Co to jest depresja ekonomiczna:
Depresja gospodarcza to utrzymujący się spadek gospodarki kraju lub regionu przez długi okres, który może trwać trzy lata lub dłużej.
Kryzysy gospodarcze charakteryzują się spadkiem produkcji, spadkiem konsumpcji i inwestycji, znacznym spadkiem produktu krajowego brutto (PKB), spadającymi płacami, dewaluacją waluty i rosnącym bezrobociem. Wszystko to w połączeniu z zamykaniem i upadłością firm i banków.
Okresy uważane za depresje zakładają znaczny spadek siły nabywczej ludności, co ma negatywny wpływ na konsumpcję, ponieważ spadek popytu na ogół prowadzi również do spadku wynagrodzeń i inwestycji.
W czasie kryzysów gospodarczych gospodarka dotkniętego nim kraju lub regionu przeżywa poważne trudności finansowe, które dotykają zarówno banki i firmy, jak i osoby prywatne oraz rodziny, co przekłada się na wielką deprywację społeczną. .
Depresja gospodarcza i recesja
Zarówno depresja, jak i recesja oznaczają upadek gospodarki, odzwierciedlony w produkcie krajowym brutto, który wykazuje ujemny wzrost. Recesja jest jednak normalnym i przejściowym spowolnieniem cyklu koniunkturalnego, trwającym co najmniej dwa kwartały, podczas gdy depresja to recesja, która trwa w czasie.
Kryzys gospodarczy 1929
Kryzys gospodarczy z 1929 r., znany również jako Wielki Kryzys, był poważnym kryzysem finansowym, który rozpoczął się tak zwanym pęknięciem 29. Dotknął głównie kraje zachodnie, zwłaszcza Stany Zjednoczone. Kryzys trwał od 1929 do 1933 roku, w którym spadł dochód narodowy, wpływy z podatków, sprzedaż i dochody, a bezrobocie osiągnęło 25%.
2008 depresja gospodarcza
Kryzys gospodarczy z 2008 roku jest jak dotąd ostatnią wielką depresją. Zaczęło się w Stanach Zjednoczonych i dotknęło prawie wszystkich. Awarie regulacji gospodarczych, przestępstwa finansowe, kryzysy kredytowe i hipoteczne to tylko niektóre z przyczyn tego kryzysu.
