Czym jest krytyka:
Krytyka jest analiza lub osąd sytuacji, osoby lub pracy.
Słowo krytyczne pochodzi z łaciny krytykować, który wyznaczał sędziego dzieł ducha oraz filozofii krytycznej.
Ogólnie rzecz biorąc, krytyka odnosi się do osądu, który może być obiektywny lub subiektywny.
obiektywna krytyka lub naukowy to taki, który dokonuje oceny z obiektywnymi kryteriami pewnego raportu lub zadania.
subiektywna krytyka To taki, który wyraża opinię bez ukrywania konkretnego punktu widzenia.
Krytyka może również wskazywać na bardzo poważny moment. Generalnie wiąże się to z punktem największej wrażliwości lub najdelikatniejszym w sytuacjach kryzysowych.
Krytyczna recenzja
Krytyka to także recenzja, która zwykle miesza obiektywne kryteria i punkty widzenia na film, dzieło literackie lub artystyczne. Krytyczna recenzja filmu, na przykład, będzie zawierała podsumowanie fabuły i jakość scenariusza, reżyserię, zdjęcia i aktorów.
Rodzaje krytyki
Ogólnie krytyka może być konstruktywna lub destrukcyjna. Konstruktywna krytyka to taka, która ma na celu ujawnienie słabych punktów osoby lub pracy w celu poprawy i rozwoju. Z drugiej strony, destrukcyjna krytyka nie ma innego celu, jak tylko pomniejszyć odpowiednik.
W zależności od obszaru, w którym jest generowana, krytyka może mieć charakter zawodowy lub osobisty.
Krytyka zawodowa wykonywana na przykład z zakresu dziennikarstwa lub literatury może być wykonana według 4 typów lub stylów:
- Obiektywna i naukowa krytyka: użyj obiektywnych kryteriów do analizy.
- Subiektywna krytyka: wyraża uzasadniony osąd wartościujący i zwykle mieści się w obrębie gatunku opinii.
- Impresjonistyczna krytyka: Oceń estetykę nad treścią.
- Krytyka rytmiczna- Metodycznie badać rytm i niepowodzenia w tekście.
Z drugiej strony, krytyka osobista nie ma ważności formalnej wiedzy będącej punktem widzenia lub opinią, jak na przykład te, które pochodzą od rodziny lub przyjaciół.
Innym rodzajem krytyki jest: samokrytyka czynione przez osobę samą wobec siebie poprzez świadomość własnej osobowości i rzeczywisty wysiłek w kierunku krytykowanego obiektu.
Wreszcie możemy zidentyfikować obraźliwa krytyka która generuje relacje społeczne polegające na nadużyciu władzy i przemocy werbalnej. Te poważnie niszczą poczucie własnej wartości.
- Krytyczne myślenie.
- Konstruktywna krytyka.
Krytyczna teoria
W naukach społecznych teoria krytyczna narodziła się w 1930 roku z filozofami i myślicielami z różnych dyscyplin zapisanych do Szkoły Frankfurckiej. Teoria krytyczna konfrontuje się z tradycyjną teorią, która oddziela podmiot od obserwowanej prawdy. Jej największymi przedstawicielami są Theodore W. Adorno, Max Horkheimer, Herbert Marcuse i Jürgen Habermas.
W ten sposób teoria krytyczna potwierdza, że wiedza jest nie tylko odtworzeniem prawdy, ale jest częścią rzeczywistości, oprócz tego, że ma funkcję edukowania jednostek do odróżniania tej prawdy.
Wraz z pojawieniem się teorii krytycznej otwiera się debata na temat tego, czy nauka i wiedza powinny unikać sądów wartościujących i być analizowane w sposób obiektywny i odizolowany, czy też powinny celowo wywoływać krytykę i jej praktykę.
Trasa krytyczna
Metoda ścieżki krytycznej lub CPM według angielskiej nazwy Metoda ścieżki krytycznej to narzędzie do zarządzania projektami. Stworzony w Stanach Zjednoczonych w 1957 roku program, którego algorytmy obliczają czasy i terminy planowania projektów.
