma powitania i pożegnania oraz okazania uczucia. W zależności od kontekstu społeczno-kulturowego, miejsca i sposobu, w jaki zachodzi, pocałunek może również symbolizować m.in. szacunek, lojalność, podziw, spokój, waleczność, uzdrowienie czy szczęście.
Niesławny oscle
Niesławny mięsień, zwany po łacinie niesławne osculum, to rytualna praktyka przypisywana czarownicom, zwłaszcza w średniowieczu. W nim podobno czarownice pocałowały diabła w odbyt, który zostałby zidentyfikowany jako „drugie usta”. Diabeł pojawił się w postaci zwierzęcej, na przykład kozła. Był to rytuał inicjacyjny przed celebracją sabatu i był uważany za formę pokuty.
