Co to jest Tlatoani:
tlatoani, w języku nahuatl, to nazwa nadana przez ludy mezoamerykańskie w odniesieniu do władca miasta. Słowo pochodzi od Nahuatl tlahtoani, co tłumaczy „ten, który mówi”, „mówca” lub, inaczej rozumiany, „ten, który rozkazuje”, „ten, który ma władzę”. Jego liczba mnoga to tlatoque.
tlatoani został wybrany na władcę przez grupy szlacheckie, a on sam pochodził z rodziny lub dynastii władców. Wynikało to z silnie rozwarstwionej struktury społecznej ludów mezoamerykańskich.
Jako taki był ostatecznym władcą, zgromadził w swoich rękach wielką władzę i dzielił swoje funkcje rządowe z wojskiem i religijnymi. Kiedy miał pod swoimi rządami nie jedno, ale kilka miast, jak w przypadku Meksyku, nazywano go huey tlatoani, co oznacza „wielki władca”.
Na Meksyk-Tenochtitlán było, według przekazów, dwanaście tlatoque, wśród nich Montezuma Xocoyotzin, Y Cuauhtémoc, ostatni z nich, który został stracony przez Hernan Cortes w 1525, kiedy Hiszpanie pokonali Azteków. Urząd tlatoani jako taki został zniesiony przez zdobywców w 1565 roku.
Chociaż w języku kastylijskim termin ten był zwykle rozumiany i tłumaczony jako król lub cesarz, to tłumaczenie jest nieprecyzyjne, ponieważ ludy Mezoameryki nie tworzyły królestw ani imperiów w takim sensie, w jakim je dzisiaj rozumiemy.
Huey tlatoani
W języku nahuatl, huey tlatoani Znaczy wielki władca. W ten sposób nazwano władcę, który sprawował władzę w całej dolinie Meksyku, od Meksyku-Tenochtitlán, po Texcoco i Tlacopan. To dzięki wojnom i systemowi sojuszy powstało huey tlatocayotl, czyli „wielkie królestwo”, którego najwyższym autorytetem był huey tlatoani.
