Kim są templariusze:
Templariusze znani są jako starożytny i potężny chrześcijański porządek wojskowy, który istniał w średniowieczu, oficjalnie nazywany Zakonem Ubogich Towarzyszy Chrystusa i Świątyni Salomona lub Zakonem Świątyni.
Templariusze, jako zakon wojskowy, działał przez prawie dwa wieki w Europie. Wynikało to z potrzeby ochrony chrześcijan, którzy pielgrzymowali do Ziemi Świętej, Jerozolimy, po jej zdobyciu w pierwszej krucjacie.
Zakon Templariuszy została założona w 1118 lub 1119 przez kilku francuskich dżentelmenów, których liderem był Hugo de Payns. Chociaż dopiero w 1129 r. na soborze w Troyes został oficjalnie zatwierdzony przez Kościół katolicki.
Zakon szybko się rozrósł i rozrósł, głównie dzięki wyprawom krzyżowym, i zaczął zarządzać złożoną strukturą gospodarczą. Ponadto budował fortyfikacje i budowle obronne wzdłuż Morza Śródziemnego i Ziemi Świętej.
Templariusze charakteryzowali się bardzo dobrym przygotowaniem do walki. Jej charakterystycznym znakiem był biały płaszcz z czerwonym kopniętym krzyżem.
Templariusze jednak zniknęli nagle w 1312 roku na rozkaz papieża Klemensa V. Wpływały na to różne czynniki. Z jednej strony utrata Jerozolimy odebrała zakonowi poparcie, z drugiej padli ofiarą oskarżeń o herezję, a wreszcie ich potęga ekonomiczna przysporzyła im potężnych wrogów, takich jak Filip IV z Francji, mocno zadłużony kolejność.
W rzeczywistości Felipe IV oskarży ich o herezję, będzie ich prześladował, torturował i zmuszał do wyznania, a później spalił na stosie.
Do dnia dzisiejszego fakt, że porządek został tak nagle wymazany z mapy, budzi podejrzenia co do prawdziwych przyczyn, które doprowadziły do jego końca.
