Literatura jest ekspresja artystyczna wykorzystująca użycie słowa pisanego lub ustnego, za pomocą którego poeci, powieściopisarze, eseiści czy dramaturdzy eksponują różne doznania, obrazy i opisy prawdziwych lub fikcyjnych historii.
Podobnie literatura i jej gatunki posługują się różnymi zasobami literackimi i gramatycznymi, aby wypowiadać wiedzę, doświadczenia i twórczość autora.
Jednak znaczenie literatury jest szerokie, może więc odnosić się zarówno do serii przedstawień literackich typowych dla kraju, języka, przedmiotu czy czasu, jak i przedmiotu nauczanego w szkole.
Poniżej przedstawiono główne cechy literatury.
Starożytność literatury
Literatura jest bardzo starym wyrazem artystycznym, więc trudno ustalić jej źródło.
Dlatego wyróżnia się fakt, że pierwsze utwory literackie miały tradycję ustną, której nauczano i przekazywano z pokolenia na pokolenie, aż do powstania pisma.
Jako przykład możemy wymienić klasyczne dzieła literatury greckiej, takie jak Iliada fala Odyseja, którego autorstwo jest przypisane Homerowi.
Jednakże Wiersz Gilgamesza, jest najstarszym znalezionym pisemnym dziełem literackim. Tekst jest wyryty na glinianej tabliczce i opiera się na pięciu sumeryjskich wierszach, które składają się na epos i opowiadają o życiu króla Gilgamesza z Uruk. Szacuje się, że jego starożytność sięga II tysiąclecia p.n.e.
Gatunki literatury
Literatura składa się z różnych gatunków lub kategorii, które umożliwiają klasyfikację dzieł literackich według ich treści i struktury. Główne gatunki literatury to:
Narracja: Składa się z eposu i narracji, krótkich lub długich, zarówno prawdziwych, jak i fikcyjnych, dlatego zawiera opowiadania, powieści, wersety prozą i eposy.
Liryczny: liryka lub wiersz to tekst napisany w krótkich wersach. Charakteryzuje się szerokim wykorzystaniem zasobów literackich. Do tego gatunku należą m.in. oda, hymn, ekloga.
Dramaturgia: są to teksty dramatów reprezentacyjnych, takich jak tragedia, komedia czy farsa.
Funkcja poetycka
Język pełni różne funkcje, a jego głównym celem jest komunikowanie się o czymś. Język w literaturze spełnia funkcję poetycką, dbając o formę i estetykę tekstu, starając się podkreślić historię, wiersz, obraz lub sensację.
Dlatego funkcja poetycka stara się, zamiast oferować informacje, wpływać na czytelnika poprzez odtwarzanie różnych sytuacji lub wrażeń, w czym szeroko opiera się na wykorzystaniu postaci literackich.
Język skojarzeniowy
Użycie i wybór pewnych słów lub fraz w utworach literackich ma na celu wygenerowanie różnych interpretacji tego, co zostało wyrażone. Język konotacyjny prowadzi do innych About-Meaning.com, które są subiektywne i określone na podstawie kontekstu i doświadczeń czytelnika.
Postacie literackie
Postacie literackie lub figury retoryczne są szeroko stosowanym zasobem w opracowywaniu dyskursów literackich, takich jak powieści, wiersze lub eseje, w celu uwydatnienia ich większą egzaltacją, emocjami, pięknem i dramatem.
Postacie literackie wzbogacają opisy i pozwalają pisarzowi na inne użycie języka. Do najczęściej używanych postaci literackich należą między innymi metafora, porównanie, onomatopeja.
Trendy literackie
Nurty literackie nazywane są zbiorem dzieł, które odpowiadają konkretnemu okresowi i łączą szereg cech, takich jak tematyka, styl, opis wydarzeń historycznych, ideologie, krytyka, a także procesy polityczne, kulturowe i kulturowe określonego momentu. .
Jako przykład nurtów literackich można wymienić m.in. romantyzm, awangardę, realizm, surrealizm.
Podobnie prądy literackie można również pogrupować według autorów, którzy podzielają ten sam styl literacki.
Oryginalność
Dzieła literackie wywodzą się z kreatywności, doświadczeń i interpretacji faktów lub uczuć autora. Dlatego jest tak wiele dzieł literackich opartych na prawdziwych lub fikcyjnych wydarzeniach, które mogą dotyczyć takich tematów, jak między innymi miłość, wojna, science fiction, surrealizm, ale wszystkie są różnymi i niepowtarzalnymi utworami.
Podobnie interpretacje dzieł literackich są zróżnicowane z perspektywy każdego czytelnika i jego kontekstu. Oznacza to, że to samo dzieło literackie może czytać trzy osoby i każda z nich wyrazi odmienne zdanie na temat jego treści i doświadczenia czytelniczego.
