Czym jest fonologia:
Jest znany jako fonologia do nauka lingwistyczna zajmująca się badaniem brzmienia głosu.
W szczególności jest to nauka zajmująca się fonemami w odniesieniu do ich funkcji w języku. Fonem jest najmniejszą jednostką dźwiękową w systemie fonologicznym języka.
Dźwięki pełniące funkcję różnicującą są uważane za fonemy. Fonemy są reprezentowane między dwoma ukośnikami: //. W języku hiszpańskim są 24 fonemy: 5 samogłosek i 19 spółgłosek.
Istnieją dwa kryteria dla fonemów samogłoskowych: miejsce artykulacji i sposób artykulacji. Ze względu na miejsce artykulacji fonemy samogłoskowe są klasyfikowane do poprzednich samogłosek „/ i /, / e /”, środkowych „/ a /” i później „/ o /, / u /”. W trybie artykulacji fonemy samogłoskowe są klasyfikowane na samogłoski zamknięte "/ i /, / u /", środkowe "/ e /, / o /" i otwarte / a / ".
Fonemy spółgłoskowe są klasyfikowane z uwzględnieniem działania podniebienia miękkiego (ustnego i nosowego), działania strun głosowych (głosowych i głuchych), trybu artykulacji (zwarte, szczelinowe, afrykatywne) oraz miejsca artykulacji ( dwuwargowe , wargowo-zębowe, dentystyczne, międzyzębowe, zębodołowe, podniebienne i miednicowe).
Fonem, model dźwięku, jest reprezentowany na piśmie przez litery. Nie ma dokładnej zgodności między fonemami a literami, ponieważ różne litery mogą reprezentować fonem minimalny. Z powodu tych rozbieżności liczba fonemów i liczba liter jest bardzo podobna, ale nie identyczna.
W związku z powyższym nazywa się to pary minimalne do tych słów, które znaczą różne rzeczy, ale różnią się tylko jednym dźwiękiem. Na przykład: fonem jest tym, co pozwala nam odróżnić słowa „krok i przypadek”, po prostu zamieniając fonem /p/ na fonem /k/.
W 1886 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Fonetyki stworzyło Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny, w którym przedstawiały symbole graficzne pozwalające opisać wymowę dowolnego języka ludzkiego.
Etymologicznie, słowo fonologia ma pochodzenie greckie „Fonos"Co oznacza" dźwięk "; „Logo” co wyraża "studium" i przyrostek "-ia " co jest synonimem „jakości lub działania”.
Fonologia diachroniczna
Fonologia diachroniczna zajmuje się badaniem funkcjonalnych i strukturalnych zmian oraz substytucji elementów fonicznych języka na przestrzeni dziejów.
Ta gałąź fonologii była postulowana na kongresie lingwistów w Hadze w 1928 r. przez Jakobsona, Karcervsky'ego i Trubetzkoya.
Fonologia synchroniczna
Fonologia synchroniczna jest odpowiedzialna za badanie systemu fonologicznego języka w danym czasie.
Fonologia generatywna
Fonologia generatywna ma za zadanie reprezentować fonemię morfemów języka i proponować zbiór reguł, które identyfikują formę fonetyczną języka.
Fonologia i fonetyka
Fonetyka i fonologia to dwie pokrewne nauki, pierwsza zajmuje się badaniem dźwięków w mowie, a druga zajmuje się badaniem dźwięków na poziomie języka.
