Co to jest barometr:
Barometr Jest to przyrząd używany w meteorologii, który służy do pomiaru ciśnienia atmosferycznego.
Słowo barometr składa się z baron-, które pochodzi od greckiego βάρος (báros) i oznacza "ciężkość", a przyrostek -metro, który pochodzi od greckiego μέτρον métron i tłumaczy „miara”.
Barometry, oprócz tego, że pozwalają nam mierzyć ciśnienie atmosfery, dostarczają nam również wskazówek na temat Prognoza pogody. Na przykład obszary o wysokim ciśnieniu są typowe dla regionów bez opadów, podczas gdy te o niskim ciśnieniu wskazują na deszcze i burze.
W normalnych warunkach i na poziomie morza barometr powinien wskazywać 760 milimetrów słupa rtęci (mmHg) lub 1013 25024 hektopaskali (hPa).
jednostka miary dla barometrów zgodnie z Międzynarodowym Układem Jednostek jest to hektopaskal (hPa).
Pierwszy barometr został wynaleziony przez włoskiego fizyka i matematyka Ewangelista Torricelli W XVII wieku.
Jest również znany jako barometr do wszystko, co jest uważane za indeks lub coś mierzy, procesu lub stanu. Na przykład: „Sondaże na ulicach są barometrem wyborczym w dniach poprzedzających demokratyczne konsultacje”.
Rodzaje barometrów
Barometr rtęciowy
Barometr rtęciowy to przyrząd do pomiaru ciśnienia atmosferycznego. Został wynaleziony przez Evangelistę Torricelli w 1643 roku. Składa się ze szklanej rurki o długości około 90 cm i dowolnego pojemnika, oba wypełnione rtęcią i komunikujące się ze sobą.
Szklana rurka jest umieszczona w pozycji pionowej, zamknięta na górnym końcu (gdzie powstanie próżnia powyżej poziomu rtęci) i otwarta na dolnym końcu. Dolna część będzie stykać się z pojemnikiem wypełnionym rtęcią, który z kolei styka się z mierzonym gazem (w przypadku ciśnienia atmosferycznego powietrzem).
Wahania ciśnienia atmosferycznego powodują unoszenie się lub opadanie cieczy w rurce, co wskazuje na ciśnienie. Jednostką miary barometru rtęciowego są milimetry słupa rtęci (mmHg).
Barometr aneroidowy
Barometr aneroidowy, zwany także barometrem metalowym lub barometrem holosterycznym, jest instrumentem do pomiaru ciśnienia atmosfery. Został wynaleziony przez Luciena Vidie w 1843 roku.
Działa dzięki metalowej kapsule, w której wytworzono najbardziej absolutną próżnię. Kapsuła ta ma elastyczne ścianki, które ulegają deformacji pod wpływem ciśnienia atmosferycznego. To właśnie te zmiany modyfikują położenie igły poruszającej się po kołowej skali z podziałką w milimetrach nacisku. Dostosowuje się zgodnie ze wskazaniami barometru rtęci.
