Czym jest flaga Meksyku:
Flaga Stany Zjednoczone Meksyku Jest jednym z narodowych symboli tego kraju. To narodowe insygnia Meksyku najbardziej rozpoznawalne na arenie międzynarodowej.
Flaga Meksyku składa się z prostokąta podzielonego na trzy pionowe pasy tego samego rozmiaru, każdy w innym kolorze. Od lewej do prawej: zielony, biały i czerwony.
W centrum białego paska, o średnicy trzech czwartych szerokości paska, znajduje się herb państwa.
Stosunek szerokości do długości flagi wynosi cztery do siedmiu. Flaga może nosić rodzaj krawata lub krawata w tych samych kolorach, u podnóża moharry.
W historii republikanów meksykańska flaga miała różne konfiguracje i układy swoich elementów.
Ta, którą dziś uznajemy za oficjalną flagę tego narodu, to ta, która została przyjęta tego dnia 16 września 1968, których z mocy prawa znajduje się w Archiwum Generalnym Narodu, a drugi w Narodowym Muzeum Historycznym.
Od 1940 roku oficjalnie obchodzony jest Dzień Flagi 24 lutego.
Historia flagi Meksyku
Flaga Meksyku w całej swojej historii podlegała różnym modyfikacjom, wszystkie ważne i reprezentatywne w każdej chwili, aż do osiągnięcia znanego dzisiaj wzoru.
Od czasów przedhiszpańskich różne grupy społeczne, które już zamieszkiwały Meksyk, używały sztandarów jako symboli nawiązujących do ich władców.
Później, podczas kolonizacji hiszpańskiej, wojna o niepodległość zwana „Grito de la Independencia” rozwinęła się przez naród meksykański, którym przewodził Miguel Hidalgo y Costilla w 1810 roku.
W tym czasie za pierwszy sztandar Meksyku uznano godło Matki Boskiej z Guadalupe.
Później, w 1813 r. zaprojektowano inny sztandar, biały z obwódką z niebieskich i białych kwadratów, a pośrodku wizerunek orła pozującego na kaktusie i wokół niego napis napisany po łacinie, który w języku hiszpańskim tłumaczy się następująco „Z równie zwycięskimi oczami i paznokciami”.
W 1821 roku, kiedy Meksyk był już niepodległym krajem, mówi się, że generał Agustín de Iturbide użył kolorów Armii Trigarante lub Armii Trzech Gwarancji, zielonego, białego i czerwonego, aby zaprojektować flagę Pierwszego Cesarstwa Meksykańskiego. .
Ten wzór umieścił już kolory zielony, biały i czerwony w pionowe pasy, a w pasie białym tarczę orła z koroną. Ta flaga została ogłoszona oficjalną przez de Iturbide w listopadzie 2, 1821 i obowiązywała do zniesienia imperium w 1823.
Później, w 1823 roku Kongres Ustawodawczy zadekretował, że Tarcza umieszczona na fladze ma być orłem z profilu, pozującym na kaktusie i pożerającym węża. Tym razem orzeł nie miałby korony.
Lata później, za panowania Maksymiliana I z Meksyku, dokonano kolejnej modyfikacji flagi, zachowano kolorystykę, ale dostosowano jej proporcje i umieszczono cztery orły pożerające węża w każdym rogu flagi. Ten projekt obowiązywał tylko do 1867 roku.
W latach 1880 i 1916, kiedy u władzy był generał Porfirio Díaz, dokonano kolejnej modyfikacji tarczy narodowej.
Tym razem orzeł pojawił się z przodu, nieco z profilu na lewą stronę, z rozpostartymi skrzydłami pożerając węża, spoczywając na kaktusie ozdobionym gałązką oliwną i dębową.
W 1968 przyjęto ostatni projekt flagi Meksyku, zatwierdzony dekretem 16 września tego roku i potwierdzony prawem 24 lutego 1984. Z tej okazji Tarcza Narodowa została odnowiona zgodnie z projektem przyznanym przez Jorge Enciso.
Elementy banerowe
Zabarwienie
Flaga Meksyku ma trzy kolory, z których każdemu przypisano inne znaczenie i w rzeczywistości były różnie interpretowane w różnym czasie.
Początkowo uważano, że Zielony reprezentował niepodległość Hiszpanii, Biały czystość religii katolickiej i Czerwony Unia.
Ta interpretacja zmieniałaby się wraz z sekularyzacją kraju prowadzoną przez prezydenta Benito Juarez. Więc to zostało przypisane do Zielony znaczenie nadziei, Biały jeden z jednostki, a do Czerwony krwi przelanej przez bohaterów narodu.
Inna interpretacja ze swej strony sugeruje, że Zielony symbolizuje nadzieję, Biały czystość i Czerwony Religia.
Tarcza
Herb Meksyku, umieszczony na białym pasku flagi, jest inspirowana legendą o założeniu Meksyku-Tenochtitlán. Zgodnie z tym, bóg Huitzilopochtli powierzył Mexice, pierwotnym mieszkańcom Aztlán, założenie miasta w miejscu, w którym znaleźli orła siedzącego na kaktusie pożerającym węża, ponieważ w tej krainie mieliby bogactwo i władzę.
Przez trzysta lat chodzili po świecie, dopóki nie znaleźli znaku. I tam, gdzie dziś znajduje się Dolina Meksyku, założyli miasto Meksyk-Tenochtitlán. To wydarzenie jest uznawane za podwaliny Meksyku.
