Co to jest zachowanie:
Zachowanie wskazuje działanie podmiotu lub zwierzęcia w obliczu pewnych bodźców zewnętrznych lub wewnętrznych. W psychologii ludzkie zachowanie odzwierciedla wszystko, co robimy, mówimy i myślimy i zasadniczo wskazuje na działanie.
Zachowanie wywodzi się od łacińskiego słowa przeprowadzić.
Zachowanie jest biologicznie oparte na zachowaniu odruchowym, które wskazuje formy i metody wykonywania funkcji życiowych każdego organizmu. Od tego momentu zachowanie jest kształtowane przez środowisko i wewnętrzne procesy bodźców, aż do wytworzenia określonego typu zachowania.
W społeczeństwie obywatele kierują się kodeksami lub normami postępowania podyktowanymi ich kulturą, miejscem lub sytuacją. Na przykład protokoły lub dobra edukacja w różnych regionach przedstawiają akceptowane zachowania w określonym środowisku społecznym, gospodarczym i politycznym.
W edukacji zaburzenia zachowania odnoszą się do sposobów postępowania, które wpływają na zdrowie psychiczne zarówno dziecka, jak i jego rówieśników. Zachowania mogą być asertywne, pasywne, agresywne, otwarte, zamknięte, przyjacielskie lub antyspołeczne, które w opinii doradcy szkolnego wskażą najwłaściwszy sposób rozwiązania problemów behawioralnych, które wpływają na uczenie się i dobrostan społeczno-afektywny.
Rodzaje zachowań
Amerykański psycholog Burrhus Frederic Skinner (1904-1990) odnosi się do 2 podstawowych typów zachowań:
- reakcja zachowania: mimowolne i odruchowe reagujące na różne bodźce oraz
- zachowanie operacyjne: wszystko, co robimy, co generuje odpowiedzi, jest zatem obserwowalne.
W ten sposób można również rozróżnić zachowania jawne lub zachowania ukryte. W tym sensie manifestowane zachowanie jest tym, które generuje widoczną reakcję, a ukryte odnosi się do tych, które uważa się za „mentalne”, przed zachowaniami instrumentalnymi Skinnera.
Postępowanie i zachowanie
Zachowanie i zachowanie są powszechnie używane jako synonimy. Jednak psychologia rozróżnia te dwa terminy, przy czym zachowanie to działania, które mają osobistą motywację, są natychmiastowe i są motywowane takimi elementami, jak na przykład wartości, przekonania i miejsce pochodzenia.
W tym sensie zachowanie jest emisją zachowania. Zachowanie ludzkie to działanie jednostki, na przykład „Jan kłamie”. Kiedy zachowanie zmienia się ze sporadycznego na nawykowe, nazywamy to zachowaniem, zazwyczaj wyrażanym za pomocą czasownika ser, na przykład „Juan jest kłamcą”, co jest równoznaczne z powiedzeniem: „Juan zachowuje się w kłamliwy sposób”.
Zachowanie i behawioryzm
Zachowanie człowieka jest badane przez psychologię, a behawioryzm jest nurtem psychologicznym, którego przedmiotem badań są relacje powstające między bodźcem a reakcją.
Behawioryzm zakłada, że ludzkie zachowania modyfikują zachowanie, dlatego uczenie się wynika ze zmiany zachowania poprzez uwagę, kodowanie informacji, reprodukcję motoryczną i motywację.
