Czym jest narracja:
Narracja może odnosić się do kilku rzeczy: może to być akcja i efekt narracji, związek logicznej sekwencji zdarzeń, lub powieść, opowiadanie lub opowiadanie. Słowo jako takie pochodzi z łaciny narracja, narracja.
W tym sensie, aby narracja była prowadzona, konieczne jest, aby wydarzenia, o których mowa, były powiązane i miały miejsce na linii narracyjnej w mniej lub bardziej logiczny sposób, który pozwala odbiorcy zrozumieć całościowy sens przekazu. .
W związku z tym zdarzeniami, o których mowa w narracji, rządzi zasada przyczynowości, zgodnie z którą wszystko, co opowiadane, musi mieć uzasadnienie do weryfikacji przed i skierowane do późniejszego.
narracja, razem z opis i dialogi, jest jednym z podstawowych zasobów do komponowania opowiadania, ponieważ z niego odwołują się fakty, które stanowią podstawę argumentu.
Istnieją zasadniczo dwie formy narracji: pisemny, czyli to, co rejestrujemy na papierze lub w formacie cyfrowym, a doustny, czyli to, co produkujemy, gdy mówimy, opowiadamy anegdotę lub opowiadamy historię.
narracja literacka
Co narracja literacka Wyznacza się taki, który posługuje się zestawem środków retorycznych i procedur literackich do stworzenia tekstu o charakterze artystycznym. Jako taka, narracja literacka opowiada historię, w której różne postacie wchodzą w interakcje, których działania lub przygody są opowiadane przez narratora, który może być częścią historii lub nie.
Narracje literackie mogą należeć do różnych podgatunków, ale możemy zasadniczo rozróżnić dwa: historia Tak nowela (Te z kolei można podzielić na tyle). Jednymi z największych gawędziarzy w historii literatury byli Miguel de Cervantes, Franz Kafka czy Gabriel García Márquez.
Możesz być zainteresowany charakterem.
narracja informacyjna
ZA pouczające opowiadanie historii Jest to związek sekwencji faktów lub zdarzeń, który jest przeprowadzany w celu przesłania lub ujawnienia odbiorcy szeregu danych lub odniesień. W tym sensie jest to rodzaj narracji obiektywnej, w której autor stara się unikać wszelkiego rodzaju sądów i opinii, ponieważ tekst musi ograniczać się do swojego podstawowego celu: poinformowania odbiorcy o tym, co wydarzyło się w zdarzeniu. Jest to typ narracji typowy dla tekstów publicystycznych, edukacyjnych czy historycznych.
narracja historyczna
Co narracja historyczna znany jest związek szeregu zdarzeń o charakterze realnym i obiektywnym, które faktycznie miały miejsce w pewnym momencie i które spowodowały szereg zmian i przekształceń porządku politycznego, społecznego, gospodarczego lub militarnego, konsekwencje z których są weryfikowane podczas historii. Jako taki wychodzi z obiektywnego punktu widzenia i stara się zachować pewien rygor naukowy, w dodatku zazwyczaj wykorzystuje takie zasoby, jak bezosobowość w narracji, cytaty i użycie specjalistycznego języka.
